သလြန္ထက္တြင္ လဲေလ်ာင္းေနေသာ မင္းႀကီးနားတြင္ သမားေတာ္ႀကီးအျပင္ အမတ္ႀကီးမ်ားပါ ဝိုင္းရံေနၾကသည္.. အားလံုးမ်က္ႏွာထက္တြင္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ား အတိုင္းသားေပၚလြင္လ်က္ရွိသည္.. အပူႀကီးသျဖင့္ မင္းႀကီးႏႈတ္မွ ကေယာင္ကတမ္းစကားမ်ားေၾကာင့္ အမတ္မ်ားအားလံုး ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိ ျဖစ္ေနၾကသည္..
"သမားေတာ္ႀကီး.. မင္းႀကီးအေျခအေနဘယ္လိုရွိလဲ"
"အင္းးး... စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ ကုသရခက္တယ္.. နန္းေတာ္နဲ႔ေဝးရာေရာက္ေနတာဆိုေတာ့ ေရေျမအေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာ.. သူ႔အခ်စ္ဆံုးၾကင္ယာေတာ္ေကာ ညီေတာ္ကပါ အေဝးေရာက္ေနတာဆိုေတာ့ ပိုၿပီးအထီးက်န္ေနတာလည္းပါတာေပါ့.. က်ဳပ္က အျပင္အပူကိုၿငိမ္းေအာင္လုပ္ႏိုင္ေပမယ့္ အတြင္းအပူကေတာ့ နတ္ေဆးသမားေတာ္ေတာင္ကုႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး"
"ဒါဆို ကိုယ္ေတာ္ေလးကို အေၾကာင္းၾကားၾကမလား"
"ဟာာ မျဖစ္ဘူး.. ကိုယ္ေတာ္ေလးက ရန္သူ႔နယ္ေျမထဲ ေရာက္ေနတာ.. သူ႔ကို စိတ္ပူေအာင္ မလုပ္ၾကပါနဲ႔.. ေတာ္ၾကာ စိုးရိမ္လြန္ပီး အမွားေတြျဖစ္ကုန္မွ ဒုကၡေရာက္ကုန္ဦးမယ္"
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေျပာေနၾကေသာ အမတ္မ်ားစကားသံၾကားတြင္ အသံတခုဟိန္းထြက္လာသည္..
"အဲဒီအတြက္ စိတ္မပူပါနဲ႔.. ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳစီစဥ္ထားပါတယ္"
အမတ္ေတြထဲမွာ အငယ္ဆံုးျဖစ္ေသာ္လည္း ဉာဏ္ပညာအႀကီးဆံုးျဖစ္သည့္ အမတ္ႀကီးChangminစကားသံေၾကာင့္ဘအားလံုးတိတ္ဆိတ္သြားၾကသည္.. ၿပီးေတာ့ ျငိမ္သက္စြာနားစြင့္ေနၾကသည္..
"ခဏေန သိရမွာပါ"
Changmin စကားဆံုးၿပီး မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ သံေတာ္ဆင့္အသံ ထြက္ေပၚလာသည္..
"ၾကင္ယာေတာ္ Junsu မင္းႀကီးထံအခစားဝင္ရန္ ေရာက္ရွိလာေၾကာင္းပါ"
ထိုအခ်ိန္မွ အမတ္မ်ား၏ခ်ီးက်ဴးမ်က္ဝန္းမ်ား Changminထံ ေရာက္ရွိလာၾကသည္.. တဲနန္းအတြင္းသို႔ Junsuဝင္ေရာက္လာသည္..
"မင္းႀကီး သက္သာရဲ႕လား"
"ၾကင္ယာေတာ္ ေရာက္လာမွေတာ့ မင္းႀကီးသက္သာေတာ့မွာပါ.. ၾကင္ယာေတာ္လည္း ေရႊနန္းေတာ္ကေန အေဝးႀကီးလာခဲ့ရတာ ပင္ပန္းေရာေပါ့.. ခဏနားလိုက္ပါလား"
