7-

697 7 0
                                    

Deze foto laat zien hoe June er uit ziet! Knap he?! Oh en alle foto's die ik hier in stop hebben betrekking met het hoofdstuk !

POV:June

Ik loop met Manuel naar huis, ik kan alleen denken aan Daniël en Esmee. Ik dacht dat we naar mij kunnen gaan, wat een sukkel. Wie zegt dat nou, alleen voor sex. Ik had gewoon gelijk. Ik zucht. 'Jij en Daniël zijn wel heel close' begint Manuel. Waarom vraagt iedereen dit toch altijd, het irriteert me en het doet me pijn. 'We zijn hele goeie vrienden' zeg ik. 'Hoelang al?' Vraagt hij. 'Vijf jaar om precies te zijn, sinds ik viertien was' zeg ik. Hij lacht lief. Ik vind je niet leuk wil ik zeggen. 'Deze kant op' zeg ik. 'Is het lang lopen, anders kunnen we ook in een taxi?' Vraagt hij. 'Het is ongeveer tien minuten lopen' zeg ik. 'Ik bel wel een taxi' zegt hij. 'Nee. Ik hou van lopen' zeg ik. Ik lach naar hem. Ik hou van lopen, of fietsen. Ik haat auto's, ik ben gewoon een beetje bang in de auto. Bang voor een ongeluk, dat komt merendeels door mijn vader. Hij is overleden door een auto-ongeluk. Ik zucht. We lopen door. Ik wil niet met Manuel in bed. Ik ga het ook niet toelaten, misschien ooit. Maar zeker niet vandaag. We praten nog wat door over onze studies.

Als we dan eindelijk bij mijn huis zijn aangekomen zeg ik: 'Dit is het' zeg ik. 'Je woont gaaf' zegt hij. 'Ja ik ben ook heel blij dat ik hier mag wonen' lach ik. Het is inderdaad heel gaaf. Ik loop het trapje rustig op, hopen dat hij gedag zegt en weg gaat. Hij kijkt me heel intimiderend aan, hij zucht. Het is een best ongemakkelijke stilte. Ik kijk wat rond. Dan loopt hij het trapje op, en kust mijn wang en zegt: 'ik hoop dat ik je nog vaker zie, June! Je bent een leuk meisje'. Ik knik en zwaai hem uit. Hij loopt het trapje af en loopt de hoek om. Ik maak de deur snel open en sprint naar boven. Wat ben ik blij dat hij niet naar binnen is gegaan. Hij is wel leuk, maar hij is geen Daniël! Ik plof op mijn bed en kleed me snel uit en doe mijn pyjama aan, en maak me klaar voor slapen. Morgen zie ik Daniël weer, maar op school gelukkig.

Sorry voor korte hoofdstuk !!!

KickstartWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu