De Stad Die Nooit Slaapt

2

Hoofdstuk 2

De volgende ochtend was Jaimy vroeg wakker. De woorden van Rody waren 's nachts nog wel een paar keer door haar gedachtes gegaan. Ze had hooguit 1 á 2 uur geslapen. Het was zeven uur in de ochtend. Ze nam een douche en ging de deur uit. Op het gebied van ontbijt had ze vrijwel nooit iets in huis. Ontbijten deed ze altijd buiten de deur. In elke straat in New York was er wel een zaak waar je een ontbijtje kon halen. Jaimy haalde haar ontbijt altijd bij Pret A Manger. Om de dag goed te beginnen nam ze eerst een heerlijke kop koffie. In de eerste weken dat ze in New York woonde was ze bij alle koffie zaken geweest om op zoek te gaan naar de juiste koffie. Vervolgens at ze een gezonde sandwich naar keuze en als laatst nog heerlijke yoghurt met vers fruit. Als ze wegging dan nam ze altijd een verse smoothie mee.

Voor het ontbijt nam Jaimy altijd de tijd. Na ongeveer een goed half uur te hebben genoten ging ze weer richting huis, voor Rody had ze ook ontbijt meegenomen.

"Morning." zei Jaimy toen ze Rody naar buiten zag kijken.

Rody draaide zich om en glimlachte kort. "Morguh zus."

Jaimy hield de tas van Pret A Manger omhoog en zette het op de eettafel. "Ontbijt."

Rody liep naar de eettafel en opende de tas. Hij haalde een sandwich, croissant, een beker koffie en een verse smoothie eruit. "Dank je."

"Ben beneden." zei Jaimy kort en sloeg de deur achter haar dicht.

Geduldig wachtte ze op de lift en pakte haar telefoon erbij. Ze opende Facebook, het was alweer een tijd geleden dat ze haar Social Media gebruikte. Ze scrolde door haar tijdlijn en zag dat haar moeder gereageerd had op een foto van een pasgeboren baby.

Leontine Verbeek: Ach gosh wat lief. Gefeliciteerd Quincy, geniet ervan.

Geschrokken scrolde Jaimy verder ondertussen was de lift er eindelijk. Ze drukte op de knop en de deuren gingen dicht.

"Why so sad pup?" vroeg Bradley toen Jaimy eraan kwam lopen. Jaimy zuchtte en ging naast hem zitten.

"Had a little altercation with my brother." antwoordde Jaimy eerlijk. Bradley en Aaron waren haar beste maatjes geworden aan wie ze alles kwijt kon. Haar beste vriendinnetje Romee woonde ook in Manhattan maar was heel erg druk met haar carrière als model. Quinty woonde ook in New York maar die woonde in Brooklyn een half uur rijden vanaf Manhattan. Ze werkte als au pair nadat ze haar hbo-opleiding had gehaald. Zo waren ze alle drie zoals ze elkaar hadden beloofd in dezelfde stad. In groep 4 hadden ze een belofte gemaakt dat ze voor altijd samen zouden zijn en het maakte niet uit waar op de wereld.

"It's gonna be okay." zei Bradley terwijl hij met zijn muisknop op fold drukte op zijn computerscherm. Als hij zich verveelde dan ging hij pokeren op de computer.

"And? I know there is something else." Vanuit zijn ooghoeken keek Bradley naar Jaimy.

Jaimy schudde haar hoofd. "My brother is just so stubborn."

Bradley gniffelde. "The apple is not far from the tree or something."

Jaimy begon te lachen. Een keer had Bradley zijn zoontje Maddox meegenomen en had ze het gezegde gebruikt tot verbazing van Bradley. Nadat ze het had uitgelegd was hij het nooit meer vergeten.

"My ex boyfriend has a baby."

Aaron die eraan kwam lopen had het gehoord en keek Jaimy boos aan. "Jaimy Lauren Verbeek. Get the fuck over him. I bet you'll met someone tonight at the NBA game."

Jaimy grijnsde. "For sure, Dwyane Wade."

Bradley en Aaron schudden hun hoofd. "Crazy ass."

Na een ochtend uren lachen, gieren en brullen met de jongens ging Jaimy weer naar boven. Als ze bij hen zat dan ging de tijd zo voorbij zelfs na werkuren bleven ze nog gezellig met z'n drieën praten. Jaimy opende de deur en gooide haar jas op de kapstok. Ze liep de woonkamer in en zag dat haar broer er niet was, nadat ze in de logeerkamer had gekeken vond ze haar broer op het balkon. Met een sigaret tussen zijn vingers keek hij uit op het Rockefeller Center.

"Hey." zei Jaimy. Rody draaide zich om en nam een hijs van zijn sigaret. Jaimy ging naast haar broer zitten en keek voor zich uit.

Er volgde een aangename stilte en broer en zus genoten van het prachtige uitzicht in New York.

"Sorry van gisteravond." zei Rody en verbrak de stilte.

Jaimy keek haar broer aan en haalde haar schouders op. "Je had gelijk. Ik ben alleen maar met mezelf bezig."

Rody nam een laatste hijs van zijn sigaret voordat hij die wegtikte met zijn vingers. "Ik had het niet moeten zeggen. Natuurlijk kies je voor jezelf anders zat je hier nu niet. Ik ben trots op je klein zusje."

"Ik voel een maar aankomen."

Rody zuchtte. "Jij bent de enige die mij echt begrijpt. Ik mis jou in Nederland dat is alles."

"Je hebt pap en mam toch? Liam? Casper? Gijs?" noemde Jaimy de beste vrienden van haar broer.

"Ja maar dat is toch anders."

Jaimy glimlachte even en omhelsde haar broer. Weer had Rody gelijk, Jaimy miste hem ook. Romee en Quinty waren haar beste vriendinnen maar Rody was haar nummer 1.

-

"Dit was echt gaaf." zei Rody na de wedstrijd. Miami Heat had gewonnen. Rody had zo'n 400 foto's of meer gemaakt van de spelers van het team uit Miami. Nadat Jaimy had geregeld dat haar broer met Dwyane Wade op de foto kon was zijn avond niet meer kapot te krijgen en kon was de glimlach op zijn gezicht niet meer weg te krijgen.

"Dank je Jaim." zei Rody blij. 

Jaimy glimlachte en draaide zich om. De cola die ze in haar hand had, had ze nu gemorst op de jongen waar ze tegen opknalde.

"Oh verdomme. Kan ook maar een overkomen." mompelde ze.  

Jaimy keek de jongen aan. "I'm so sorry."

De jongen glimlachte en schudde zijn hoofd. "It's okay."

"You're sure?" zei Jaimy en gaf hem een servetje die ze nog in haar zak had. De jongen knikte en liep met zijn vrienden weg.

Rody die achter haar stond had een grijns op zijn gezicht.

"Wat sta je nou stom te grijnzen?" vroeg Jaimy verbaasd en met z'n tweeën liepen ze naar de uitgang. 

"Weet je wel wie dat was?"

Jaimy haalde haar schouders op. "Geen flauw idee? Moet ik hem ergens van kennen dan?"

Rody schudde lachend zijn hoofd. "Nu weet ik zeker dat jij een Amerikaan bent."