Evden gelen çığlık seslerini duyan komşular polisi aramıştı.Polisler geldiğinde evin her yerini sardı ve Santa'ya sakin olması gerektiğini söyledi.Ama Santa sakin olamazdı ki.Onun içinde büyüyen bir nefret vardı.Vücudunu saran bir ateş vardı.Ve bu da onun sakin olmasını engelliyordu.Polisler ona yaklaşmaya başlayınca Santa bir kaç adım geri gitti ve arkasındaki karanlık odaya girdi.Polisler içeri girdiklerinde Santa'yı bulamadılar.Ancak bir not buldular.Santa'nın bıraktığı bir not.
-''Siz dahil peşime düşen herkesi öldüreceğim.Aynı zamanda beni tanıyan herkesi de.Beni tanıyan herkes artık lanetli.Ayrıca beni boşuna aramayın,ben istemediğim sürece beni göremezsiniz,ben artık karanlığa aidim.Ben artık onlardan birisiyim''.
Bu olaydan sonra herkes Santa'dan korkuyordu.Onun peşine düşen polislerin hepsini vahşice öldürmüştü.Kimisinin bağırsağını kendisine yedirmiş,kimisinin kalbini karnına dikmiş,kimisini de delirtmiş ve kendini öldürmesini sağlamıştı.İddiaya göre;Santa geldiğinde ilk önce soğuk bir rüzgar yanınızdan geçer,sonra Santa diye uğultular gelirmiş.Santa lanetlediği herkese gözükmüş.Kolları,bacakları ve kafası tam tur dönüyormuş.Oyuk gözleri,kanlı ağzı,kirli elbsiseleri ile ürkütücü olan bir gerçekmiş.Ve Santa'nın lanetlediği herkes ölmüş.
+Hikaye bu mu?
-Evet gerçekten çok ürkütücü değil mi?
+Senin gibi bir pısırığa göre evet,ürkütücü.Ama ben korkmuyorum.
-Santa gelirse görürsün.
+Aptal Santa sadece bir hikaye.Hiç bir şey olmaz kapa çeneni.Bu kadar korkak olma.
-Ona inanmıyor musun?
+Tabii ki inanmıyorum.Benden bu kadar aptalca olan bir şeye inanmamı bekleme.
O sırada odanın içinde soğuk bir rüzgar esti ve Santa diye fısıltılar gelmeye başladı.İki kız bağırıp çığlık atmaya başlıyordu.Ama oları hiç kimse duymuyordu.Bir kaç saniye sonra odanın içinde Santa belirdi.Yüzünde psikopat bir gülüş vardı.Oyuk gözleriyle çok korkunç gözüküyordu.Kızlar;
-Gerçekmiiş!!!B*ku yedik şimdi!!
++Korkmuyordun?Aptal Santa ha?Öyle dememiş miydin?
Santanın kafası tam tur yerinde döndü ve bir kahkaha attı.Daha sonra koları ve bacakları da dönmeye başladı.Dişleri bıçaktandı!Santa onlara yaklaştı ve ikisini birden yere ittirdi.Kızlar çığlık atıyorlardı.Santa dişlerini kızların boynuna geçirdi.Daha sonra kollarını tümüyle yardı.Kızlar çığlık atıyordu ama Santa bunu çok seviyordu.Kızların kanını deşti.Ayaklarını kopardı.Ve derilerini yüzdü.Kızların bütün organlarını etrafa saçtı ve bazılarını da yedi.Santa'nın yüzüne sıçarayan kanlar onu daha ürkütücü yapıyordu.Kapı açıldı ve içeriye kızların annesi ve babası geldi.İçeride kızlarının cesedi vardı.Ve duvarda kızların kanıyla yazılmış bir not vardı;
-''Onlar bana inanmadılar.Ama ben onların inandığı her şeyden daha gerçeğim.Ben uyduruk bir hikaye değilim,ben peri masalı değilim.Ben Santa'yım.Ben karanlığın kızıyım.Bana inanmayan herkesin sonu atam olarak karşınızda duruyor''.
''Kim bilir belkide Santa kaldırımda yürürken köşede sizi izliyordur.Sinirli anınızda sizi dolduruşa getiriyordur.Pencerenizin önünde sizi izliyordur.Odanızın içinde geziyordur.Belki de şu an sizin yanınızdadır.Kim bilir belki de Santa sizin içinizde bir yerlerdedir.O hiçbirimizin olmadığı kadar gerçek.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Okumaya Cesaretin Varmı?
RandomCesaretin Varmı Serisinin ilk kitabı. Korku hikayeleri içeren bir kitap. Çılgınsan ve heyecan arıyorsan mutlaka okumalısın. Ancak okumadan önce ışıkları açmalısın.
