Onuncu Bölüm

67 14 1
                                    

Yakalamak için uğraşma rüzgârı. Aç kollarını ve tadını çıkar serin esintilerinin. Anıları kavanozlarda biriktirmekten vazgeç artık. Resmini çekme vapurun etrafında dolanan martıların. Simitinden birkaç parça kopar ve fırlat onlara. Anılar; cep telefonunun hafıza kartında saklanmaz Sebastian! Anılar, anlardır ve an... Şu andadır...

"Keşke" dediğin her şeyi koy bir çöp poşetine. Sıkıca bağla ağzını. Kokusu yayılmasın etrafa geçmişin. Kıyıda köşede kırıntıları kalmadığından emin ol. Tüm pişmanlıklarını koy bir poşete. Bırak bir çöp kamyonu alıp götürsün onları bilinmezlere...

Sen gözünü yıldızlara dik Sebastian. En uzak köşelerine çevir yüzünü, gökyüzünde... Yaşamın bir şiir gibi koksun. Eşsiz bir güzellikte ve sanki hiç bitmeyecekmişçesine...

Geçmişin külleri üzerine bir gelecek inşa edemezsin dostum. Gözlerini açıp, gerçeği görmelisin. En güzel hayaller; belki de onları sobelemen için saklanmış ve bekliyorlardır. Bunu kim bilebilir?

Güven Sebastian... Yarınların, tüm dünlerden daha güzel olacağına güven.

"Keşke" dediklerin, "İyi ki" dediklerin olacak ve işte sen o zaman anlayacaksın, bunca şeyin neden yaşandığını...


Söyle Sebastian (Raflarda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin