My Tremendous Jerk

Chapter 1

Chapter 1:

Vera's POV

Thursday ng umaga at nakapagdesisyonan kong maglakwatsa dito sa mall.  Wala ako sa mood pumasok. Maiimbyerns na naman ako. Kalurky ng mga teacher nagdidiscuss ng mga puchang lection na paulit ulit. Nakakabobo ha! Well hindi naman sa ipanagmamalaki ko pero ako lang naman ang Top 2 student ng buong school. Dapat ako nga yung Top 1 eh. Kung hindi nga lang ako nagdiditch ng mga klase ko eh baka wala pa sa kuko ko yung Top 1. Kaimbyerns yung nerd na yun, aral lagi inaatupag. Kaya ayun walang kaibigan. Haha.

So anong ipinaglalaban ko? Aba wala naman. Shinishare ko lang. Amp!

At dahil nga sa maganda ako, taas noo akong naglalakad dito sa mall. Yung mga tao naman grabe makatingin. Ngayon lang ata nakakita nang dyosa. Yung mga babae naman, ang sasama ng tingin sa akin. Ayh insecure kayo mga te? Mairapan nga. Kaderder sila! Ampapanget naman. Pwe!

At dahil nga bored talaga ako, iniisa isa ko yung mga boutiques dito. At kada alis ko, may dala akong paperbags. I shopped for hours at nang mapagod ako, napagdesisyonan  kong pumunta sa resto ni Kuya. Sakto naman nagring ang phone ko at ang magaling kong kuya ang tumatawag. Aba nabalitaan atang makikikain ako sa resto niya ah. Lakas ng radar.

Demonyo Calling....

Sinagot ko naman ito habag patuloy parin na naglalakad.

"Hello?" Ayh inunahan ako.

"It's me." Patawa ko pang sagot sa kanya.

"Vera Maxime Ignacio, WHERE THE HECK ARE YOU RIGHT NOW?" Sigawan  ba daw ako!

"Hulaan mo kuya" akala niya ha? Umuusok na siguro yung ilong nito. HAHAHA

"Sasabihin mo o sasabihin mo?" Luh? Nagbigay ka pa ng choices eh yun lang din yun.

"Ikaw talaga kuya." Pasweet kong sabi. Sus!

"Asan ka ba ha?" Ayh nag iba aura? Kanina galit ngayun mas galit.

"Nasa Ma--- What the Heck" nabitiwan ko lahat ng paperbags na dala ko at napatingin ako sa kung sino man ang naglakas loob na banggain ang magandang katulad ko. 

"Angtanga mo naman miss!" Aba anak ng chonggo. Nakangisi pa ang chonggo. Mukha namang pinaglihi sa homo sapiens.

"Hoy angkapal din ng pagmumukha mo, ikaw na nga tung bumangga sa akin, ikaw pa tong may malakas na loob na sabihan ako ng tanga." Abaa!

"Hoy Vera ano yan?" Ayh jologs!

"Teka lang kuya" at inend ko yung call.

"Excuse me miss pero may pangalan ako at hindi yun Hoy. Kung gusto mong malaman yon, pwes sorry ka nalang pero hindi ako namimigay ng pangalan ko. Baka istalk mo pa ako." At tumawa ang loko. 

"Angkapal grabe. For your information din, wala akong balak malaman ang pangalan mo. Baka ikaw siguro tong papansin kaya sindaya mo akong banggain." At ngumisi ako. Ako? Vera Ignacio magpapatalo sa pagtataray? Well, mali siya ng kinalaban.

"Kung magpapapansin man ako sa babae, hindi sa lampayatot na latulad mo. Ang feeler mo huh."  aba aba sumasagot pa ang loko!

"Hoy unang una sa lahat, hindi ako lampayatot. At pangalawa can't you just say sorry at pulutin yang mga nahulog ko. Babangga-bangga ka ng tao, ikaw pa yung galit. Tindi mo din no." Kupal sha eh. Sarap balatan ng buhay.

Ngumisi naman sha at tsaka pinulot yung mga paperbags na nahulog. Nadadala din pala to sa katarayan ko. Well whatever. Nang matapos na shang magpulot, akmang ibigay niya sa akin yung mga paperbags kaya inirapan ko siya.