Bulmaca (DÜZENLENİYOR)

■4.bölüm■

"Öncelikle merhaba!
Beni tanımıyorsun.
Aslında şu zamana kadar bende seni tanımıyordum.
Keşke tanımamış olsaydım.
Kalbimi ele geçirdin.
Fakat neden bir kez olsun yüzüme bakmıyorsun ?
Seni seviyorum.
Seni gerçekten seviyorum.
Bir şeyleri unutuyorsun...
Bunlar çok büyük şeyler Hunnie...
Gün geçtikçe ölüme yaklaşıyorum.

Ve senin gülüşün,

Bana hayat veriyor..."

Okuduklarım ile dudağımı ısırdım. Aşk, sevgi ? Ne tür kelimelerdi bunlar ? Bir insan ölümüne birisini sevebilir miydi ki ?

~.~

Sessizce oradan ayrıldım. Gözüm tuvalete giren Luhan'a takıldı. Onun peşinden gittim. Beni gördüğünde ki gülümsemeyi bir çocuğun önüne bir kucak dolusu şeker koysanız bile göremezsiniz. O beni gerçekten çok seviyordu. Çok çok çok çok fazla...

"Luhan senle bir şeyler konuşmak istiyorum."

"T-tabi Sehun."

"Mektubunda ki her şeyi çevirdim Luhan."

Bunu duyduğunda Luhan'ın gözleri dolmuştu. Bana yarı kızarık gözler ile bakarken güçlü duramıyordum. Hızlıca gidip ona sarıldım.

"Yanındayım Luhan. Her zaman yanındayım."

Ellerim Luhan'ın saçlarında dolaşırken bir şey fark ettim.

Luhan peruk takıyordu.

Hayır hayır bu içimi acıtan şey değildi.

Luhan'ın saçları hiç yoktu.

Luhan onun saçına baktığımı görünce hızlıca benden ayrıldı ve koşarak tuvaletten çıktı.

~.~

Luhan çıktıktan sonra dona kalmıştım. Ne yani kanser miydi ? Hayır canım. Aklına kötü şeyler getirme. Derin derin nefes al. Yok öyle bir şey...Yok öyle bir şey...

~.~

Sınıfa çıktığımda Luhan ağlıyordu. Bir göz yaşı bir insanın kalbine nasıl bir bıçak gibi inebilir ? Ve bir göz yaşı nasıl bu kadar can acıtabilir ? Bir yanındaki masaya oturdum. Gözlerim hala ondaydı.

"Hannie..B-ben bir şey demek istiyorum."

Kırmızı gözleri ile bakışlarını bana çevirdi.

"E-evet S-sehun ?"

"Umm..Benim ile çıkar mısın ?"

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

Yeni bölüm! Umarım beğenmişsinizdir...Yeni bölüm için +10 <3