everytime that you walk away

Een kwade dag kan er nog wel bij

Als Nienke wakker wordt ziet ze dat ze bijna te laat is voor naar haar afspraak met Clara te gaan. Ze schiet recht en kleed zich snel aan. Ze neemt haar fiets en fietst zo hard ze kan richting Clara haar huis. Doordat ze zo snel wilt zijn neemt ze haar bocht iets te scherp en valt ze recht op de grond. Ze heeft super veel pijn en belt haar mama dat ze moet komen. Daarna belt ze Clara, deze vind het niet erg dat ze niet komt opdat ze gevallen is. Als Nienke haar mama arriveert zegt ze kom we gaan naar het ziekenhuis. Op de spoed moeten ze super lang wachten. Na 2uur kan ze eindelijk bij een dokter terecht. Deze neemt enkele scans en zegt dat Nienke haar voet hevig verstuikt heeft. Ze moe een strak steun verband dragen en ze veel mogelijk met krukken lopen. " oh nee dit komt niet goed uit, ik moet morgen weer figureren bij skilz!" Zegt Nienke." Probeer echt zoveel mogelijk met krukken te lopen, als de opnames beginnen leg je ze even aan de kant en als ze klaar zijn pak je ze terug. Probeer wel ondertussen je voet niet teveel te belasten" zegt de dokter. Wanneer ze het ziekenhuis verlaten is het ondertussen al bijna 20uur. Als ze thuis zijn is het 20.45uur. Nienke gaat naar haar kamer en start haar computer op. Als ze haar Facebook opstart voor een nieuwe status te zetten ziet ze plots iets wat zie liever niet had gezien. Iemand van haar klas heeft foto's op Facebook geplaatst van een feestje dat ze gisteren georganiseerd had. Nienke kon zichzelf niet tegenhouden en opende het fotoalbum, dit had ze beter niet gedaan. Ze zag dat heel haar klas aanwezig was. "Heel mijn klas was daar, en ik was niet uitgenodigd! Nou, fijne klas heb ik zeg. En ik moet daar volgend jaar nog een heel jaar bij in de klas zitten. Daar heb ik nu totaal geen zin meer in!" Nienke is boos. Ze plaatst een facebookstatus: " voet verstuikt en men vertrouwen is gebroken" ze krijgt veel reacties van mensen die vragen wat er is gebeurt. Nienke heeft geen zin om te antwoorden en sluit haar computer af. "DIT IS EEN ROT DAG EN IK HAAT MIJN KLAS!" Roept ze. Dan beseft ze dat ze niet alleen thuis is, haar ouders zijn ook nog thuis. Hopelijk hebben ze het geroep niet gehoord. Nienke valt snikkend op haar bed. Ze neemt haar iPod en luisterd naar Rick zijn liedje dat ze gisteren stiekem had opgenomen toen hij het zong tijdens de opnames. Ze wordt er rustig van, maar herhaalt niet al haar woede weg. Ze neemt de lijst van de Mesen die ze op haar feest wil uitnodigen en kijkt wat ze erin kan aanpassen. Als ze bijna klaar is met haar lijst aan te passen krijgt ze plots telefoon. "Hey Nienke, Clara hier. Hoe gaat het en wat is er allemaal gebeurt? Je status klonk niet positief" " ow hallo Clara. Ik ben onderweg naar jou gevallen met de fiets en ik heb mijn voet verstuikt. Ik moet zoveel mogelijk met krukken lopen, tijdens de opnames mag ik ze aan de kant leggen." Verteld Nienke. "En wat was dat dan van dat gebroken vertrouwen?" Vraagt Clara. "Pfffft ja men klas, maar daar praat ik liever niet over het is nu vakantie. " zegt Nienke. "Oke dan, maar ik ga maar eens slapen doei. Kusjes." Zegt Clara. " Ja ik ook slaapwel!" Zegt Nienke en ze hangt op. Ze maakt nog even haar lijst af en gaat dan slapen. Dat probeert ze tenminste ze moet constant denken aan deze rotdag. Na 2uur liggen woelen valt ze toch in slaap.