bang voor wat?

815 17 2
                                    

Liselotte
Ik hoor achter me de deur open gaan. Ik draai me met een ruk om en begin sneller te ademen. Dan hoor ik ineens een stem: ow sorry lies, ik wilde je niet laten schrikken, gaat het wel. Het was bram. Ik werd al wat rustiger. Uh ja hoor, en ik ging weer door met mijn werk. Bram komt naar me toe komen, weet je het zeker? Je ziet erg bleek. Ja het gaat wel, beetje moe. Oh lies, lange avond gehad? Ik reageer heel fel, NEE ZAK. Sorry sorry ik bedoelde het niet zo. Maar wat is er dan lies, zeg het me dan. Je zegt altijd tegen mij dat ik eerlijk moet zijn maar hoor jezelf nu eens. Zeg het me nu maar. Oke, pff waarom moet hij nu zo doordrammen. Ik ga natuurlijk niet echt zeggen wat er is dus verzin maar wat. Ik uh, ik voel me niet zo goed vandaag. Ik moest vanochtend ook al overgeven enzo. Ik laat mijn hoofd zakken. Niks gelogen denk ik bij mijzelf. Dit is dan niet de reden waarom ik zo fel reageerde en zo bang was maar dan nog. Ik voelde me echt niet lekker. Ik voelde een arm om me heen en keek naar rechts. Bram keek me bezorgd aan. Ik denk dat het beter is als je je ziek meld lies. Beter thuisblijven dan dat je fouten gaat maken. Daar had hij wel een punt. Maar ik durfde niet naar huis. Ik durfde echt niet. Hoe moet ik hier onder uit gaan komen. Ik werd ineens heel duizelig. Ik voelde dat ik werd opgetild en daarna ergens werd neergelegd. Ik hoorde de stem van carla vaag door me heen. Ik viel in slaap...

Waar ben ik? Ik werd wakker op een bank. Er was niemand in de buurt en ik voelde me niet zo goed. Mijn mobiel lag op het tafeltje naast me, ik keek op mijn telefoon en zag dat bram gebeld had. Ik probeerde terug te bellen maar toen ik op bellen wilde drukken kwam er iemand binnen. Het was bram. Ik zuchte opgelucht en keek hem een beetje verlegen aan. Bram vroeg me hoe het ging en legde me uit wat er was gebeurd. Ik keek verward naar hem toe. Wat waar hoe. Ik wist niet niet meer. Ik voel me nog steeds een beetje duizelig zei ik. Bram pakte zijn mobiel, ik vroeg wat hij ging doen maar hij was al aan het bellen. Ja hallo, kan er een dokter komen naar het politibureau? Ja verwarring en duizelig. Bram voelde aan mijn hoofd en zei ja in de telefoon. Hij hing op. Lies de dokter komt er zo aan je moet rustig blijven liggen. Ik probeerde nog iets te zeggen maar het kwam niet uit mijn mond. Voor mijn gevoel begon ik sneller te ademen...

Er kwam een man binnen. Ik schrok en begon zachtjes te zeggen: nee geen man, nee geen man alsjeblieft. Bram stuurde de arts weg en vroeg wat er nu echt was. Ik vertelde wat er was gebeurd. Er uh, er stond een man mij op te wachten bij mijn huis. Hij heeft me in mijn buik getrapt. Hij zei dat hij vandaag terug zou komen en nog meer van plan was. Bram snapte me. Zal ik vragen of er een vrouwlijke arts wil komen? En als je mij er niet bij wil dan... nee bram wil je alsjeblieft blijven. Ik durf niet alleen. Maar lies, ik ben toch ook een man vind je dat dan niet erg? Nee bram jij bent zo lief en ik vertrouw jou. Ineens gaat de deur open. Liselotte? het was carla, ik heb een vrouwlijke arts laten komen. Is dat wel goed? Uhm... ja hoor dat kan wel zegt bram. Ik kijk bram heel erg boos aan. Liselotte? Vraagt carla, ja is goed zeg ik. Ik loop met carla en bram naar de bank. Er staat een vrouwlijke arts. Hoi zegt ze, ik ben lisa. Ga maar even liggen op de bank. Ik voel me zelf een beetje naar worden. De arts vraagt of de rest weg wil gaan. Nee alsjeblieft niet, mag bram blijven. De arts loopt naar de deur en roept bram terug. Bram komt naast me zitten en houd mijn hand vast. Ze vraagt aan mij wat er aan de hand is. Ik vertel dat ik hard geraakt ben in mijn buik en dat ik heel veel pijn heb. Ze vraagt of ik mijn shirt omhoog wil doen, ik kijk bram aan, hij knikt en ik doe mijn shirt omhoog. Ik zie dat de dokter schrikt. Liselotte van kempen was het hè. Ik knik. Weet je zeker dat je maar 1 keer geraakt bent. Dit is wel heel erg! Oke zeg ik. Ik leg heel het verhaal uit over wat ik ook tegen bram heb verteld. Nu snapt ze het. Ze drukt zachtjes tegen mijn buik aan. Auw! Roep ik. Ze komt naast me zitten en doet mijn shirt omlaag. Ze vraagt of ik vandaag heb gegeten. Ik zeg dat ik het probeer maar alles uit moet spugen. Ze voeld aan mijn hoofd. Ze zegt dat t beter is dat ik mee ga naar het ziekenhuis. Ik vraag of dar echt moet. Maar ze kijkt me zo aan van wat denk he zelf. Ik deed maar wat ze zei...

Tja, daar lag ik dan. Ik voelde me een beetje gespannen. Vraag me niet waarom, het was gewoon zo. Bram kwam binnen samen met de arts. Ze zei dat ze een echo ging maken van mijn buik. Het deed wel veel pijn omdat ze druk moets uitoefenen op mijn buik. Ze vroeg aan mij of die man ook iets had gegeven, aan eten of zo. Ik zei dat ik dat niet wist. Naar nader onderzoek kwam eruit dat ik iets ingespoten had gekregen. Het was blijkbaar verslappingsmiddel. Het zou 24 uur na inspuiten ongeveer gaan werken. Hier had ik verkeerd op gereageerd. Ze dachten aan een voedselvergiftiging maar het kon ook een onstoken blinde darm zijn. Ik moest zoizo een nacht in het ziekenhuis blijven. Bram bleef bij mij omdat er heel de nacht controle moest zijn. Ik had veel pijn in mn buik en voelde me misselijk. Ik kreeg medicijnen. Daardoor kon ik toch gaan slapen. Toen ik wakker werd zag ik bram naast me liggen. Ik keek hem aan. Hij sliep... ik voelde geen pijn, wel voelde ik me nog wat slap en misselijk. Er kwam iemand binnen, het was de dokter. Bram werd ook wakker. Heey lies gaat het vroeg hij. Ja gaat wel. De dokter zei dat ik rustig aan moest gaan doen maar wel naar huis mocht. Er moest wel constant iemand bij haar zijn. Heb je familie in de buurt? Nee, mijn ouders wonen in het buiteland. Ik trek bij haar in zegt bram ineens. Oke zegt de dokter en kijkt me aan. Echt rustig aan doen. Ga bram lekker uitbuiten joh. Is leuk hoor! Er komt een kleine glimlach op mijn gezicht. Bram zet me in de rolstoel en rijd me de kamer uit. Ik bedank de dokter. Ze geeft me wat medicijnen. Wanneer mag ik eigenlijk weer aan het werk? nu nog niet zegt de dokter. Het is nog niet duidelijk wat het is maar we rekenen op een voedselvergiftiging. Het is wel een hele heftige reactie geweest met koorts en al. Je moet dus wel rustig aan doen en je moet volgende week op controle komen. Voor die tijd mag je niet gaan werken. Vreselijk die hele dagen niets doen. Dag zei ik en ging weg samen met bram...

Love Me❤ MoordvrouwWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu