Birkaç yıl önce ben 23 yaşındayken arabam bozuldu ve gidebileceği kadar arabayı sürdüm.Eski bir evin önünde arabam durdu.Arabadançıkıp eski eve doğru yürüdüm.
Kapıyı sevimli yaşlı bir çift açana kadar tıkladım.Durumumu açıkladım.Sabah olup yardım çağırana kadar evlerinde kalmamda ısrar ettiler.
İlk önce tekliflerini kabul etmeye korktum ama iyi niyei olduklarına kanaat getirip tekliflerini kabul ettim.Bana lezzetli bir yemek pişirip yatacağım odaya götürdüler.Holde yürürken başka bir kapının önünden geçtik, bana : "Kızımızın odasına girme." dediler.Bunun biraz tuhaf olduğunu düşündüm ama ev benim değildi bu yüzden ricalarına saygı duydum.
Gece saat 3'te uyandım ve banyoya gittim.Meraklıydım, bu yüzden kızın odasının kapısının anahtar anahtar deliğinden odaya baktım.Duvara doğru küçük bir kızın sandalyede oturduğunu gördüm.Cezalı olduğunu düşündüm ve rahatsız etmek istemedim.Banyoya gidip den odaya geri döndüm.
Birkaç saat sonra 4:30 civarı çok susadım.Su almak için odamdan çıktım ve mutfağa yöneldim.Kızın odasından geçerken yeniden merakıma yenilip anahtar deliğindne baktım.Tek gördüğüm kırmızıydı.Bu yüzden odanın her tarafını anahtar deliğide dahil kırmızıya boyadıklarını düşündüm.
Sabah uyandığımda aşağı inip yaşlı çifte evlerindne kalmama izin verdikleri için teşekkür ettim.Bana önemli olmadığını söyleyip gecemin nasıl geçtiğini sordular. "İyi geçti" dedim ve onlara kızlarının odasında ki boya seçimlerini beğendiğimi söyledim."Ne boyası ?" diye sordular.Kızları ile ilgili özel bir şey olup olmadığını sordum.Birkaç yıl önce öldüğünü ve tek kırmızı bir gözünün olduğunu söylediler.
O an anladım ki gördüğüm kırmızılık kızın bana anahtar deliğinden geri bakan kırmızı gözünden başka bir şey değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Okumaya Cesaretin Varmı?
RandomCesaretin Varmı Serisinin ilk kitabı. Korku hikayeleri içeren bir kitap. Çılgınsan ve heyecan arıyorsan mutlaka okumalısın. Ancak okumadan önce ışıkları açmalısın.