Teddy bear

Episode 5

"ဟက္ခ်ိဳး..."

ဒီေန့ေတာ့က်ြန္ေတာ္ေက်ာင္းသြားနိုင္မယ္မထင္။မေန့ကမိုးမိခဲ့လိုထင္တယ္။ခုကိုယ္ေတြပူပီးေခါင္းေတြကိုက္ေနပီေလ...

"အင္း..ဟင္း...ဟင္း...ခ်မ္းလိုက္တာ..."

အသားေတြတဆတ္ဆတ္တုန္ေအာင္ခ်မ္းလာတာေၾကာင့္ေကြးနိုင္သမ်ွေကြးရင္းေစာင္ကိုတစ္ကိုယ္လံုးလံုေနေအာင္ျခံဳထားလိုက္တယ္...

"hyung..."

အရင္လိုက်ြန္ေတာ္ဖ်ားရင္ဂရုစိုက္ေပးမယ့္hyungမရွိေတာ့တာကိုသိေပမယ့္ပါးစပ္ကေနတဖြဖြေခၚၾကည့္ေနမိတယ္။

"hyung...ဘယ္ေရာက္ေနလဲ..."

နဂိုကမွအားငယ္တတ္တဲ့က်ြန္ေတာ့္စိတ္ကခုလိုက်ေတာ့ပိုပီးအားငယ္လာခဲ့ရတယ္။ေသမတတ္ျဖစ္ေနလဲလာပီးကူညီေပးမယ့္သူမရွိ။ဂရုစိုက္ေပးမယ့္သူလည္းမရွိ။အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာတစ္ေယာက္ထဲအားကိုးရာမဲ့တဲ့သနားစရာဘ၀တစ္ခုပါ...

ဘာလို့မ်ားဒီေလာက္ေတာင္အထီးက်န္ေနရပါလိမ့္။ဘာလို့မ်ားအျမဲတမ္းတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနရတာပါလိမ့့္။စဥ္းစားေလစဥ္းစားေလပိုပီးငိုခ်င္လာမိတာကေတာ့အမွန္ပါ...

တစ္ကယ္ပါ....hyungကိုသတိရလိုက္တာ...

************

တ၀ုန္း၀ုန္းရြာေနတဲ့မိုးသံေတြကိုက်ြန္ေတာ္ၾကားေနရသလိုက်ယ္ေလာင္တဲ့မိုးျခိမ္းသံေတြကိုလည္းတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ၾကားရျပန္ပါတယ္....

က်ြန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္မသိ။အခ်ိန္အၾကာၾကီးပိတ္ထားတဲ့အတြက္မ်က္ခံြေတြကဖြင့္ဖို့ခဲယဥ္းလိုက္တာ....

တစ္ဆစ္ဆစ္နဲ့ထိုးကိုက္ေနတဲ့နားထင္နားကနာက်င္မႈေၾကာင့္က်ြန္ေတာ္မ်က္ေမွာင္ေတြကိုက်ံဳ့ကာမ်က္လံုးကိုမဖြင့္ေသးပဲဆက္မိွန္းေနလိုက္မိတယ္...

အဲ့အခ်ိန္မွာက်ြန္ေတာ္ထူးဆန္းမႈတစ္ခုကိုခံစားမိလိုက္တယ္...

ေႏြးေထြးမႈလား...

ဟုတ္တယ္။ေႏြးေထြးမႈ။က်ြန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးတဆတ္ဆတ္တုန္ေအာင္ခ်မ္းမေနေတာ့ပဲေႏြးေထြးေနတယ္ေလ...