DİĞER YÜZ

Bölüm-16 #HEP ÜMİT ET#

Unutma!

Göğün asıl rengi mavidir.

En kör gece bile sabahtır sonunda.

Kalbin ağlasa da gülümse inadına.

Düşler takıp saçlarına yürü umutlara.

Daldaki son yaprak gibi sarıl hep hayata

Geçerken acılardan gülmeyi unutma.

Fırtınalara direnmektir yaşamak biraz da.

Kurduğun hayalleri yağmurlar yıksa da

Sen yetki hep ümit et hayat döner sana.

Ne olursa olsun ne yaşarsanız yaşayın, yaşadıklarınız hiç bir zaman umudunuzu yitirmesin. Çünkü insanı ve hayallerini ayakta tutan tek şey umudu ve inancıdır. Her ne kadar hırslansanız ve bir hedef kursanız da bunu gerçekleştirmeye yetecek tek yardımcı, umudunuz ve inancınız olacaktır.

Yeter ki hep ümit edin ve sarılın hayata...

Söylediklerimi unutmayın ve beni bırakmayın :))) oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Oy ve yorumdan çok fikirlerinize ihtiyacım var. Lütfen bölümler için fikirlerinizi söyleyin. Buna gerçekten çok ihtiyacım var. yorumlarınızı eksiltmeyin. Yazım yanlışlarına sıra gelince ben onları sonradan düzeltebilirim onlar benim için önemli değil fikriniz ve eleştirileriniz önemli ve son olarak Seviliyorsunuz bunu hiç unutmayın değerli okuyucularım ve yazar arkadaşlarım. :)))

Kendimi akşamın serin havasına teslim ederek soluğu içime, taa ciğerlerime kadar çekip akşamı aydınlatarak kamaşan Ay'a göz gezdirerek duru parlaklığını seyre kaldım. Onun gibi, onun parlayan beyazlığı gibi olabilecek miydik? Bu kadar temiz olur muyduk? Hiç bilmiyordum.

Bunca karanlığa rağmen kendini gösterebilen kamaşlığa bakarken babamın söyledikleri gelmişti aklıma. Canım sıkkınken oturur gökyüzüne baktığımda babam yanıma gelip sessizce oturup şöyle demişti.

' Ona iyice bak oğlum. Dikkatli bak. Her şeye rağmen ne kadar da parlıyor değil mi?, Her yanını saran onca karanlığa rağmen, onca karanlığa inat ne kadar da parlıyor ve hiç pes etmeden her gün yeniden ışık saçarak aydınlatmayı başarıyor ve Sakın şunu unutma oğlum. O yalnız değil ' yanındaki yıldızları işaret ederek 'onu yalnız bırakmayan etrafını çevreleyen yıldızlardan da destek alıyor. O yalnız olsaydı belkide bu kadar aydınlatmayı başaramazdı. Bizde tıpkı onlar gibi hiç bir karanlıkla tek başımıza mücadele edemeyiz.
Karanlığımızı yalnız başımıza aydınlatamayız hep birine ihtiyaç duyarız.

Ne olursa olsun o karanlıkla yüzleştiğinde tıpkı parlayan şu Ay gibi karanlığında parlamayı çabalamalı yarın için yeni bir ışıkla uyanmalısın. Bu akşam olduğu gibi kendini karanlıkta hissettiğinde sadece gökyüzünde ışıltıyla göz kırpan Ay'a bak ve söylediklerimi düşün. Kalbin ağlasa da gülümse inadına. "

Canım babam. Ne kadar da haklıydı. Keşke yanımda olsaydı. Kendimi çok yalnız hissediyordum şu koca hayatta. Sevdiğim insanlar beni tek tek terk ederken ben ihtiyacım olan tek şeye babamın öğüdüyle baş başa kalmıştım. Ay, güneşten aldığı gücü yansıtırken ben kimden alabilecektim ki o gücü?

Gelen sesle bakışımı gök yüzünden çekerek daldığım düşüncelerden sıyrılıp gelen sese doğru baktım. Erkan ve yanında biri vardı. Bir bayandı sanırım.

Erkan'ın önündeki bayandan özür dilediğini duydum. Ne olduğunu anlamak için ayağa kalkıp bir kaç adım atıp Erkan'a yaklaştım. Zaten çok da uzak değillerdi.