"သား...မေန့ကလိုအျပင္ကိုေလ်ွာက္မသြားနဲ့ေနာ္..."
ကားထဲကေနomaကလွမ္းေအာ္လိုက္တာေၾကာင့္suhoကေက်ာင္းအေပါက္၀ကေနလက္လွမ္းျပလိုက္ပီးေအာ္ေျပာလိုက္တယ္...
"nae...oma...စိတ္ခ်ပါ..."
Omaကေက်နပ္သြားဟန္နဲ့ျပံဳးလိုက္ပီးကားေလးကိုေမာင္းထြက္သြားခဲ့တယ္။ဒီေန့ေတာ့သူ့ကိုစိတ္မခ်လို့ဆိုပီးomaကကိုယ္တိုင္ေက်ာင္းကိုလိုက္ပို့ေပးခဲ့တာေလ။မိဘနွစ္ေယာက္လံုးကသူ့ကိုတုန္ေနေအာင္ခ်စ္ၾကတာကိုေတာ့သူေပ်ာ္မိတယ္။တစ္ခ်ိဳ့ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုေတြဆိုသားသမီးေတြကိုဂရုမစိုက္နိုင္ၾကတာေတြရွိတယ္။ဒါေပမယ့္သူတို့မိသားစုကအဲ့လိုမဟုတ္။တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ေဖးမၾကရင္းေနြးေထြးတဲ့မိသားစုေလးတစ္စုပါ။
omaရဲ့ကားေလးကျမင္ကြင္းထဲကေပ်ာက္သြားပီဆိုေတာ့မွေက်ာင္းထဲ၀င္မလိုလုပ္ေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြကိုေနာက္ျပန္လွည့္လိုက္ပီးအျပင္ကအုတ္တံတိုင္းကိုေက်ာမွီပီးရပ္ေနလိုက္တယ္။
ဒီေန့ေက်ာင္းတက္ဖို့ရာအစီအစဥ္မရွိ။မေန့က်ြန္ေတာ့္နွလံုးသားကိုခဏအတြင္းမွာပဲအပိုင္သိမ္းသြားခဲ့တဲ့teddy bearေလးကိုမေက်နပ္ဘူးေလ။ဒါေၾကာင့္သူ့ကိုသြားရွာပီးအပိုင္ျပန္သိိမ္းမလို့။
"ဟင္းဟင္း...yixingတဲ့...ဟုတ္လား...မင္းသတိသာထားေနေတာ့...ေနာက္ဆိုမင္းပါးခ်ိဳင့္ကငါ့အပိုင္ျဖစ္လာေတာ့မွာ..ခိြခိြ..."
တစ္ေယာက္ထဲစိတ္ကူးေတြယဥ္လိုက္မိပီးသူဘာသာသူသေဘာေတြက်ေနကာတခိြခိြနဲ့ရီေနလိုက္တယ္။
"baekနဲ့yeolကဘာလို့ခုထိမလာေသးတာလဲမသိဘူး..ၾကာလိုက္တာ..."
ေမ်ာက္ေလာင္းနွစ္ေကာင္ကိုအေဖာ္ညိထားတာခုထိတစ္ေကာင္တျမီးမွေပၚမလာေသး။သူလည္းၾကာလာေတာ့စိတ္မရွည္ေတာ့။ဖုန္းဆက္ေအာ္လိုက္ဦးမွလို့ၾကံလိုက္ပီးေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကေနဖုန္းကိုနိႈတ္ထုတ္ဖို့လုပ္ေနတုန္းမွာပဲအေ၀းကေနခုန္ေပါက္ပီးေျပးလာေနတဲ့ေမ်ာက္နွစ္ေကာင္ကိုေတြ့လိုက္ရတယ္ေလ။
"ေနာက္က်လိုက္တာကြာ...ငါေစာင့္ေနတာၾကာလွပီ"
Suhoကပိတ္ေဟာက္လိုက္တာေၾကာင့္အေမာတေကာနဲ့ျဖစ္ေနတဲ့chanbaekနွစ္ေကာင္ကျပိဳင္တူျဖီးျပလိုက္ၾကတယ္။
YOU ARE READING
Teddy bear
Romanceလက္၀ါးသာသာအရြယ္သာရွိတဲ့အျဖဴေရာင္၀က္၀ံရုပ္ေလးဟာတျဖည္းျဖည္းနဲ႔အရြယ္ေရာက္လာတယ္ဆိုရင္ယံုမလား.... အထီးက်န္အားငယ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာသူ႔ေၾကာင့္ေပ်ာ္ရြင္လာရသလိုခ်စ္တတ္လာတယ္ဆိုရင္... သူဟာဘယ္လို၀က္၀ံရုပ္မ်ိဳးမို႔လဲ... ္
