9.Bölüm=Hafıza kaybı

110 7 0
                                    

Bu komada gördüklerimin hepsini karşımda tanımadığım adama söylüyodum. O da bana gülüyodu. Bana adımı sordu. Bende söyledim onunkini öğrendiğimde sanki kuş olup uçcaktım. Adı jungkook idi. Yanında 2 adam daha vardı. Onların adı da sırayla jimin ve yusufmuş. Yoğun bakımdan çıkalı 6 hafta olmuştu. Ayağım ve kalça kemiğim bide sol kolum hala alçıdaydı. Hastaneden öyle çıkamazdım. Mecburen iyileşmeyi beklemeliydim. İyleştim ve çıktım. Dans harketleri de tüm herkes de hafıza kaybına yenilmiş ve unutulmuştu. Uff hicbisey hatırlamıyodum. Herkes benim jimin ve jungkook'un hafızasını yerine getirmek için seferber olmuşlardı. Ama hic gelmiyodu. Beni bosverin de jiminle jungkookun konserleri 2 aya basliyodu. Ve onlar dans koreografileri de dahil hic bişey hatirlamiyolardi. Bizim konserler daha 4 aya başlıcaktı. Ben iyiydim sadece 2 adam için endişeleniyodum.
2 ay sonra
Jungkook ve jimin aniden geçmişte yaşadıkları bi anıyı hatırlayarak hafızaları yerine gelmişti. Ben de bu arada bi şeyler öğreniyodum. Hemen hemen herkesi tekrardan hatırlıyodum. Taa ki o rüyaya kadar...
Rüyada - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Bir arabadayım. Yani limuzinde. Limuzinin içinde bigbang,Exo,B.A.P,BTS vardı. Hepimiz içiyoduk. İçkiler biralar fln fln. Aniden limuzine bi roketatar isabet etti. Herkes bi tarafa dağılmıştı. Halimiz iğrençdi. Her taraf kandı. Hafif şuurum kapalıydı. Elimde sıcak bi el hissetdim. Bu el jungkooka aitti. Jungkooka tedirgin bi biçimde baktım. Bana güldü ve son kez dudaklarıma yapıştı. Bende ona yapıştım. Sonra aniden kendini bıraktı.
------ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Ben bunları görürken her tarafı inleten bi çığlık attım
-jungkook oppa jungkook oppa s-s-sen ö-ö-ölemezsin junhong Choi junhong sen sen sen beni tut. Ben jugnkooku tutucam. Benim bağırışlarımı duymuş olacaklar ki yanıma koşturdular.
-Nache-ssi Nache-ssi diye beni uyandırdılar. Ben de herseyi hatirlamaya başladım. Artık her şeyi konada kaldığım zaman ne gördüğümü en ince ayrıntısına kadar hatırlıyodum. Artık hafıza kaybı diye bişey kalmamıştı. Bunu duyduğumda Yusufa sarıldım. Çünkü ben hafıza kaybı yaşarken yanımda olan oydu. Ona çok teşekkür etmiştim ve beni yarıyolda bırakmadığı için.

Biraz sallamasyon bisey oldu bu bölüm ama bence kitap iyi gidiyo sizce?

Rüyadaki  Hayat(BTS Fanfic)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin