The Royalties by M.G.S
(A/N: Play the video while reading!)
~
"Hala. Bakit kaya sila nag'break?"
"Oo nga. Sayang! Perfect pamandin sila"
"Sus! Siguro na-realize na ni Hugh na para sa akin Siya"
Yan ang naririnig ko sa hallway. Tss. Mga tsismosa.
Walang magawa sa buhay. Pero? Bakit nga ba? Bakit kami nag-hiwalay?
Gago si Hugh eh. Ipag-palit daw ba ako sa isang taong.. Ugh! Kaasar! Ayoko nang isipin nakaka-BV.
Naglakad ako papuntang cafeteria. Which is wrong. May naglalambingan este naglalandian eh.
Bitter?
Oo. Wala namang masama dun eh. Hanggang may karapatan ka. At nararamdaman yun ng taong naloko katulad ko! Ugh! >_<
Maka-alis na nga!
Ako nga pala si Karen. Uhm.. Sikat? Yes.
Nag-iisang apo ng pinakamayaman sa Asia.
Laging nasa Dyaryo.
Sa Television.
Sa Balita.
At
Sa Wattpad. Hahaha.
Si Hugh?
Ang taong minahal ko pero ginago lang ako.
Pero sabi nga nila.
"Everything happens for a Reason"
I trust Hugh. Kasi yun ang sabi Niya na gawin ko. So I did.
Hanggang Ngayon. Pero hindi ko alam kung kelan.
Aba! May expiration date din ang tiwala.
Trust is like a paper. Once it's crumpled, It can't never be Perfect again.
"KAREN"
May sumigaw. Familliar yung voice. Familliar din ang pangalan. Pero di ko matandaan >_<
Psh. Nagpatuloy nalang ako sa paglalakad.
Nang biglang may umakbay sakin.
"Ikaw ah! Ba't di mo ako pinapansin? Galit ka ba?"
Tinignan ko yung umakbay sakin.
"Luke!" sigaw ko.
Kaya pala. Familliar yung pangalan. Ako pala yun ^_^v
"Aray naman. Wag kang sumigaw. Miss mo ako noh?" Grr. Yabang! >_<
"Asa! Ba't kasi bigla bigla ka nalang lumilitaw at mawawala. Para kang kabute!"
"Sabihin mo lang. Miss mo ako. Indenial pa eh"
"Whatever! Anong kailangan mo?"
Kilala ko to eh. Haha. Lumalapit lang pag may kailangan. Hahahaha.
"Grabe ka. Ganun ba tingin mo sakin Karen?" Hahahahaha.
"To naman! Joke lang! So? Ano ngang meron?"
"Pinapatawag tayo ni Emp."
Emp ang tawag nila kay Lolo. Tinatamad akong mag-explain kung bakit XD
"Si Lolo? Bakit daw?"
