Psikolojik Hastalıklar

KONFABULASYON

  Konfabulasyon, bellek boşluğu sonucunda, bilinçte herhangi bir etkilenme olmaksızın, istemsiz olarak ortaya çı-kan masal anlatma, gerçek dışı bilgiler uydurma olarak tanımlanır.

 İlk kez 1889'da Korsakoff tarafından amnezikalkol hastalarında tanımlanmıştır. Konfabulasyonun; 

*anterior kommünikan arter yırtılması,

 *kapalı kafa travması, 

*Alzheimer hastalığı,

* beyin tümörleri

 gibi hastalıklarda da ortaya çıkabildiği bilinmektedir. İki türü tanımlanmıştır:

 Bellekteki boşluğu doldurma amacını taşıyan, soru sorulduğunda ortaya çıkan anlık (uyarılmış) konfabulasyon

ve

*  bellek boşluğunu doldurma amacını aşan, kendiliğinden oluşan, gerçek bellek kayıtlarından köken alabilen, ayrıntılı,istek doyurucu, büyüklenmeci öğeler içeren düşlemsel (kendiliğinden) konfabulasyon.

Uyarılmış konfabulasyonaözgü bir anatomik bölgeden söz etmek mümkün değildir. Kendiliğinden konfabulasyonlar ise bazal önbeyinve posterior orbitofrontal korteks lezyonları sonucunda oluşur. Bugüne kadar konfabulasyonların oluş düzeneğikonusunda yürütücü/yönetici işlevler, bellek kayıtlarında zaman-mekan bağlamı ve bellek denetleme süreçleriniiçeren pek çok denence öne sürülmüştür. En yaygın kabul gören denence frontal devrelerde işlev bozukluğununvarlığıdır. Frontal devrelerdeki işlev bozukluğunda, bilgiyi geri çağırmadaki bozukluğun konfabulasyona neden olduğudüşünülmektedir. Bellekten bilgiyi geri çağırma süreci ipuçlarını belirleme, bu ipuçlarını yaşantısal bellek kayıtlarıile karşılaştırma ve gerçeği denetleme aşamalarını içerir. Bu hastalarda bellekte gerçeği denetleme aşamasındabozukluk olduğu düşünülmektedir. Bu makalenin amacı konfabulasyonun tanımını, klinik, nöroanatomik venöropsikolojik özelliklerini gözden geçirmek ve araştırılması gereken konuları klinisyenlerin dikkatine sunmaktır.