Kapalı Kutu

11.Bölüm

Aylin'den..

Sabah uyandığımda Emir odasında yoktu, gecede bir garipti anlam verememiştim.Acaba yanlış mı yapıyordum cidden Selin olayını kurcalamamam mı lazım ? Mutfağa girip dolabı açtım kahvaltı hazırlamıcaktım tabiki zeytin peynir çıkarttım birde salatalık aldım yeterdi heralde onları çıkardığım yerde yemeye başladım.Aklıma dün geceki düşüncelerim geldi, savurup attım.Düşünmemek için müzik kanalı actım, o şarkı kulaklarımı doldurdu.
"Gidemiyorum, kalamıyorum teslim olamıyorum..." Savaşla dans ettiğimiz şarkıydı bu.
Birşeyler onu sürekli düşünmemi istiyordu, ama yapmıyacaktım. Kendime savaşı düşünmeyi yasaklamıştım.Korna sesiyle kendime geldim çağırdığım taksi gelmiş olmalıydı..

Savaş'tan..

Dün gece olanlar kafamı kurcalıyordu.O Emir denen şerefsiz Aylin'i aldatıyordu.Onu hakettiğini düşünmüyordum.Ne yapıp edip Aylin'le konuşmam lazımdı ama nasıl, ne zaman konuşsak kavga ediyorduk.Kafam patlıcak gibi ağrıyordu, dün Aylin'i bıraktıktan sonra mekana geri dönmüş ve sabahlamıştım.
Birine anlatmalıydım ama kime
"Hey uzaylı burdamısın?"dedi
"Berk" dedim şaşırmışcasına
"Evet" dedi
"Ben , benim konuşmaya ,nese ya bosver" dedim.Bu ben değildim ki kimseye dökemezdim içimi.
"Anlat dinliyorum, seni bu duruma getiren şeyi merak ediyorum doğrusu" dedi.
"Hah neyim varmış benim, unut birsey demedim say" dedim sinirle bana acımasını istemiyordum.
"Savaşş "dedi.
Ama devam edememişti neye bakıyor diye baktığımda Selin'i görmüştüm yanında da bizim sırığı ,Emir sinirle Selin'in kolunu tutunca Berk oturduğu yerden kalktı.
Onu durdurdum , ne yapıyordu bu.
"Berk?"
"Anlatıcam ama şimdi izin ver!" dedi.
"Hayır saçmalamana izin vermiycem!"
dedim sinirle yüzüme baktı.
"Sen de saçmalıyosun ama biz sana karışamayız demi" dedi.Sinirden böyle konuştuğunu bildiğim için
"Evet "dedim.Hızla kolunu çekip okula girdi.Yönümü tekrar Selin ve sırığa döndüğümde Emir gitmek üzere arabasına biniyordu, Selinde okula girdi.
Artık karar vermiştim, Aylin'le konuşacaktım.
Kapıya bakmaya başladım Aylin gelecekti konuşacaktık, kesin kararlıydım.
▪◽▪◽▪◽▪◽▪◽▪◽▪◽▪◽▪◽

Aylin'i kapıda görünce ona doğru yürümeye başlamıştım, ama unuttuğum birşey vardı, çünkü dün gece Aylin'i fazlasıyla delirtmiştim.Beni görmüştü ama görmemiş gibi yapıp yoluna devam etti, önüne geçmek zorunda kalmıştım, durmayıncada kolunu tutmuştum, en sonunda konuştu.
"İyi alıştı sen benim kolumu tutmaya"dedi sesi kinayeliydi
"Napalım senle ancak böyle iletişim kurabiliyorum"
"Belkide kurmaman gerekiyordur, hem senin hem kolumun sağlığı için" dedi.
"Bak önemli olmasa, bende sana bayılmıyorum ya!" dedim.
"Ha öylemi anlatma merak etmiyorum o zaman" sırf inattı başka biri olsa pes eder merak ederi inatçı keçi!
"Ama seninle ilgili " dedim, nihayet durmuştu bir bana birde yere baktıktan sonra,
"Senden gelen hiçbirşeyi ne merak ediyor nede ilgileniyorum anladınmı, uzak dur benden!" dedi.Üstelik bağırığı için dönüp bize bakanlar vardı.Sinirlenmiştim,
"Ne halin varsa gör" dedim sessiz söylemiş olmalıyım ki "Ne dedin?"diye sordu
"NE HALİN VARSA GÖR BELKİDE TAM BİRBİRİNİZE GÖRESİNİZDİR!!" dedim.Bu kez bağırmıştım, az önce üç beş kişi bakıyorduysa şimdi herkes bize bakıyordu.Arkamı dönüp sınıfa ilerledim, burda işim kalmamıştı.

Aylin'den..

Ağlıyordum neden bilmiyorum ama canım yanıyordu, rezil olmuştum okula.'Yeni gelen kız napmış olmalıkı Savaş bu kadar sinirlendi' yada 'iki günde bu çocuğu nasıl kafaladı acaba' okuldakiler hemen hemen bunları düşünüyordu hakkımda.Halbuki ben kendi köşemde sessizliğimle ve kitaplarımla mutluyken neden beni bulmuştu.
Sınıfa gitmek istemiyordum, eve gitmek de istemiyordum yalnız kalıp kafamı dinlemem lazımdı.
Hem gidecek bir yer bilmediğim için hemde halim olmadığı için spor salonuna indim kapıdaki listeye baktığımda bugün kimsenin dersi olmadığını gördüm sevinmiştim, işte burası son derse kadar istediğim kadar ağlayabilceğim yerdi. Basket sahasına girip en köşeye oturup sesli bir şekilde ağlamaya başladım, kendimi kötü hissediyordum, evime gitmek istiyordum.Tekrar Ankara'ya dönmek, erken pes eden bir savaşçı olacaktım belkide..

Savaş'tan..

İlk ders bitmiş ikinci ders başlamıştı, ama Aylin hala gelmemişti merak ediyordum.
Hocaya aldırmadan kapıdan cıktığımda Berk'inde arkamdan gelidiğini duymuştum hocaya "kusura bakmayın hocam" felan diyordu.Ben ise direk bahçeye çıkmıştım.Onu en son bahçede bırakmıştım, bahçe bomboştu.
"Neyi arıyosun yada kimi?" dedi Berk kardeşimdi işte kızmamıştı bana.
"Ne yapmaya çalışıyor anlamıyorum, kafamı karıştırıyor fazlasıyla"dedim neden burdan girdim konuya bilmiyorum.Berk karşımdaki banka oturup devam et dercesine başını sallamıştı, anlatacaktım en başından..
°•°•°•°•°•°°•°•°•°°•°•°•°•°•°•°°•°•°•
"Konuşmalısın" dedi Berk
"Hadi ya" dedim, "Bu benim nasıl aklıma gelmedi, git işine Berk!" deyip ayağa kalktığım sırada
"Bu kızla hiç konuşamıyorsunuz, ya kavga ediyorsunuz yada kız kaçıp gidiyor demi"
dedi, evet dercesine başımı salladım.
"Ya kaçamıyacağı bir yerde olursa" dedi.
"Ne saçmalıyorsun?"
"Haklısın saçmalıyorum" deyip elini salladı. Bende kafasızlık ne diye anlatıyosam.Aylin yoktu gitmiş olmalı deyip sınıfa yöneldim, hem ben ona bağırdıysam oda bana bağırmıştı.
Son derse kadar her tenefüs kafamı kaldırıp yanımdaki boş sıraya bakıyordum belki gelmiştir ümidiyle, onun dışında uyuyarak son derse kadar gelmiştim.Hocanın
"Bu günlük bu kadar yarın görüşürüz" demesiyle kalkıyordum ki telefonum titredi.Berk'di mesajı okuyup sınıftan çıktım, spor salonunun önüne geldiğimde içeri baya karanlık olduğu için telefonumun fenerini açıp girmiştim.
Ben içeri girer girmez kapı ardımdan kilitlenmişti
"Noluyo lan! Berk?" desemde nafile ses yoktu.Kapının hemen sol tarafına yapıştırılmış sarı not kağıdı dikkatimi çekmişti , elime alıp okumaya başladım.

"Kardeşim kızma bana yada kız umrumda degil.Şimdi sakin ol ve Aylin'le konuş, istesede kaçamaz!
Sabaha kadar vaktiniz var bol şanş""
BERK