သူ႕အတြက္ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကိုခက္ခက္ခဲခဲခ်နိုင္ခဲ့တယ္။တစ္ညလံုးေသေသခ်ာစဥ္းစားပီးမွထြက္လာတဲ့အေျဖတစ္ခုမို႔အရာအားလံုးအတြက္အေကာင္းဆံုးျဖစ္မယ္လို႔လည္းထင္မိတယ္။အရာအားလံုးဆိုတာသူပဲေလ။သိပ္ခ်စ္ရတဲ့hyung...
"hyung...က်ေနာ္ေသသြားရင္ငိုမွာလားဟင္..."
ငယ္ငယ္ကသူ႔ကိုအဲ့လိုေမးခဲ့ဖူးတယ္။အ့ဲတုန္းကကိုယ္ကအျပင္းအထန္ဖ်ားေနတဲ့အခ်ိန္...
"ငါငိုခ်င္လို႔လည္းငိုရမွာမဟုတ္ဘူးxing...ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့၀တ္ျပဳတဲ့အခ်ိန္တိုင္းငါအျမဲဆုေတာင္းတယ္...တစ္ကယ္လို႔ေသရမယ္ဆိုရင္ေတာင္မင္းထက္အရင္ငါေသပါရေစလို႔..."
ဒါဆုေတာင္းေတြမွမဟုတ္ခဲ့တာ။က်ိန္စာေတြ။ဒီေလာက္ဆိုး၀ါးတဲ့ဆုေတာင္းေတြကိုသူဘယ္လိုသတၱိေတြနဲ႔မ်ားေန႔ရက္ဆက္တိုက္ဆုေတာင္းေနပါလိမ့္စဥ္စားလိုက္တိုင္းရင္ေတြနာခဲ့ရတယ္...
"ငါအၾကိမ္ၾကိမ္ေတြးၾကည့္ဖူးတယ္xing...မင္းငါ့နားကေနေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ့္ေန႔ကို...အဲ့ဒါကငါ့အတြက္အရမ္းကိုနာက်င္ရတယ္...ငါဘယ္လိုမွမခံနိုင္ခဲ့ဘူး..."
ဒါဆိုကိုယ္ကေရာ။မနာက်င္ရေတာ့ဘူးတဲ့လား။အရူးတစ္ပိုင္းျဖစ္ေနတဲ့စိတ္နဲ႔ဘ၀မွာတစ္ေယာက္တည္းရွင္သန္ေနထိုင္ေနရတာဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းတယ္မွတ္လဲ...
"တစ္ကိုယ္ေကာင္းသမား...အတၱသမား..."
သူ႔ကိုယ့္အနားကေနထာ၀ရေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တဲ့အခ်ိန္တုန္းကအဲ့လိုအထပ္ထပ္အခါခါအျပစ္တင္ရင္းအသည္းအသန္ငိုေၾကြးခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြကိုသူကသိခဲ့လို႔လား...
ေပးဆပ္တယ္ဆိုတာက်ေနာ့္လိုလူမ်ိဳးကမွေလးေလးနက္နက္သိတာhyungရဲ့။တစ္ခါဆံုးရံႈးခဲ့ရဖူးလို႔ေနာက္တစ္ခါဆံုးရံႈးရမွာကိုေၾကာက္တတ္ေနပီ။ဒါေၾကာင့္ပဲကိုယ့္ဖက္ကဘာမဆိုေပးဆပ္သြားဖို႔အဆင္သင့္ရွိေနခဲ့တာ...
"Chen...krisကိုေတြ႕မိေသးလား..."
အတန္းထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္းKrisကိုအေျပးအလႊားရွာမိေပမယ့္မေတြ႕တာေၾကာင့္Chenကိုေမးမိတယ္...
"မသိဘူးေလ...ငါလည္းစာဖတ္ေနေတာ့သတိမထားလိုက္မိဘူး...မင္းကသူ႔ကိုရွာပီးဘာလုပ္မလို႔လဲ..."
YOU ARE READING
Teddy bear
Romanceလက္၀ါးသာသာအရြယ္သာရွိတဲ့အျဖဴေရာင္၀က္၀ံရုပ္ေလးဟာတျဖည္းျဖည္းနဲ႔အရြယ္ေရာက္လာတယ္ဆိုရင္ယံုမလား.... အထီးက်န္အားငယ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာသူ႔ေၾကာင့္ေပ်ာ္ရြင္လာရသလိုခ်စ္တတ္လာတယ္ဆိုရင္... သူဟာဘယ္လို၀က္၀ံရုပ္မ်ိဳးမို႔လဲ... ္
