Söylediğim sözler ile yüzü kızarmıştı.
"Sana bunları yaşattığım için üzgünüm."
"Lu ben bu-"
"Ölmemi bekliyorsun değil mi ?"
"LUHAN SEN NE SAÇMALIYORSUN ?"
Bir anda çıkışmıştım. Sesimden korkmuş olacakki başını öne eğdi.
"LUHAN BUNU NASIL DÜŞÜNEBİLİRSİN AÇIKLA BANA! HEMEN!"
Kendimi sakin tutmaya çalışıyordum. Ben ona her şeyi yapmışken o nasıl böyle düşünürdü ? NASIL ?!?
"Hala bir açıklama bekliyorum. Şu an sakinken her şeyi açıkla yoksa sonu kötü olur."
"Siktir git Sehun."
"N-ne dedin sen ?"
"Git yanımdan."
"Lu ? İyi misin hayatım ?"
"HİÇBİR BOK BİLMEDEN KAFANDAN UYDURDUĞUN ŞEYLER İLE BANA BAĞRIYORSUN SEHUN! DOKTOR İLE KONUŞTUĞUNUZ HER ŞEYİ DUYDUM!"
Sesi titremeye başlamıştı.
"Ç-çok fazla ö-ömrüm kalmadığını duydum. Hadi ama kim ölücek bir sevgili ister ki ? Gerçeği değiştiremeyiz Sehun. Bir umutlar olur fakat gerçekler umutlarımızı s-söndürür. Ben kabullendim. Sende kabullen artık."
Gözlerim doluyordu.
"Seni kurtaracam meleğim..."
"Sehun-"
"Uyu."
Bunu dedikten sonra yavaşça gözlerini kapattı. Bende onunla beraber gözlerimi kapattım.
~.~
Yattığım koltuktan uyandığımda oda da kimse yoktu. LUHAN ?!?
Tuvalete, balkona her yere baktım. YOK!
"Bakar mısınız ? Oh Luhan adlı hastayı gördünüz mü ?"
"Hastamız gece saat bir buçukta kalp krizi geçirdi. Tekrar ciddi bir şey yaşanmasın diye operasyona aldık. Durumu gittikçe kötüye gidiyor. Şu dakikadan sonra tıp bakımından yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Üzgünüm Bay Oh. Yapabileceğimiz tek şey Tanrıya dua etmemiz."
Doktor omzuma destek verircesine okşadı. Ben ise donmuştum.
"P-peki o nerde şimdi ?"
"Farklı bir odaya aldık. Şu an için orada kalması daha uygun."
Ağlarken konuşmaya çalıştım.
"O-onu görebilir miyim ?"
"Tabi."
Doktoru takip ettim. Hastanenin en alt katına indik. Hala takip ediyordum. En sonunda bir kapının önünde durunca yavaşça içeri girdim. Doktor kapıyı kapattığı anda yere dizlerimin üstüne çöktüm.
"M-meleğim ?"
"..."
"B-beni bırakmayacaksın değil mi ? Ama bak biz daha çok şey yapıcaz. Daha ikimize yüzük alıcam. İkimiz beraber sağlıklı bir hayat yaşıyıcaz..."
"..."
Yerden zorlukla kalkıp yanında gittim.
Vücudunun her yerinde bağlı farklı kablolar vardı.
Bilinci kapalıydı.
Derin derin nefesler almaya çalışıyordu.
Dayan meleğim...Benim için...
"Ama bak hem ben sana dondurma aldım. Çilekli. E-eğer uyanırsan her çeşit dondurmadan yemene izin v-vericem."
"..."
"Hatta sana istediğin oyuncak ayıyı bile alıcam."
"Yeni bir eve taşınıcaz kocaman olucak..."
"..."
"A-ama bunların olması için uyanman gerekiyor m-meleğim. Sensiz yapamayacağımı biliyorsun."
"Sana bağırdığım için üzgünüm, sana kızdığım için üzgünüm.."
"Her şey için üzgünüm bebeğim..."
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Yb geldi Yb! Yorum yapmayı unutmayınn~İyi geceler minnaklarım~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulmaca (DÜZENLENİYOR)
Fanfic"Affet beni bebeğim, affet beni...Çözülmesi zordun, yapamadım..."