စာပို႔ခိုမွရေသာ Jaejoongသတင္းအရ လာမည့္လျပည့္ေက်ာ္၄ရက္ေန႔တြင္ ဟန္ျပည္ဘက္မွ ထိုးစစ္စတင္မည္ဟု သိရသည္.. ထူးျခားခ်က္က ဒီတေခါက္ ေရေၾကာင္းျဖင့္ တိုက္စစ္မဆင္ဘဲ ကုန္းေၾကာင္းျဖင့္ တိုက္စစ္ဆင္မည္ဆိုသည့္ အဖိုးတန္သတင္းေၾကာင့္ ဂ်ဳိေဆာင္ျပည္ဘက္တြင္ စစ္သူႀကီးမ်ား ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ကုန္ၾကသည္..
သို႔ေသာ္ မင္းႀကီး yoochun၏ ဝွက္ဖဲတခ်ပ္ျဖစ္ေသာ Changminကို တဖက္ရန္သူမ်ားမွ အထင္ေသးျခင္းမွာ ဂ်ဳိေဆာင္၏အားသာခ်က္တခုပင္ျဖစ္ေလသည္.. ဂ်ဳိေဆာင္ဘက္မွာေတာ့ အမတ္ႀကီး Changmin မွ ဦးေဆာင္၍ ခ်မွတ္ေပးေသာ စစ္နည္းပရိယာယ္မ်ားကို နားေထာင္ေနရင္း မင္းႀကီးအပါအဝင္အားလံုးက ႏွစ္ေထာင္းအားရရွိၾကသည္.. အမတ္ႀကီးကား တကယ္ကို အားကိုးရေသာပညာရွိအမတ္ႀကီးေပပဲ..
မင္းႀကီးကေတာ့ စစ္တိုက္ဖို႔ထက္ သူ႔ညီေတာ္အဆင္ေျပရဲ႕လားဟု စိုးရိမ္ေနသည္.. စာထဲတြင္ အဆင္ေျပေၾကာင္းေလးပင္ ထည့္မေရးလိုက္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ထဲမေကာင္းျဖစ္ေနမိသည္..
" Chunnie ဘာေတြ စိတ္မၾကည္အလိုမက်ျဖစ္ေနတာလဲ"
သူ႔မ်က္ႏွာရိပ္ကိုအၿမဲတေစၾကည့္ေနေသာ ၾကင္ယာေတာ္စကားေၾကာင့္ အေတြးျပတ္သြားသည္..
"တိုက္ပြဲအေၾကာင္း စဥ္းစားေနလို႔ပါ"
"တိုက္ပြဲအေၾကာင္းကိုစဥ္းစားေနတဲ့သူက မ်က္လံုးထဲမွာ လြမ္းရိပ္ စိတ္မေကာင္းရိပ္ေတြမ်ား စြန္းထင္းေနလားလို႔.. မင္းသားေလးအေၾကာင္း စဥ္းစားေနတာမ်ားလား"
"ဟားး ကိုယ့္suuieေလးကို ကိုယ္ေတာ္ ဘယ္တုန္းကမွလိမ္လို႔မရပါလား.. အင္း ဟုတ္တယ္.. Jaejoong ကို စိုးရိမ္ေနတာ.. ကိုယ္ေတာ္ သူ႔ကို အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ ရန္သူ႔ဘက္ကိုလႊတ္လိုက္တာ ကိုယ္ေတာ္မွားသြားၿပီလားမသိပါဘူးကြယ္.. သူက အေတြ႕အၾကံဳနည္းနည္းေလးမွမရွိဘူးေလ.. တခုခုဆို ကိုယ္ေတာ္ရင္က်ဳိးရမွာ"
သက္ျပင္းအရွည္ႀကီးကိုမႈတ္ထုတ္လိုက္ေတာ့ ၾကင္ယာေတာ္ Junsu လည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမိသည္..
"မင္းသားေလးကိုယ္တိုင္ စြန္႔စားခ်င္လို႔ ကိုယ္ေတာ္ခြင့္ျပဳလိုက္တာပဲ.. ကိုယ္ေတာ့္အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး.. ၿပီးေတာ့ မင္းသားေလးလည္း သတၱိအရာေျပာင္ေျမာက္သူပါ.. မင္းႀကီးရဲ႕ ညီေတာ္ပဲ.. သူ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မွာပါ"
