Sixteen

1K 90 35
                                    

"Fatih, gelmek zorunda değilsin."

"Orada olacağım. Korkak gibi davranamam, yeteri kadar küçük düştüm. Benim de bir itibarım var canım. Çocuğun teki hayatımı alt üst etti diye planlarımı iptal edip, kuzenime veda edemem, değil mi?"

"Planların mı var?"

"Bel..." Aaron'un attığı bakışlar sonucunda itiraf ettim. "Evet."

"İşte benim kızım!" Gülmeye başladım. Belki fazla bir tepki gibi gelebilirdi tüm bunlar, fakat ben Shawm başkasının elini tutarken, herşey yolunda gibi davranamazdım. Benim bile öpmediğim dudaklarını başkasının öpmesini izleyemez, mutlu rolü yapamazdım. Yapmıyordum da zaten.

Odamdan çıkarken Shawn ile gözgöze geldik. Aaron kolunu omzuma atıp kendine çekti ve aşağıya indik.

Az önceki görüntü kalbimi yakarken, kızarmış gözlerini düşündüm. Acıyla bakıyorlardı sanki.

"Faith lütfen..." Zar zor duyduğum ses bile canımı yakabiliyordu. Ona bu kadar yakınken, onu bu kadar seviyorken, ondan nasıl uzak durabilirdim ki? Yabancılar kadar yakın.

Koltuğa geçip oturdum. Başa dönmeliydim. İlk günkü gibi. Sadece benzerliğimiz ilgimi çekmeliydi. Ona olan aşkım, pişmanlığım, acım olmamalıydı beni heyecanlandıran, heyecandan midemi bulandıran. Benzerliğimiz olmalıydı sadece.

"Aaron." dedim. "Hani ben şimdi geleceğim falan diyorum ama, sanırım biraz kendime zaman vermeliyim. Kendime çok yükleniyorum. Çok yük taşıyorum. Her şey üst üste geldi, ama bu yükü taşıyamam."

Beynimde aniden The Weight'in sözleri belirirken, şimdiden herşey bana onu hatırlatmaya başlamıştı bile.

"Sanırım bu en doğru olan şey." dedi ve gülümsedi. Sanırım dünya üzerindeki en şanslı kişi benim. Bu kadar harika bir kuzen olamaz ya. Sonra gel de bu malı sevme.

Alvin gelip sağıma oturunca hayatımı adamam gereken iki erkeğin arasında sıkıştım kaldım. Bundan sonra sadece bu ikisi vardı, en değerlim. Bir de Cameron, onu öylece bırakamam. Bir nevi abim sayılır.

Henüz yaşım fazla küçük, gerçek aşkı bulana kadar böyle kötü deneyimlerle hayatıma ayrıntı katmak istemiyorum. Monoton halini de özlemiyorum değil.

Bir kaç ay içinde hayatıma bir erkek arkadaş, bir en iyi kız arkadaş, birden çok mükemmel insan ve bir erkek kardeş girmişti.

Sahi, hayatım ne kadar karışıkmış şimdi anladım. Gerçekten 16 yaş insanı değiştiriyormuş. Hele 16 yaşında, Kaliforniya'ya kuzeniniz manyağının yanına gittiyseniz hayatı şimdi yaşamaya başlıyorsunuz. *aşk kaliforniyada yaşanıyor güzelim, kaliforniya bana ben kaliforniyaya özelim skdlf*

Mahogany, salona girdi. "Evet çocuklar, Cameron'dan aldığım bilgilere göre yarın dönüyormuşuz."

"Saat kaçta?" Shawn'ın salona girmesiyle gözüm Alvin'in yumruk yapmış olduğu eline kaydı. Elini tuttum ve avcunu açtım.

"Sakinleş." Bana gülümsemesiyle aynı şekilde ona karşılık verdim.

"Sakinim ben."

O sırada Mahogany konuşmaya başladı. "Saat 7'de."

"Akşam mı?" Herkes bana dönünce, kaşlarımı kaldırdım. "Ne?"

"Hayır, sabah." O saatte uyanırsam ne mutlu bana.

"Pekala, sabah beni uyandırın, aksi takdirde sizi uğurlayamayacağım."

"Ne? Sen gelmiyor musun?" Hayes gözlerini büyüterek konuştu.

"Hayır." dedim ve ona gülümsedim. "Biraz evde kalacağım. Ailemi özledim, ve arkadaşlarımı."

"Hangi arkadaşlarını?" dedi Aleina. Dan ve ondan başka yakınım yoktu. Sesi sert çıkmıştı. Kıskandı!

Güldüm. "Özel arkadaşlar." Gülümsedi. Bana kafayı takan bir çocuk vardı, Dan'in en yakın arkadaşı. Benden özel arkadaşım diye bahsediyordu, biz de ondan öyle bahsediyorduk. Daniel'in kahkahasıyla o da kahkaha atmaya başladı.

"Ne?" dedi Nash.

"Komik olan nedir?" Shawn'ın onu tamamlamasıyla Dan kafasını iki yana salladı.

"Hiç, hiçbir şey." Garip olan ise çocuğun benden iki yaş küçük olmasıydı. Ama umutsuzca benden hoşlandığını iddia ediyordu.

En sonunda sustuğumuzda odaya iğrenç bir sessizlik hakim oldu. Birden bire kimse konuşmamaya başladı. Tek duyulan ses iç çekişler, veya dışarıdan gelen seslerdi.

Bu hale gelmemeliydik, diye düşündüm.

Ve sanki aklımı okurcasına devam etti kısık bir ses. Kafamı kaldırmamla onunla göz göze geldim. "Böyle olmamalıydı."

***

Evet çooook kısa ama bu bölümü bile bir aydan uzun bir sürede yazdım.

Derslerim çok yoğun ayrıca matematikten kaldım kurtarmalarda düzeltmem gerek yoksa belge alamayacağım:( sad story...

Ayrıca ilham yok. Ve şu sıralar birine tutuldum ve boş vaktimi onu stalklamakla geçiriyorum sjskldf

Bu arada isterseniz mesaj atabilirsiniz.

Ha bir de yakında final yapacağım. 30-35.bölüm arası hazır olun.

Sizi seviyorum ❤

Something Big | Shawn MendesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin