Açığa Çıkan Günahlar!

148 13 8
                                    

Beste:

-Ne işi vardı bunun burda.Tesadüf müydü bu yoksa kader mi?Bu yabancı çocuğun yüzüne bakmakdan kendimi alamıyordum.Gayet güzel saçları ve mavi gözleri cool görünmesine yetiyor hatta artıyordu.Çocuğu incelemeye kendimi o kadar kaptırmıştım ki hocanın sınıfa girdiğinden haberim yoktu.Kendimi toparlamaya çalışarak önüme döndüm.Ders tarih'di.Ahh,Lanet olsun!Böyle bir dersi görmemizdeki amaç nedir ki?Hoca kısa boylu, saçları neredeyse yok denecek kadar az ve sesi çok komikti.Dikkatle hocayı incelerken bir telefon sesiyle irkilmişdim.Baktığımda yabancı çocuğun telefonu çalıyordu.Hocadan izin alma gereği bile duymadan sınıftan hızla çıktı.Hoca:

-Rüzgarr!!

-Hocanın bağırması boşaydı.Çocuk çoktan çıkmıştı.Adı Rüzgardı.Kendisi gibi adı da çok ilgi çekiciydi.Hocaya tek kelime etmeden, dışarıya kafasına göre çıkma cesaretini nereden alıyordu bu çocuk?Ders canımı sıkmaya başlamışdı.Zil'in çalma sesini duyduğumda derin bir oh çektim.Kantine doğru ilerliyordum ki arkamdan birinin bana:

-Babanın paraları yetmedimi yetimhanelerde sürünüyosun,hahah yazık sana.Yetim çocuk!

-Bu pislik çocuğun söyledikleri içimdeki yarayı kanatmıştı.Ailemi kaybettiğim an sanki bir anı tekrardan yaşamıştım.Çocuğun üstüne atlayıp saçını başını yolabilirdim fakat okulda ilk günümde müdürün odasını çıkmak hiç cazip gelmemişti.Öfkemi ve acımı içime atıp tek kelime etmeden sınıfa döndüm.Çocuğun dedikleri zoruma gitmişti fakat bir saniye gerçekten doğruydu.Babam ne kadar şirket'in borçlarını kapatsada şehrin en zengin insanlarındandı.Bana illaki bir miktar da olsa para kalmalıydı.Ailemin ölümünden sonra bunları düşünmek ne kadar doğru olmasada ben hayattaydım ve yaşamaya devam etmeliydim.Bunun ucunu bırakmayacaktım tabi fakat nasıl.Ne bir tanıdığım ne de bir miktar param var.Bu işler için avukat da gerekir.Sinirlerim bozulmuştu hıçkıra hıçkıra ağlama başladım iyiki sınıfta kimse yoktu.Kimsenin beni bu halde girmesini istemezdim derken birden kapı açılmıştı.İçeriye giren Rüzgardı.Üzerindeki mavi tişört ve siyah deri ceketi ile altındaki siyah kot pantolonu ile çok yakışıklı görünüyordu.Ağladığımı göstermemek için hemen gözyaşlarımı silmeye çalıştım.Herhalde ağladığımı fark etmiş olacak ki yanıma doğru gelmeye başlamıştı.İçimdeki heyecan artmaya başlamıştı.Niçin kalbim sanki dışarıya çıkmak için ugraşırmış gibi atmaya başlamıştı? Rüzgar:

-Neden ağlıyorsun ??

-Sesinde ki soğukluk beni ürpertmişti.Bir anda bu çocuktan korkmuştum sanki.Kendi kendime konuşurken Rüzgar:

-Heyy! Sağır mısın kızım cevap versene!

-İrkilerek sanki bu anı beklermiş gibi bütün hikayemi anlatmıştım.Bittiğinde derin bir nefes aldım ve Rüzgar yüzüne bakarken vereceği cevabı bekliyordum. Rüzgar:

-Aileni kaybetmene üzüldüm fakat kesinlikle ailenden çok az da olsa bir miktar para kalması gerekirdi. Beste:

-Rüzgar'ın suratına boş boş bakarken Rüzgar:

-Seni yetimhaneye bırakayım gel hadi,bırak dersi. Beste:

-Bu fikir cidden hoşuma gitmişti.Ne ders işleyecek halim kalmıştı ne de moralim.Çok yorgundum.Arabasının yanına geldiğimizde şaşırmıştım.Kapımızı bir şoför açmıştı.Bu kadsr pahalı bir arabaya sahip olan bir çocuğun bu okulda ne işi vardı?? Yol boyunca tek bir kelime etmemiştik.Ne soğuk bir çocuk bu böyle.İnsan bir nasılsın diye sorar.Öküz! Yetimhaneye geldiğimizde teşekkür ettim ve tam inecekken kolumu tuttu. Rüzgar:

-Sen şimdi git bir şeyler ye ve uyu.Ben bu konustuklarımız ile ilgilenirim.Yarın her şeyi öğrenirsin.Ne ihtiyacın olursa saatin kaç olduğu önemli değil bana ulaş. Beste:

-Elime bir kağıt sıkıştırıp hızla uzaklaşmıştı oradan.Kağıta baktığımda içinde bir telefon numarasi verdi.Herhalde rüzgarındır diye düşünürek umursamadım.Odama gidip üstümü değiştirdim ve yemekhaneye gittim.Bir şeyler atıştırdım.Odama geçtim ve yatağıma uzandım.Bugünü düşünüyordum.Ne garip bir gündü ama.Yavaş yavaş gözlerim kapanmaya başlarken düşüncelerden de bir bir kopmaya başlamıştım

. Rüzgar:

-Uzun bir uğraştan sonra bu paraların nereye gittiğini öğrenmiştim fakat nasıl söyleyebilirim bunu? Kafam karışık bir şekilde kendimi yatağa attım ve gözlerimi uyumak için kapattım.

Beste:

-Sabah kalktım!Neredeyse daha 2 saat vardı okulun başlamasına.Yavaş yavaş elimi yüzümü yıkadım.Bir şeyler atıştırdım ve yetimhaneden çıktım.Uzun bir yol yürüdükden sonra okula gelmiştim.Yaklaşık 25 dk filan yürümüştüm.Sınıfa girdiğimde kimse yoktu.En arkada bir sıraya geçtim ve Rüzgarı beklemeye başladım.Rüzgar geldiğinde telaşlı görünüyordu fakat yanıma gelmemişti.3 ders geçtiğinde meraklanmaya başladım ve yanına yavaşça gelerek oturdum. Beste:

-Rüzgar! Neler oluyor ne öğrendin söyler misin ?? Rüzgar"

-Beste! Ben bunu sana nasil söylerim bilmiyorum. Beste:

-Rüzgar söyle hadi ne oldu? Kötü bir şey mi oldu?? Rüzgar:

- ................. Beste:

-Rüzgar susmasana! Söyle artık ! Söyle!! Rüzgar:

-Beste,babanın başka bir kadınla ilişkisi varmış! Beste:

-Nee...!!





Arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir.Daha güzel ve ilginç bölümlerin gelebilmesi için desteğinizi bekliyorum.Kendinize iyi bakın...!! :))

Miladımsın!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin