El mekteb? (Voltooid)

Deel 6

Ik werd wakker en voelde me heel slecht. "Sanae je bent wakker, Chokran Yaaa Rabbie!" zei Youssra met een trillende stem.

Ik keek haar aan en zag dat ze donkere wallen onder haar ogen had en ze was echt afgevallen. "Youssra wat is er met je gebeurd?" vroeg ik zacht.

"Niks schat, heb je honger?" vroeg ze toen. Ik negeerde haar en zag dat mijn vader en Sabir de kamer inkwamen. "Bentieee eindelijk je bent wakker."

"Ja a baba, waarom lig ik hier?" "M..ama.. is ziek." zei hij toen huilend.
Mijn vader, die NOOIT huilde zat nu te huilen voor zijn 2kinderen.

"Alles gebeurd met de wil van Allah subhana wa ta3ala a baba. Ze word In Shaa Allah wel beter." zei Sabir.

Ik knikte naar Sabir en zei dat ik zin had in milka. "Hahaha yaa bollee, deze komt met d'r milka." zei Sabir.

"Sabir als je van me houd ga je milka voor me kopen. Sabir alstjeblieft je bent de liefste broer ooit." zei ik met een lach waar je mijn diepe kuiltjes in zag.

"Oke, oke omdat jij het bent." zei hij toen zuchtend.
"Mevrouw el Moummen, u mag vanmiddag het ziekenhuis verlaten. U moet wel veel rusten en gezond eten." zei de dokter toen.

"Sanae ik vind het beter als je bij mij thuis blijft slapen want je moeder blijft nog even in het ziekenhuis en je vader en broer, nouja dat zijn jongens die kunnen niks in het huishouden." zei ze lachend.

Ik knikte en vond alles goed als ik maar uit dit kut ziekenhuis ging. Ik stond met moeite op en liep naar mijn moeder's kamer. Youssra zat ondertussen mijn kleren in te pakken.

Mijn moeder lag er zo dood bij.

"Mijn allerliefste mama alstjeblieft mama blijf aub leven. Hoe moeten ik, Sabir, papa en de twin zonder je leven. Mama hou vol, blijf vechten voor je kinderen. We houden zielsveel van je mama. Youssra en ik zijn er kapot van. Youss is afgevallen, en eet niks meer. Ze is er echt voor ons gezin. Ik ga bij haar logeren, tot jij uit het ziekenhuis mag. Dan komt je zus tante Khadija bij ons wonen om voor jou te zorgen. Mama weet dat ik, papa, Sabir en Youss van je houden. We all love you. Wees sterk en blijf voor je leven vechten." Ik gaf haar een kus en liet een traan op haar wang vallen.

Ik stond op het punt om weg te gaan tot zij mijn traan weg veegde. "MAMAAAAA IS WAKKEEERR!" Ik drukte op die ene knop en belde Sabir. "SABIRRR SNEEELLL! MAMAAA IS WAKKERR!" Riep ik blij.

Ik zag dat mijn moeder naar me glimlachte. Allerlei dokters kwamen de kamer binnen. Ze duwden me uit de kamer en zaten aan mijn moeder.

Alhamdoulillah Ya rabbie. Hij heeft onze dua's verhoord. Ik wou naar de wc's lopen en zag Sabir binnenkomen met mijn tantes, ooms, nichten en neven.

"Boutaina? Ben jij dat?" vroeg ik zacht. Ze knikte. "Wat ben je mooi geworden!" zei ik met een lach.

Boutaina is mijn lievelingsnicht. Ik zie haar weinig omdat ze aan de andere kant van Nederland woont. Ze droeg een beige hoofddoek en een beige abaya.

Yassin en Ilyass kwamen opeens de kamer binnen en zag dat ik alweer wakker was. Hij had een bos rozen en een hele zak vol met milkarepen bij zich.

Ik knuffelde hem en trok hem mee naar een hoek. "Yassin mijn moeder is wakker!" zei ik blij. "Alhamdulillah mijn prinsesje." zei hij.

Ik keek hem diep in zijn mooie bruine ogen aan en werd verstoord door zijn gekuch. "Mooi uitzicht he prinses." zei hij lachend.

Oh wat heeft hij mooie tanden. Zijn prachtige kuiltjes maakten zijn lach af.

"Ehm nee, volgens mij is jou uitzicht veel mooier." zei ik eigenwijs. Hij drukte een kus op mijn voorhoofd en liep weer naar de richting van mijn familie.