El mekteb? (Voltooid)

Deel 40

De vrouw kwam dichterbij. "Ik ben je moeder." Zei ze zacht. "M..ama." zei ik met moeite. Ze lachtte door haar tranen heen en gaf me een luchtkus.

Er kwamen allerlei dokters binnen die haar wegstuurden. Ik was te moe om te praten. Ze stopten allemaal naalden in me. Ik kon niet zeggen of het pijn deed, zo weinig energie had ik.

--

Paar dagen later.
Ik ben wat sterker dan eerst en heb wat meer energie. Vandaag mocht ik eindelijk mijn familie weer zien. Ik sloot mijn ogen en viel alweer in slaap.

"Yassin?" Fluisterde ik. Hij knikte naar me. "Ik ben getrouwd met Boutaina en heb twee kinderen met haar. "Boutaina is dit waar?" Vroeg ik. "Ja Sanae vergeef het me." Zei ze. Ik draaide me om en schreeuwde dat ze weg moesten gaan.

"Dit zijn onze kinderen. Dinae en Adam." Zei ze. Ik kon het niet laten om me om te draaien en zag twee kleine kinderen. Ohgod. Dinae leek precies op mijn Dinae. Adam was Yassin gemixt met Boutaina.

"Ik hoef jullie twee nooit tezien, verlaat mijn huis nu." Zei ik kalm terwijl de tranen over mijn wangen rolden. "Sanae alsjeblieft." Zei Yassin smekend. "Nu." Zei ik op een boze toon.

Ze verlieten mijn huis huilend. Dinae en Adam waren raar genoeg hier gebleven. Ik liep naar boven en zag dat ze me achtervolgden. Hoe meer trappen ze opgingen hoe ouder ze werden.

Helemaal boven aangekomen waren ze groter en langer dan mij. "Wij haten je." Zeiden ze met een enge stem. Ze kwamen op me af. Ik deed mijn handen voor me ogen en schreeuwde.

"Sanae wat is er?" Vroeg mijn moeder bezorgd. "Oh niks het was een droom." Zei ik zacht. "Waar is Yassin?" Vroeg ik. "In de gang" mag hij komen?" Vroeg ik. "Natuurlijk."

Ze ging uit mijn kamer. Yassin kwam de kamer binnen samen met iemand die op de Boutaina uit mijn droom leek en twee kleine kinderen in hun hand.

Ownee, zeg me niet dat mijn droom waar is.