Chapter 11

5 0 0
                                    

CASSIE'S POV

Matutulog na sana ako paguwi nang tinawagan ako ni Keith,,Yes he have my number.But i dont know kung when at where niya kinuha,Gusto niya daw akong makita kaya bibisita daw siya.Pasaway....Kung si Ken ay kasama ko na ata 24 oras..Si keith naman,lagi kami magkatext minsan hindi pa siya kontento tatawag pa siya.We became really good friends...

"You're here",sabi ko sa kanya....
"I miss you", siryosong sabi niya....
"Be careful ..baka mainlove ka sakin", biro ko sa kanya.And we laugh so hard.
We watched movie and talked.Ang dami niyang kwento.Ang dami niya din jokes...He makes me laugh so bad.

"Anyways, what's new about you?", tanong ko sa kanya.
"Beside that im looking good everyday, nothing more..."
"Haha you're so funny Keith....But to be honest... Cute ka naman talaga...".
"Sabi ko na nga ba ?".
"Ang ano?",pagtatataka ko...
"You find me attractive...kaya lang pahard to get ako",pagbibiro niya,,,,
"Ewan ko sayo Kieth...Let see who falls first? Hahaha...",paghahamon ko sa kanya.....

Kieth is such a gentleman...He's sweet....He's thoughtful...He's nice....
He also good in everything....He's not snob like his twin....
Kung hindi ko lang siguro nalaman na si Ken ang soulmate ko...
Im sure....I will fall in love with him...

After an hour pass by....
Kailangan nang umuwi ni Keith....Masyado nang gumagabi ...
Hindi ko napansin na lowbat na pala ang phone ko...Dahil sobrang napagod ako....i decided to go in bed without checking my phone...Im sure si Ken lang ang laman non....
Goodnight!!!!


KEN'S POV

Bakit ba ayaw mos agutin yung tawag ko Cassie....
I need to change our plan...I need to review and study eveyday....2 months nalang...
We need to make her jealous and make everyone believes that I moved on....
But you're not answering my text and calls...
We need to talk Cassie.....

CASSIE'S POV

Beep..Beeep...Beep....
Nagising ako sa walang tigil na pagtunig nang doorbell naman...
Sinu ba tong istorbo...Tinignan ko ang cp ko....nakalimutan ko nga palang icharge.,,So i glance my watch and its only 6:30 in the morning... Sino ba the ng istorbong to....

Bumababa ako at agad kong bunuksan...
"Why it take you so long?", Si Ken ang nakita ko....
"And why are you here.." Pagtataray ko...Tinignan ko siya hanggang ulo hanggang paa..At nag gwapo niya ngayon....Lalo siyang pumopogi....
"At anong meron sa croptop at sa super ikling short mo?",
Nalimutan kong nakapantulog pala ako...Yes hindi ako natutulog na naka pajama...Mas gusto ko na ka crop or loose top and short...,Eh ano naman???""
"Its none of your business...Bakit ba andito ka?.Inaantok pa ko...Wait for my text!",utos ko sa kanya..Pero hindi niya ko pinakinggan....Pumasok siya at umupo sa couch...Sinundan ko siya at tumingin...
"Look, im not ready...",
"So be ready!!".
"Grr..bakit kaba andito??? Alam mo ba kung hindi mo muntik sirain ang doorbell namin siguro nananaginip pa ko"..
"Oh stop dreaming about me",
Bigla akong nasa,id..kahit tama siya ..I need to deny it,,,.,
"You're crazy....Bakit ba?"
"Basta, be ready,,,"
"Fine!!!".. Wala akong nagawa kissed ng di tumaas at nagaayos ng sarili..Naligo shempre....

"Ang tagal mo?".
"You have no choice...ikaw tong basta basata dumarating",
"Oh anong gagawin mo?"
"Pwede munang magluto??Im sure hindi ka padin kumakain..".
"Bilisan mo?" Utos niya sakin,,,,

Ang dami niyang tanong habang nagluluto ako...Bakit daw im alone...Asan daw si mommy at daddy..If meron ba kong kapatid at asan sila....
"Interview?', singit ko diyan...
"Ang tagal mo kasi,,".
"Nagluluto kaya ako",
"Make it faster..Nagugutom na ko", mahinang sabi niya...
"I heard it!And im done...",sabi ko sa kanya....

Please, Be Mine.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon