Kickstart

4-

POV: Daniël

Langzaam wordt ik wakker, ik open mijn ogen. Ik begin te glimlachen, want daar ligt June. Haar haren door de war, en haar ogen nog dicht. Mijn armen liggen om haar buik heen, ik wring me zo voorzichtig mogelijk los. Ze slaapt nog steeds, langzaam sta ik het bed uit, en kijk op de klok, kwart voor twaalf. Ik pak vlug een shirt en trek dat aan. Omdat het studentenhuis en best oud huis is, kraakt het behoorlijk. Ik kijk nog een keer naar June voordat ik naar beneden wil lopen, om wat eten te halen. Ik sluit de deur achter me dicht, en draai me om. Daar staat Jasper, een huisgenoot en goeie vriend. 'Vrienden toch?' zegt hij zacht. 'Er is niets gebeurt' zeg ik zacht. We lopen samen naar beneden. Jasper kijkt me met grote ogen aan, en als we beneden zijn schreeuwt hij het uit: 'Dat meen je niet, Daan'. Ik lach een beetje. Ik voel dat ik een beetje rood wordt. 'Ik snap jou echt niet, je hebt een lekkerding in je bed, en je doet niets' zegt hij ongelovig. 'We zijn vrienden' zeg ik. Ik loop naar de keuken, en pak wat croissantjes. 'Ook niet gezoend?' vraagt hij. Ik voel dat mijn gezicht langzaam rood wordt. Jasper begint langzaam hard te lachen. 'Toch wel iets' zegt hij. Ik grinnik. Ik pak een flesje jue uit de koelkast. Ik dauw een croissantje in mijn mond. 'Wat ga je doen, als ze wakker wordt?' vraagt hij. Ik kijk op, en leg wat borden neer op de tafel, en glazen. Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het niet, misschien is ze het vergeten' zeg ik. 'Hoezo, zou ze het vergeten zijn' zegt hij. 'Ze was behoorlijk dronken' zeg ik. 'Zoiets vergeet je toch niet' zegt hij daarna. 'Vorig jaar was ze het ook vergeten, denk ik tenminste' zucht ik. 'We hebben daar nooit meer over gepraat' zeg ik snel. Jasper kijkt een beetje sip naar mij. 'Heel veel mooie meisje in Amsterdam' zegt hij dan vrolijk. 'Ja maar ik wil haar' zeg ik. Terwijl ik dat zeg, komt June de kamer binnen gelopen. Haar haar een beetje door de war, het shirt dat ik gegeven had is veel te groot, maar ondanks alles ziet ze er geldig uit. Haar groene ogen schitteren helemaal. 'Goeiemorgen' zegt ze lief. Ze sluit de deur achter haar dicht. Jasper kijkt verlekkerd naar June, ik geef hem een boze blik, snel kijkt hij de andere kant op. Ze loopt mijn kant op, hopend dat ze me een kus geeft. Maar dat doet ze niet, ze lacht en haalt haar hand door mijn haar. Ik lach naar haar terug. Ze komt naast mij zitten, en gooit een croissantje in haar mond. Jasper verbreekt de stilte een beetje. 'Jullie waren wel laat thuis' zegt hij. June knikt. Ik lach een beetje. 'Was het wel heel leuk?' vraagt hij. 'Ja het was heel gezellig, en er was goeie muziek!' lacht June. 'Ja' zeg ik. Ik schenk wat sap in haar glas. Ze lacht lief naar mij. Ik wil haar naar me toe schuiven en haar zoenen en haar hand vast pakken. Ik pak nog een croissantje, en eet hem op. Jasper doet wat muziek aan. 'Heb je hoofd pijn?' zeg ik dan. 'Beetje' zegt ze zacht. Ik loop naar de keuken en zoek in alle laatjes aspirines, ik heb ze gevonden. Ik geef er een aan haar. 'Dankjewel' zegt ze. Ik overhandig haar de aspirine, waarbij onze handen elkaar vasthouden. Gelijk voel ik een hele trilling over mijn rug gaan. Ze slikt de aspirine door en spoelt hem weg met het sap. Jasper loopt de kamer uit, zodat ik en June alleen zijn. Ze gaat wat dichter bij mij zitten, en legt haar hoofd op mijn schouder, ik leg mijn hand over haar schouder. Ik kan niet stoppen met glimlachen van blijdschap. Ze is het niet vergeten, ze is de kus niet vergeten. 'Daan, over gisteren' zegt ze zacht. 'Ja' antwoordt ik schor. Ze lacht. 'De kus' zegt ze. Ze wordt rood. Ik knik. Ze kijkt me aan. 'Ik weet niet echt' begint ze. 'Ik ook niet' onderbreek ik. Ze zucht. 'We waren een beetje dronken' zeg ik snel. 'Precies' zegt ze. 'Ja' zeg ik zacht. Ze kijkt me aan, en ze geeft een kus op mijn wang. Het gevoel, ik kan het niet uit zetten, de trilling vliegt door mijn hele lichaam. Ik lach naar haar. 'Vrienden' zeg ik. 'Ja' zegt ze zacht. Ze staat op, en loopt de kamer uit. Fack dit. Ik kan niet, ik wil niet meer zonder haar. Maar er komt niets uit mijn stem. Als ik haar naar boven hoor lopen, sla ik de tafel heel hard. 'Fack' zeg ik zacht. Ik bijt op mijn tanden. Jasper komt de kamer in gelopen en komt weer aan de tafel zitten. 'En?' vraagt hij. Ik lach. Maar ik meen de lach niet, ik ben boos, ik ben verdrietig. 'Vrienden' zeg ik. 'Als je haar leuk vindt, moet je er voor gaan' zegt hij. Ik zucht. 'Ik vind haar niet leuk, het was maar een zoen' zeg ik snel. Ik bijt op mijn lip, ik lieg. Jasper zucht, en loopt weg. Ik wil niet verliefd op haar zijn, ik moet stoppen. Ik moet stoppen, om van haar te houden op de verkeerde manier. Vrienden. That's it, Daniël. Klaar. Ik denk aan de kus, hoe fijn. Hou op. Ik bijt harder op mijn lip, ik voel bloed. June komt de kamer ingelopen, ik kijk op. Ze is prachtig. 'Ik ga naar huis' zegt ze. 'Ja' zeg ik. Ik zucht. 'Huis' zeg ik. 'Ja' zegt ze. 'Ik heb een sweater van je aangetrokken, dat is niet erg toch?' zegt ze. De sweater staat haar super. Ik bijt op mijn tanden. 'Nee' zeg ik zacht. 'Ik breng hem morgen wel terug' zegt ze. 'Ik kan hem ook wel ophalen morgen?' zeg ik snel. Te snel, ik wil niet meer bij haar zijn. Ik bijt harder. 'Oke' zegt ze. Ze draait zich om. En loopt de woonkamer uit. 'June' zeg ik. Ze draait zich om. 'Laat maar' zeg ik. Ik wilde het bijna zeggen, ik wilde bijna zeggen dat ze hier moest blijven. Ik wilde bijna zeggen dat ik van haar hou, zoveel. En dat ik geen vrienden wil zijn, maar dat ik haar lippen wil zoenen. Ze kijkt me aan, met haar prachtige groene ogen. Zoals gisteren. Ze kijkt naar de grond en loopt weg. Als ik de deur dicht hoor gaan, schop ik de stoel die bij de ontbijttafel staat. De stoel valt om. Ik bijt harder, en harder. Ik stomp op mijn hoofd. Ik stomp harder. Ik ren naar boven, ik open ruw mijn slaapkamer deur open, en gooi hem direct weer hard dicht. Ik loop een paar rondjes in mijn kamer, ik weet niet wat. Ik weet niet meer hoe. En ik weet niet meer waarom. Ik ruik haar geur overal. Overal. Het is fantastisch lekker. Ik denk aan gisteren. Shit. Fack. Ik ga rustig zitten op het bed, en denk harder aan gisteren. Hoe ik haar vast hield, hoe ik haar zoende. Hoe ik genoot van haar, en zij van mij. Hoe ik haar zag in aan ondergoed. Hoe ik keek naar haar groene ogen. Hoe we samen de hele nacht hebben geslapen. Hoe ik haar hand vast had. Mijn handen grijpen mijn haar vast, ik trek er aan. Hoe kan ik dit ooit vergeten? Hoe kan ik ooit normaal tegen haar doen? Hoe?
Langzaam sta ik op, en loop langzaam ,met mijn hoofd naar de grond, naar de badkamer. Ik kleed mezelf uit, en gooi alles op de grond. Ik stap onder de douche, de stralen raken mij aan. En druipen geleidelijk over mijn lichaam. De stralen strelen mijn lichaam. Fack. Het water stroomt over mijn gezicht. Ik zucht, en denk aan haar. Ik haal mijn handen door mijn haar. De druppels vallen van mijn hoofd af. Ik kan alleen maar denken aan haar. June.