Bebeğimle....

10 0 0
                                    

Bu sabah Bebek ağlamaları ile uyanmayı düşünüyordum ama kalktığımda Bebek sesleri gelmiyordu. Hala uyuduğunu düşünüyordum. Nata'nın odasına gittim ama Nata yatağında değildi koşarak salona bahçeye ve Lusa'nın odasına falan baktım. Hiç bir yerde yoktu. Bizim odamıza gittim. Toprak'ı uyandırdım;
-efendim hayatım
+Toprak Nata yok.
(Yatağından fırlayarak)
-nee??
+yokk
-nerde olacak ya gel bir daha bakalım
Odaya gittik ama Nata yoktu. Yerde bir not vardı. Notu göründe Nata yazacak değil ya diye içimden geçirdim. Notu aldım üzerinde Toprak'a yazıyordu. Ne fark eder dedim ve okudum. İçinde ;
bebeğini tek başına yatırmakla büyük hata yaptın.
Sevgilerle: carlos & lorde
Yazıyordu notu aldım ve koşa koşa Odamıza gittim kapıyı açtım ve toprak elinde Nata'nın cansız bedenini taşıyordu. Gözünden yaşlar geliyor ve Nata'nın bedenindende kanlar süzülüyordu. O an ayaklarımın tutmadığını hissettim ve yere düştüğümü hissettim.
Kulağıma Toprak'ın bulut aşkım hadi kalk diye seslendiğini duydum gözlerimi açtım Nata ve Toprak başımda gülüşüyorlar. Bütün olanların bir rüya olduğunu anlayınca derin bir iç çektim ve Nata'yı kucağıma alıp kokusunu içime çektim. Bir an önce yatağınıda bizim odamıza aldırttım.

BELKİMSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin