Nienke loopt wat rond in het park van Brasschaat en denkt aan gisteren toen ze samen met Clara heel overdreven zwaaide in de auto. Ze moet er nog altijd van lachen. Nienke loopt wel vaker door het park als ze gewoon even alleen wilt zijn. Er is een vraag die maar door haar hoofd blijft spoken "waarom moet Rick altijd ineens weg als we eindelijk een gesprek zijn begonnen?" Ach ja er zal wel een goede reden voor zijn. Nienke gaat op het bankje zitten. Na enkele minuten komt er iemand naast haar zitten."mag ik hier komen zitten?" Vraagt hij. "Ja hoor." Antwoord Nienke .
Nienke leest verder in de Joepie. De persoon zegt: " lekker weetje vandaag he?" "Ja het gaat wel" reageert Nienke. Hé die stem kwam haar bekend voor. Ze kijkt de persoon even aan. Een Bordeaux broek, bruine schoenen, een mooie trui, een leuke zonnebril en een wit hoedje. Ze herkent de persoon niet meteen. "En, ben je morgen ook weer bij de figuraties van skilz" vraagt de persoon. Hè wie kan dat nu zijn? " Euhm ja. Zou ik mogen vragen wie u bent en hoe u weet dat ik daar figureer?" Vraagt Nienke. "nou, ik heb je al wel eens op de figuraties gezien, ik heb zelfs met je gesproken. Al enkele keren by the way" zegt de persoon. Hij draait zich richting Nienke en neemt zijn hoedje en zonnebril af. "Oh jij bent het!" Zegt Nienke. Haha het was Rick, ze had hem echt niet herkent. " ik had je niet herkent, goede vermomming hoor" zegt ze. Rick lacht. Het is even stil " wat is er, je bent zo stil?" Vraagt Rick. Nienke zucht. " Er spookt al een tijdje een vraag door mijn hoofd en ik vind er maar geen antwoord op. " bekend Nienke. " welke dan? Misschien kan ik je helpen?" Vraagt Rick. "Wel we hebben toch al een paar keer een gesprek gehad he? Maar telkens het gesprek eindelijk wat op gang kwam moest je altijd meteen weg. Oké het kan wel eens gebeuren. Maar AL die keren?" Biecht Nienke op. "Ow, dat." Zegt Rick. " ja, ik zou graag weten waarom." Reageert Nienke. Rick zucht. " je kan het tegen mij wel vertellen hoor, ik vertel het echt niet door. beloofd!" Zegt Nienke geruststellend. "Oke dan, luister. Bij skilz is ons gezegd dat we niet al te veel contact mogen hebben met de figuranten. Daarom probeer ik daar onze gesprekken zo kort mogelijk te houden, zo dat het niet opvalt. Dat is niet dat ik niet met je wil spreken hoor." Biecht Rick op. " ah zo, en waarom dan die keren bij die optredens?"vraagt nienke " ik had examens, ik ging mee om even wat ontspanning te hebben. Ik kon dus niet tot na al die handtekeningen blijven." Zegt Rick. " ah, en ben je geslaagd?" Vraagt Nienke opgewekt. " eerst had ik 1herkansing, daarom moest ik gisteren weg, ik moest die herkansing gaan afleggen. Ik heb vanochtend het bericht gekregen dat ik alsnog geslaagd ben. Dus ik kan naar men laatste jaar." Zegt Rick met een lachje. " oh dat is fantastisch!" Nienke is zo opgewekt dat ze Rick om de nek vliegt. Dat was niet de bedoeling. Ze gaat terug gewoon zitten en begint verder te lezen in de joepie. "he wat is er nu ineens? Je mag gerust blij zijn voor mij hoor" lacht Rick. Nienke kijkt Rick boos aan maar schiet dan super hard in de lach. Plots krijgt Nienke een sms, tijd om naar huis te gaan. Rick en zij nemen afscheid en Nienke wandelt weg. Rick kijkt haar na. "Wat een geweldige meid" denkt hij bij zichzelf. Hij lacht even met zichzelf en besluit dan om terug naar de set te gaan want zijn pauze is bijna om
JE LEEST
everytime that you walk away
Fanfictiondit verhaal gaat over een meisje, Nienke. ze krijgt vaak kansen om haar droom waar te maken, jammer genoeg is er altijd wel een hindernis die het tegenhoudt, of zou het toch lukken?