မ်က္စိေရွ႕ေမွာက္မွာျမင္ေနရတဲ့အရာေတြကဘယ္လိုမွယံုနိုင္စရာမရွိ...
အညိဳးတၾကီးရြာခ်ေနတဲ့မိုးေရေတြေအာက္မွာကုန္းေျမမို႕မို႕ေလးတစ္ခုကေတာ့အျဖဴေရာက္မွတ္တိုင္ေလးနဲ႕အတူျငိမ္သက္စြာလဲွေလ်ာင္းလို႔...
၀မ္းနည္းပူေဆြးေနတဲ့လူေတြၾကားမွာအရမ္းခ်စ္ရတဲ့ကြ်န္ေတာ့္hyungကပိုပီးေၾကကဲြခံစားေနဩမယ္ဆိုတာတစ္သိမ့္သိမ့္လႈပ္ခါေနတဲ့ေနာက္ေက်ာျပင္ကိုျမင္ယံုနဲ႕သိနိုင္ပါလိမ့္မယ္...
"hyung..."
အေနာက္ကေနေျပးဖက္ပီးနွစ္သိမ့္ေပးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြကထိန္းမရသိမ္းမရ...
ျဖစ္နိုင္ရင္hyungလက္ကိုဆဲြပီးအေ၀းကိုေျပးထြက္သြားလိုက္ခ်င္တာ...
ရင္ခြင္ထဲထည့္ပီးhyungရဲ႕မ်က္ရည္ေတြကိုတားဆီးေပးခ်င္တာ...
အဲ့လိုစိတ္ေတြနဲ႕အေျပးသြားမိခ်င္ေပမယ့္ကြ်န္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြကိုအျမစ္တြယ္သလိုရပ္တန္႕ေနေစတဲ့အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ေလ...
Hyungအတြက္ျပီးျပည့္စံုလြန္းတဲ့violetဆိုတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကေဘးနားကေနေဖးမေပးေနပီပဲ...
မလိုအပ္ေတာ့တဲ့Zhang Yi Xing ဆိုတဲ့ကြ်န္ေတာ့္ကhyungအနားကိုသြားပီးဘာလုပ္ေပးနိုင္ေတာ့မွာလဲ...
နာက်င္မႈေတြပဲထပ္တိုးလာနိုင္ေတာ့မွာမို႕ေရွ႕ဆက္မတိုးတာအေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္မွာပါေလ...
"အသက္ရွိေသးလား..."
ေဘးနားကိုလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့Krisကထီးတစ္လက္ကိုလက္ကကိုင္ထားရင္းကိုယ့္ဆီစိုက္ၾကည့္လို႕....
သူ႕ကိုျမင္မွငိုခ်င္လာသလိုလို။အတတ္နိုင္ဆံုးအံၾကိတ္ပီးထိန္းခ်ဴပ္ထားေပမယ့္မရ။၀ဲဘက္ရင္အံုကရုတ္တရက္ေအာင့္တက္လာတဲ့နာက်င္မႈနဲ႕အတူမ်က္ရည္ေတြကလည္းအတားအဆီးမဲ့....
"ကြ်န္ေတာ့္ေၾကာင့္လား...တစ္ကယ္ပဲbaekေျပာသလိုဒါေတြအားလံုးကကြ်န္ေတာ့္အျပစ္လားဟင္..."
သူကမေျဖ။အဓိပၸာယ္မေဖာ္နိုင္တဲ့အၾကည့္စူးစူးေတြနဲ႕သာစိုက္ၾကည့္ျမဲ...
YOU ARE READING
Teddy bear
Romanceလက္၀ါးသာသာအရြယ္သာရွိတဲ့အျဖဴေရာင္၀က္၀ံရုပ္ေလးဟာတျဖည္းျဖည္းနဲ႔အရြယ္ေရာက္လာတယ္ဆိုရင္ယံုမလား.... အထီးက်န္အားငယ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာသူ႔ေၾကာင့္ေပ်ာ္ရြင္လာရသလိုခ်စ္တတ္လာတယ္ဆိုရင္... သူဟာဘယ္လို၀က္၀ံရုပ္မ်ိဳးမို႔လဲ... ္