every summer has a story

πρωτη μερα στο σχολειο

Με κοιταγες με αυτο το βλεμμα του θαυμασμου, του ενθουσιασμού, το διαπεραστικό σου βλέμμα αυτο που ερωτευτηκα σε εσενα, το πως κοιτουσες, πως χαμογελουσες, βλεπεις με απογειωνες με τα ματια σου....πως να δεχτω εγω τωρα να κοιταω αλλα ματια?εε λοιπον δεν θα ξεχασω ποτε τα ματια σου....γιατι καθε φορα που θα κοιταω σε αλλα θα νοιωθω την αντίθεση και θα παραιτούμαι

Αυτο το πρωινο δεν ηταν σαν τα αλλα δεν ειχε την μυρωδια του καλοκαιριου, την πετσετα και το αντιλιακο μου μεσα στην τσαντα μου...αλλα αντιθετα η τσαντα μου ηταν γεματη βιβλια...ωστε ξεκινησε το σχολειο...θα ειναι δυσκολο...θα ειναι δυσκολο χωρις αυτον...με ξυπνησε η γλυκια φωνη της μαμας μου και ο πρωινος ηχος των πουλιων...πιων πουλιων δηλαδη....ο ηχος το κοκορα απεναντι...αντε να τον κανουν κοκκινιστο να ησυχασουμε! Η ωρα ειναι 7:30 και το σχολειο αρχιζει στις 8:15. Σηκωθηκα σιγα-σιγα απο το κρεβάτι και κατευθύνθηκα προς το μπανιο...έριξα νερο στο προσωπο μου και κατέβηκα κατω να φαω πρωινό! Η μαμα μου μου ειχε φτιαξει 2 τοστ. Καθησα γρηγορα στο τραπεζι και αρχισα να καταβροχθιζω με λαιμαργία τα τοστ πεινουσα πολυ...επιτα διαλεξα απλα ρουχα σιγουρη οτι δεν θα τον δω για να περιποιηθω! Ετοιμασα την τσαντα μου και εφυγα τελιως αφηρημένη...να κοιταζω το δρομο και να κλοτσαω ενα μικρο πετραδακι εκεινη την στιγμη ευχήθηκα το μπαλακι να ηταν ο χρονος να το κλώτσησω και να ξαναερθει γρηγορα ο Παύλος μου....αχχ ποσο θα το ηθελα αν και ξερω οτι αυτο ειναι αδυνατο.

Έφτασα σχολειο, ακουγα τα παιδια να μιλάνε, να φωναζουν, να το περιγράψω με μια λεξη? Βαβουρα! Αυτη ηταν η καταλληλότερη λέξη! Περπαταω στο σχολειο ωσπου συναντώ την Εύη και τον Άρη

Αρ=καλημεραα! Ποια δεν ξυπνησε καλα σημερα?

Ε=καλημέρα κουκλα μου

Α=καλημερα βρε παιδια...γιατι σχολειοοο?

Αρ=αγαπητη μου αμαλια αυτη ειναι η απορια ολων των εφήβων

Ε=σωστοοος

ΝΤΡΙΙΝ

Α=ποοο σοβαρα τωρα?

Μεσα στην βαβουρα των σειρων που φτιαχνανε τα παιδια διεκρινα καποιον....καποιον που μου θυμίζει τον Παύλο μου τοσο γαμιμενα πολυ ...τον Κώστα...τον κοιταζω τοσο εντονα και παθιασμενα που κανεις θα νομιζε οτι τον γουσταρω...αλλα στην πραγματικότητα τον κοιταω ετσι γιατι ειναι το μονο ατομο που μου τον θυμιζει...τις σκεψεις μου διακοπτει ενα τραβηχμα της Εύης

Ε=ρε ελα γρηγορα στη σειρα θα φωνάζει παλι η χιτλερ

Χαμ χιτλερ λεμε την διευθυντρια μας δεν μας αφηνει να ανασανουμε μου την σπαει πολυ οπως και σε ολα τα παιδια...φετος παω 1η λυκειου αλλα η διευθυντρια ηρθε απο το γυμνασιο στο λυκειο οπως και πολοι καθηγητες μας! Χαχα να ξεχασω εγω την μερα που φυγαμε απο το γυμνασιο και απο την αγριοφοναρα της χιτλερ? Αλλα απο οτι φαίνεται δεν μας ειναι γραπτό να ξεφυγουμε απο αυτη.