murat: ilker kalk artık bak ferit abim gelicek yoksa
fatih: aynn ilker bu ne uykuculuk hemde iş hayatının ilk gününde hadi ama kalk artıkk abim
ilker: yaa kalkıyorum tamam sakın ferit abime söylemeyin
murat: kalkarsan düşünürüz ama şuanki basamak oğuz abim gibi
ilker: kalktım yaa abi. ne kötü abilersiniz siz öyle. offf diyerek ayağa kalktım ve banyoya doğru yol aldım.. bugün ilk iş hayatımın ilk günüydü. nasıl mıydı harika. emin olun bi insanın 4 tane abisi varsa bu hayat hiç çekilmez olur. içlerinden en çok murat abimi sevsemde o ise beni sürekli ferit abimle korkutuyo. abilerimin hepsini ne kadar sevsemde en çok feri abimden korkardım hep. çünkü kendisi benden nefret edersi. beni hiç sevmiyoduki. kardeşi olarak gördüğü bile şüpheli neyse ilker abilerin haklı biraz daha geç kalırsan kahaltıya geç kaldım diye ferit abim şubeye geç kaldım diye müdürüm yada amirim kızabilir. derken duştan çıkıp giyindim. saçlarıma bi fön çekip aşağıya indim. her zamanki gibi en son ben gelmiştim. abim bana sinirle bakmıştı ALLAHTAN tam ağzını açtığında babam araya girmişti.
ferhat: gel otur oğlum hadi kahvaltı edelim.
ilker: edelim babada geç kaldım
ferit: bu kadar saatte hazırlanamazsan geç kalırsın tabi. neyse baba size afiyet olsun ben ilkeri bırakıp hastaneye geçicem
ilker: abi senin bırakmana gerek yok ben giderim
ferit: gerek var mı diye sorduğumu hatırlamıyorum. bide otobüs bekleyerek geç kalma hadi
ilker: peki abi sen nasıl istersen. diyerek evden çıkmıştım. şimdi neden beni bırakmak istemişti ki. abim benden hiç hoşlanmazdı onu geçtim beni hiç sevmezdi. neyse en iyisi yol boyunca çenemi kapalı tutmak. yoksa abi dayağı yiyip ilk iş günüme başlayabilirdim. arabaya bindim ve yola çıktık. yol boyu abim hiç ağzını açmamıştı bende aynı şekil. ama abim bu sefer bi değişiklik yapıp konuştu.
ferit: ilker bak abim yapacağın iş çok zor bi meslek. kendine dikkat etmen gereken bi meslek. seçtiğin meslekte çok fazla yaralanabilir hatta ölebilirsinde. bu yüzden kendine çok dikkat etmeni istiyorum. sana bişey olmasını ne ben nede diğer abilerin ve babam istemez bunu sakın unutma. şimdi bana bi söz ver kendine dikkat edeceğine dair.
ilker: abi sen beni bu kadar düşünür müydün yaa. benim ölmemi senin dört gözle beklemen gereköiyo mu?
ferit: ilker saçmalama sen benim kardeşimsin senin ölmeni neden istim.
ilker: sen beni hiç sevmedin ki abi. hiç kardeşin olarak görmedin ki.
ferit(bağırarak): ilker saçmalama ve şu lanet sözü ver artık
ilker: iyi söz abi oldumu ne kadar umrunda olmasamda söz kendime dikkat edicem
ferit: oldu. geldik.
ilker: tamam diyip arabadan inicektimki kolumdan tuttu. kafamı çevirmemle göz göze gelmiştik. kahverengi gözlerine karşı benim mavi gözlerim. ikiside birbirine meydan okurcasına bakıyodu. ferit abim beklenmedik bişey yaptı sonra ve elini cebine attı bi miktar para çıkarım elime tutuşturdu. bense bu ne dercesine ona bakıyodum
ferit: lazım olur üstünde bulunsun
ilker: gerek yok param var al
ferit: kalsın dedim ilker kalsın
ilker: gerek yok abi al şu parayı
ferit: abinim ben senin. görevlerimden biri de bu. al o yüzden
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ekip 1
FanfictionDört abi bi ilker. En küçük olmak nasıl bi duygu hiç düşündünüz mü? Ben hiç düşünmedim ve oldum. Ne yazıkki brnden once dört tane abim daha olmuş. Belkide sadece bi abim vardır. Ekip 1 versyonunun çok başkası. Umarım beğenirsiniz.