Hoofdstuk 1
"Jaim. Stop, ik kan je niet bijhouden."
Jaimy stopte met hardlopen toen ze door had dat haar broer niet meer naast haar liep. Ze deed de oordopjes uit haar oren en keek achterom. Een paar meter achter haar stond Rody voor over gebogen met zijn handen leunend op zijn boven benen. Jaimy trok een sprint naar haar broer die haar uitgeput aankeek.
"Ben je wel helemaal lekker?" vroeg hij buiten adem. "Het is hier -25 graden, het sneeuwt en jij denkt doodleuk ik ga even hardlopen."
Jaimy begon te lachen, ze legde haar hand op zijn schouder. "Ik ben deze kou inmiddels al gewend."
Rody ging rechtop staan en schudde zijn hoofd. "Landverrader, je bent gewoon een Amerikaan geworden."
"Ach joh, jouw conditie is ver achteruitgegaan. Voetbal je nog steeds bij AFC?" antwoordde Jaimy. "Je bent best wel dik geworden broer."
"Nee, ben allang gestopt."
"Hoezo? Vond mama dat goed dan?" vroeg Jaimy verbaasd. Rody gaf geen antwoord en liep naar een kraampje die verderop in het park hotdog verkocht.
Leontine, hun moeder vond het belangrijk dat haar kinderen in beweging waren. Het maakte voor haar niet zoveel uit wat voor sport ze deden zolang Rody en Jaimy maar sportief bezig waren. Toen ze nog in Amsterdam woonden ging ze vaak met haar vader hardlopen in het Vondelpark. Het vondelpark was altijd een fijne hardloop omgeving geweest totdat ze gingen verhuizen naar Haarlem.
Inmiddels is het Central Park haar favoriete hardloop plek geworden. Elke keer wanneer ze even tijd had ging ze haar ronde doen. Vanaf haar appartement naar het Central Park en weer terug.
"Jij neemt mama wel heel serieus." zei Rody toen hij met zijn hotdog naar een bankje liep. Jaimy haalde haar schouders op. "Ik heb geen keus, ik werk niet bij een bedrijf zoals de Starbucks hé Rod."
Rody keek even bedenkelijk en knikte. "Ohja tuurlijk. Nog even en jij bent net zo dun als je beste vriendin."
Jaimy rolde haar ogen. "Ja dag, zo dun hoef ik nou ook al weer niet te zijn."
Terwijl Rody genoot van zijn hotdog bleef Jaimy in beweging door wat rek en strekoefeningen te doen. "Jaim, blijf eens stil staan. Ik word zenuwachtig van je."
"Schiet gewoon op Rod, we moeten nog terug hé."
Nadat Rody zijn broodje op had gegeten gingen ze weer terug naar het appartement van Jaimy.
-
"Kom op! Pass em naar Kobe." schreeuwde Rody naar de televisie. De basketbalwedstrijd Los Angeles Lakers tegen Portland werd uitgezonden. Jaimy was bezig met haar mail, als ze niet op kantoor was dan was ze thuis wel druk bezig zelfs als ze een vrije dag had of vakantie. Ze keek even op haar telefoon en zag dat ze een bericht had van Bradley.
Bradley Miller:
Jaim! I've got two tickets for Brooklyn Nets vs Miami Heat tomorrow. Front row, I thought maybe you could bring your brother. I can't go bc I'm taking Winston's shift over this week. Let me know.Jaimy keek weer even naar Rody die helemaal in de wedstrijd zat. Sinds hun vakantie in Miami vorig jaar was hij helemaal in de ban van het basketbalteam Miami Heat. Als ze aan het appen waren dan zei hij elke keer dat ze dan een weekendje naar Miami moesten zodat ze naar een wedstrijd konden kijken.
Jaimy Verbeek:
Brad! Oh that's nice, yes sure. How much? JBradley Miller:
An gift from me for you! And no I don't want anything from you. Xx
JE LEEST
De Stad Die Nooit Slaapt
FanfictionJaimy verruilde een jaar geleden haar geliefde Amsterdam voor het grote New York City. Ze is gelukkig in the big Apple en besluit om de feestdagen hier door te brengen, als haar broer Rody dan ook nog voor de deur staat kan het niet meer stuk. Toch...