Episode 4

2.7K 363 14
                                    

အခ်ိန္ကနည္းနည္းေစာေနေသးတဲ့အတြက္ေက်ာင္းထဲမွာလူသူအနည္းငယ္ကင္းရွင္းေနပါေသးတယ္။

လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ေပါင္မုန့္ကိုတစ္ခ်က္ကိုက္၀ါးလိုက္ပီးက်န္လက္တစ္ဖက္ထဲမွာရွိေနတဲ့ေကာ္ဖီဘူးကိုစုပ္ေသာက္လိုက္တယ္...

ဒါက်ြန္ေတာ့္အတြက္မရိုးနိုင္တဲ့မနက္စာပါပဲ။ေပါင္မုန့္ကိုၾကိဳက္တယ္ရယ္လို့ေတာ့မဟုတ္။ေစ်းေပါတာေၾကာင့္၀ယ္စားျဖစ္တာပါ။ဘယ္လိုအစားအစာပဲျဖစ္ျဖစ္စားလိုက္ရင္ေနာက္ဆံုးဗိုက္ျပည့္သြားမွာပဲမဟုတ္လား။ဒါေၾကာင့္ဗိုက္ျပည့္ပီးေရာဆိုတဲ့ခံယူခ်က္နဲ့ပိုက္ဆံသိပ္မကုန္တဲ့အစားအစာေတြကိုပဲေရြးစားျဖစ္ပါတယ္...

"ေဟ့...xing...ေစာလွခ်ည္လား..."

"အဟြတ္..အဟြတ္..."

ပလုတ္ပေလာင္းနဲ့စားေနတုန္းမွာပဲအေနာက္ကေနChenကအရွိန္နဲ့ေျပးလာပီးပုခံုးကိုအၾကမ္းပတမ္းဖက္လိုက္တာေၾကာင့္က်ြန္ေတာ္လည္းရုတ္တရက္နင္သြားမိတယ္။

"Chen...အဟြတ္အဟြတ္.."

"ဟာ...sorryပါကြာ...ငါကမင္းကိုေတြ့လို့၀မ္းသာအားရနဲ့ေျပးလာတာ..sorry...ရလား...ေရေသာက္မလား..ငါ့ဆီမွာေရဘူးပါတယ္..."

"ရတယ္Chen...ရတယ္..."

Chenကိုလက္ကာျပလိုက္ပီးလည္ပင္းထဲမွာနင္ေနတဲ့ေပါင္မုန့္ေတြကိုေကာ္ဖီနဲ့အတင္းျမိဳခ်လိုက္ရပါေတာ့တယ္...

"ရလားxing...အဆင္ေျပလား..."

"အင္း...ရတယ္..."

"ဒါဆိုသြားရေအာင္ေလ..."

က်ြန္ေတာ္လည္းအေဖာ္ရသြားပီလို့စဥ္းစားလိုက္မိပီးChenနဲ့အတူတူအတန္းဖက္ကိုလာခဲ့လိုက္တယ္ေလ။စာေတာ္သေလာက္သေဘာအလြန္ေကာင္းတဲ့သူ့ကိုက်ြန္ေတာ္ခင္မိပါတယ္။မေန့ကေတာင္က်ြန္ေတာ့္မမွီလိုက္တဲ့စာေတြကိုသူကစိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ့ရွင္းျပခဲ့ပါေသးတယ္။ဒါေၾကာင့္က်ြန္ေတာ္ကေက်ာင္းသားသစ္ျဖစ္ေပမယ့္အရမ္းၾကီးမခက္ခဲခဲ့ပါ....

"Chenေရ...သား...samနဲ့ခဏလိုက္ခဲ့ပါဦး..."

အတန္းနားကိုေရာက္ခါနီးမွာဆရာမတစ္ေယာက္ကသူ႔ကိုျမင္ပီးလွမ္းေခၚေတာ့
သူလည္းဆရာမေနာက္ကိုပါသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္းက်ြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲပါပဲ။ေမြးလာကတည္းကအထီးက်န္နကၡတ္နဲ့မ်ားေမြးလားသလားလို့ေတာင္တစ္ခါတစ္ေလေတြးမိပါေသးတယ္။အနားမွာရွိတဲ့လူေတြအားလံုးကေနာက္ဆံုးက်ြန္ေတာ့္အနားကေနထြက္ခြာသြားၾကတာပဲေလ....

Teddy bearWhere stories live. Discover now