Chapter 3

16.7K 276 3
                                    

— A S H L E Y —

Nakakatuwang isipin na kanina lang galit na galit siya sakin dahil akala niya kasabwat ako ni ate. Well totoo naman pero kailangan itanggi eh. tapos ngayon medyo okay na kami dahil pumayag ako na ikasal sa iba.

Umiyak si mommy kanina dahil nawala si ate nag selos ako dun. hiniling ko na sana iyakan din nila ko.

Hahaha! Iniyakan nga nila ako. Pero dahil yon sa gusto nila akong umalis sa buhay nila. fuck! ang sakit parin.  all my life. kinukumpara ako kay ate and I Did all my best to catch their attentions. pero pinamigay lang nila ako... anak ba nila talaga ako? O hindi lang talaga nila ako mahal?

Ano ba 'tong pesteng luha to! tumutulo na lang bigla hays. muli kong inilibot ang paningin sa kwarto ko.

This is the last day na dito ako kwarto ko. bukas I'm no longer single because I'm married. Yes! That fast! bukas I'm not free anymore dahil lahat ng galaw ko kailangan kong limitahan. bukas I'm not the just  Ashley Grendly  na happy go lucky, kailangan ako na ang Ashley na mag dedecision ng tama. ang Tomorrow  I'll be  Mrs. Grassi.  ang saklap naman ng buhay ko.

Napukaw na lang ang atensyon ko sa taong kumatok ng aking pinto.

"Come in!'' Sigaw ko. tapos bumukas na yung pinto at niluwa doon ang bias kong nanay.

"Hi!!''  bungad niya sakin. Wow ang saya niya huh? Samantala ako nagluluksa dito!  Inform ko lang ah? Ipapakasal ako bukas! Baka naman?

"Mom? Why are you here? May problema po ba? Kinansel na ba nila yung kasal? Di na ba yun matutuloy?'' Shit sana Oo! Sana oo sana oo

"I'm sorry anak. Sad to say but tuloy ang kasal.'' saad niya. sad to say daw, pero kung  makangiti siya, parang aso. hays! anak niya ba talaga ako?? 

Bakit si Ate? Tinanong muna siya kung gusto niya ng Arrange Marriage bakit ako sapilin.  Silly me! What do you expect from them? Of course,gusto ka na nila mawala sa landas nila.

"Ahh...'' bagsak balikad na sabi ko..

"Thanks anak for being understanding!  Thank you for your sacrifice!! ''  she said. Doon nangilid ang luha ko.

"Mom can I ask you something? And I wan't you to be honest to me.''

"Sure, What is it?''

"Do you love me?'' First question that I throw to  her between my sobs.

"O-of course!  Why did you suddenly ask that kind question?'' She ask.

"Kasi 'di ko maramdaman!'' Simpleng sagot ko tapos ngumiti ng mapait.

"Baby! I love you. me and also your dad loves you so much.''hinawakan niya ang kamay ko.

 tumawa ako na para bang hindi naniniwala sa sinabi niya 

"Yeah right'' sarkastikong sabi ko!!

Sandaling katahimikan ang namuo sa pagitan namin ni mommy.

"I don't believe you!  I know, you don't love me! I knew it! I can feel it— kaya wag ka na pong magsinungaling, Kasi baka maniwala ako.'' I said at bahagya pa akong pumiyok. Lumapit siya sakin at niyakap ako.

"Pag niyayakap ako ng daddy mo. I can feel his love by his hug! Sana maramdaman mo!'' She said, tapos bumitaw na sa pag kakayakap. But hindi ko naramdaman? Or bitter lang ako?

"You don't!  Kasi kung mahal mo ko. kung mahal NIYO ko. edi sana di niyo ako ipapamigay ng ganon-ganon lang!''

"Anak. I'm  sorry!''

His Replacement Bride (Under Revision)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon