Love Me❤ Moordvrouw

moe

Bram, ik ga naar boven oké? Ja hoor, moet ik mee gaan? Nee hoor, hoeft niet. Ik ga toch slapen. Er is zoveel gebeurd vandaag! De buurman was gelukkig opgepakt maar nog was ik best bang. Bang waarvoor wist ik niet maar ik voelde me nog steeds niet veilig. Ik kreeg een por in mijn zij. Ik keek bram een beetje pissig aan. Wat is er? Je keek helemaal dood me heel lies. Waar dacht je aan? Uhm, gewoon dat het allemaal zoveel was vandaag. Kom zei bram. Ik loop even mee naar boven. Ik probeer nog iets terug te zeggen maar ik klap dicht. Zonder iets te zeggen loop ik samen met bram naar boven. Ik trek mijn pyjama aan en ga liggen. Bram komt naast me liggen en streelt me over mijn arm. Voordat ik het weet beland ik in een diepe slaap.

Ik voel dat ik door elkaar geschut wordt en open langzaam mijn ogen. Het was bram, sorry liesje maar je sliep heel erg onrustig en je maakte van die bange geluidjes... ik lachte een beetje naar bram. Hoe hoe... ik kwam niet verder. Wat hoe? Vroeg bram. Hoe laat is het? 05:30. Pff wat een rot tijd om wakker te zijn. Bram slaat een arm om me heen. We kunnen in die tijd nog wel andere dingen doen. Ik weet waar hij het over had. En ik wilde dat ook wel maar diep van binnen zat me iets dwars. Die verkrachting, maar hoe kon ik dat ooit vergeten. Ik begon zachtjes te huilen. Bram keek me geschrokken aan. Hee schat wat is er nu? Ik ik... sssst het is goed. Toen ik eindelijk op adem was gekomen vertelde ik hem wat me dwars zat. Misschien moet je eens met menno gaan praten. Of met fenna als je dat prettiger vind? Daar zal ik eens over nadenken. Ik mocht vandaag weer aan het werk maar gek genoeg voelde ik me te slap om te gaan werken. Bram stond onder de douch dus besloot om zelf even te bellen. Hoi met liselotte, ik voel me echt een wrak... dus als je het niet erg vind blijf ik toch nog even thuis. Carla had aardig gereageerd. Wat ik ook wel verwacht had. Ik draaide me om en viel weer in slaap...