Söyle Sebastian (Raflarda)

On Beşinci Bölüm

Mutluluğu hak eden insanlar, mutsuz olmak zorunda mı? Yanılıyor olamaz mı bunca insan, Sebastian?

Belki de, "İyi insanlar hep mutsuzdur" masalı gerçekten de yalandır. "İyiler uzun yaşamaz" derken de uydurmuştur birileri. Neden olmasın? Fakir ama gururlu genç ile vicdansız ve zengin fabrikatörün maceralarını anlatan Yeşilçam filmleri belki de gerçek hayatta hiç yaşanmamıştır...

Muhtemelen dünyanın hiçbir yerinde; arkası dönük bir şekilde koltukta oturan ve piposunu tüttüren fabrikatör; kapının eşiğinde iş görüşmesi için onun yanına gelen kişiye usulca dönüp, "Bir zamanlar kovduğun, onurlu, gururlu fakat beş parasız bir genç vardı. Hatırladın mı?" diye sormamıştır...

Mutluluğu hak eden insanlar mutsuz olmak zorunda mıdır? Her mutsuz insanın hikâyesi aynı sözcüklerle mi yazılmıştır acaba? Birkaç kötü adam, mazlum bir genç, tertemiz hayaller ve kötülerin mutlak sonu...

Neden iyiler hep ezilmeye mahkûm gibi görünür? Zengin kız, fakir oğlanla evlenemez mi acaba?

Pişmanlıklarla dolu bir yaşam bekliyordur artık o hikâyenin kahramanlarını. Bazı hikâyeler, henüz yazılmadan son bulur. Replikler, boğazında düğümlenir oyuncuların. Sahne, bir daha hiç açılmamak üzere kapanır.

Bazı geç kalışların telafisi yoktur Sebastian!

Geç kaldıysan eğer, konu kapanmıştır çoğu zaman...