Okumaya Cesaretin Varmı?

Gölge Bölüm-2

Annem kahvaltı etmem için beni uyandırdı.Okul vardı.Güzelce kahvaltı ettikten sonra giyindim.Şu an okula doğru yürüyorum.Hala dünkü karaltıya anlam vermiş değilim.Göz yanılması değildi.Bunu biliyordum.Dalgın dalgın yürürken birden bir şeye çarptım.Kafamı kaldırıp baktığımda bir adam gördüm.Aşağıya bakıyordu.Kafasını kaldırdığında dehşete düştüm!Yüzü yoktu!! 

-Hazır mısın ? 

Dedi.Korku dolu gözlerle ona bakıyordum.Hareket edemiyordum.

-Hazır mısın !!

+N-neye ?

Dedim korkuyla.Ayaklarım beni tutamayacak gibiydi.Şimdi ne olacaktı?Birden başıma bir darbe yedim ve yere yığıldım.Uyandığımda bambaşka bir yerdeydim.Terk edilmiş bir eve benziyordu.Ayağa kalkıp odayı dolaştım.O kadar pisti ki parmaklarımın değdiği yerlerde parmağımın izi çıkıyordu.Birden karşımda bir kadın beliverdi.Elbisesine kan bulaşmıştı.Saçları bakımsıztı.Gözleri korkunçtu.Yüzünde psikopatça bir gülüş vardı.Gözlerine baktığımda orada kötülük yapma arzusu olduğunu gördüm.Normalde kaçardım.Ya da ona vururdum.Ama şimdi olmuyordu.Neden olmuyordu?!Kadın kolumdan tutup beni sürükledi.Ve bir odaya fırlattı.Odanın içerisinde benim gibi birkaç kızın cesedi vardı.Hepsi zincirlenmişti.Duvarlarda anlamını bilmediğim kelimeler ve semboller vardı.Bu da neydi böyle?!Birden odaya 10-20 kişi birden girdi.Hepsinin elinde kesici aletler vardı.Beni zincirlediler.Sonra derimi yüzmeye başladılar.O kadar çok bağırmıştım ki boğazım yırtılmış gibi hissediyordum.Her şey bir gölge ile başladı.Keşke göz yanılması olsaydı.Son dakikalarımda annemleri düşünüyordum.Acaba şu an ne yapıyorlardır?Muhtemelen delirmiştirler.Karnım deşilmişti.Kolarımdan birisi koparılmıştı.Ve bacağımda koskocaman bir yara vardı.Görüşüm bulanıklaşmıştı.Ölmeden önce son duyduğum şeyler acımasızca atılan kahkahalardı.Şimdi annemler ile yaşıyorum.Tabii onların bundan haberi yok.Ben bir gölgeyim.Her zaman burada olan,ama hiç bir zaman burada olmayan...