Ekip 1

Bay egoist

Kiz : sorun deil! Sonuçta yol boyunca konuşacak bi dosta ihtiyaç var demi. Bu arada ben Nazan.

Akif: bende Akif. Demiş ve yerde yatan ilkerin tek kolunu omzuma atarak kaldırmıştım. Gücümün hiç bir zerresi yoktu ama onu bırakmazdım. Abisi bana emanet etmişken onu bırakamazdım hele hiç .

bu kız önce hoşuma gitmesede beni bizi kurtarması ile farklı bakmıştım. Silah kullanmayı biliyodu. Nerden öğrenmişti acaba. Gayet güzel bi fiziği vardı. Polis miydi acaba? Ben bu sorularla cebelleşirken kızın konuştuğunu duymamıştım. 

nazan: yolda konuşucak en son kişi senmişsin heralde. 

akif: ne konuşayım ne bilim ben 

nazan: aman arkadaşın uyansın da beki o konuşkan bi tiptir. 

akif: o benden de beter 

nazan: çok sıkıcı bi yolculuk olucak desene. 

akif: nereye gidiyoruz?

nazan: en yakın sınır karakolluğuna

akif: buraları nasıl iyi biliyorsun 

nazan: o kısım da bana kalsın he akif emir?

akif: adımı nerden biliyorsun?  dememle sessizliğe bürünmüştü. yürüor ve bende takip ediyodum ve bi kere daha aynı soruyu tekrarlamamla yerinde durdu. 

akif: adımı nerden biliyorsun? 

***

yoruldum özlemekten. gerek anlamda yoruldum. ilkeri özlemiştim. o kokusunu yarım kalan aşkımızı herşeyi. ona yaptıklarım. sevmenin nankörlüğü gibiydi bizim için herşey. onu kokusuna kadar özlemiştim. yıldızların parlaklığını andıran gülüşünü bile.  ben daha fazla dayanamıyorum. Allahım bana bi çıkış göster ne yapayım diye lütfen. 

***

Eve varmıştım.  Herkes sessiz sakin bi şekilde yemek yiyodu.  Önceden herkes bu sofrada mutlulukla yemek yerken şimdi herkeste bi düşünce vardı. İlker nerde? Hepimizin kafasını bu kemiriyodu.  Ama biliyorum ilker ölmedi. Ve çok yakında gelecek buraya. Bende diğerleri ile beraber sofraya oturdum.

Murat: hoşgeldin abi

Ferit: hoşbulduk abim. Dememle yine aynı düşünceli haline geri dönmüştü. Hepsi öyleydi. Düşünceli. Bende çok şey yapmadan yemeğime döndüm. Yemeğimi yiyip yukarı çıktım. İlkerin odasının önünden geçerken geçen sene bu zamanlarda bize geri döndüğü günü hatırladım. Bu sene de dönecek. Biliyorum dönecek. O abisini abilerini yanlız bırakmaz. Bırakamaz.

Ferhat: ne demek oğullarına bakamıyorum. Diye sesi yükselen babama dikkatim  takıldı. Ne demek oğulları. Babam kimin oğullarına bakiyoki. Tamam hadi ilker olsa sadece oğlum olurdu. Baba sen başka ne işler çeviriyorsun. Neyse deyip odama geçtim. Bu günler de kafam yerinde deil zaten bide babamın sorunları ile ugrasamayacaktim. Kendimi koltuğa bıraktım ve kitap okumaya başladım.

***

akif: adımı nerden biliyorsun?

Nazan; ben senin bilmediğin çok şeyi biliyorum akif emir. Deyip sessizlikle yola devam etti. Biraz dinlenmek için bi yere oturduk ve ateş yaktık. İlker baktığımda hala baygındı. Ama bu normal bi baygınlık değildi çünkü soğuk soğuk terlemeye başlamıştı.

Akif: ilker iyi deil

Nazan: ne diyorsun sen be iyi işte

Akif: soğuk soğuk terliyor baksana dememle hemen ilkere bakmış ve kolunu açmıştı. Ama bu iğne izi.