Annoying Santa (A Dutch Harry Styles Fanfiction)

Hoofdstuk 5

*POV Tess*

Het is nu half negen en we zitten met zijn allen op de bank naar één of andere tv-show te kijken met een heel Kerst thema. Finn ligt in een grote stoel en zijn ouders zitten op een zwarte tweezitter. Harry en ik liggen op de grote bank, mijn hoofd op zijn schoot, hij kijkend naar de tv terwijl ik bezig ben met mijn telefoon. Mijn moeder stuurde me net een berichtje of alles oké was. Zonder er verder bij na te hebben gedacht stuurde ik het antwoord dat ik altijd stuurde 'ja'. Natuurlijk hoeft ze niet te weten dat ik het huis niet meer binnenkom en momenteel bij de buren woon. Ze zou gek worden en meteen naar huis komen. ''Met wie praat je?'' Harry aait zachtjes over mijn haar en kijkt me vragend aan. ''Mijn moeder, ze wilde weten of alles oké was'' grinnik ik en laat hem het berichtje zien. ''Zomaar je moeder voorliegen, Tess je moest je schamen'' lacht hij. ''Wil je soms dat ze hier zo meteen hysterisch op de stoep staat?'' Hij lijkt even na te denken maar antwoord dan: ''Je hebt een goede keuze gemaakt.''

''Wat moet ik aantrekken als pyjama?'' vraag ik als ik op Harry zijn bed ga zitten. Hij heeft me net zo ver gekregen dat ik vannacht bij hem in bed ga liggen. Volgens hem lag de bank niet lekker en hoorde je niet met Kerst op een matras op de grond te liggen. En we hadden toch al een keer samen in één bed gelegen, dus ja waarom niet nog een keer? ''Je ondergoed is ook oké.'' Ik kijk hem geschokt aan en er is alleen maar een vorm van vermaking te zien op zijn gezicht. ''Grapje. Hier, heb je een T-shirt.'' Hij gooit een zwart T-shirt naar me dat ik behendig opvang. ''En wat trek ik als broek aan?'' ''Dat ding is als een jurkje voor je, daar hoeft echt geen broek bij.'' Oké, ook duidelijk. Ik ga weer recht staan en keer mijn rug naar Harry toe. Ik trek mijn trui en mijn hemdje over mijn hoofd. Voordat ik ook mijn bh uittrek doe ik eerst het T-shirt aan. Het valt inderdaad tot net boven mijn knieën. ''Gast, jij bent echt mega'' zeg ik en wijs naar de lengte van het T-shirt. ''Jij bent gewoon mini'' grinnikt hij. Mijn handen gaan onder het T-shirt om ook mijn bh los te maken. Na lang gefriemel heb ik hem toch in mijn handen. Ik trek ook mijn broek uit en leg alles netjes op een stapeltje. ''Doe je je sokken niet uit?'' Harry kijkt verbaasd naar mijn dikke sokken die ik nog steeds aanheb. ''In de winter slaap ik altijd met sokken aan'' antwoord ik. ''Zoals ik al zei, je bent een raar persoon.'' ''Ik zal maar niet zeggen wat ik van jou vind'' zeg ik geheimzinnig. ''Is het zo erg dan?'' vraagt hij. ''Misschien.'' Ik ga in het bed liggen en sla de deken om me heen. '' ''Ik wil het weten'' pruilt hij. Hij tilt de deken op en komt naast me liggen. ''Ik zeg niks'' grijns ik. Ik doe alsof ik mijn mond op slot maak en de sleutel weggooi. ''Tess, asjeblieft'' smeekt hij. Ik schud mijn hoofd. ''Alsjeblieft....'' Hij prikt in mijn zij. Weer schud ik mijn hoofd. ''Alsjeblieft?'' Hij gaat recht op zitten en leunt over me heen. Weer prikt hij in mijn buik. Ik maak een spastische beweging maar ik houd mijn mond. Ondertussen zit hij met zijn knieën aan weerskanten van mijn lichaam. ''Alsjeblieft?'' Hij pruilt zijn lip en kijkt me smekend aan. Ik schud lachend mijn hoofd. ''Weet je het echt heel zeker?'' Ik knik. ''Nu vind ik je niet meer lief'' zegt hij teleurgesteld en gaat weer naast me liggen. ''Wil je het toch weten?'' glimlach ik. Hij knikt enthousiast. ''Je bent impulsief, vreemd, zorgzaam, grappig, en toch best lief.'' ''Je liet me schrikken in het begin'' lacht hij zenuwachtig. ''Oeps.''

Ik word wakker door het geluid van een telefoon. Langzaam rek ik me uit en laat mijn armen naast me vallen. Mijn rechterarm komt terecht op iets harigs wat uiteindelijk omvalt. ''Au'' klinkt het gedempt. Ik kijk naast me en Harry ligt met zijn gezicht in het kussen. ''Oeps'' giechel ik. ''Je sloeg me op mijn hoofd, en nu is mijn neus gebroken omdat die op mijn telefoon terecht kwam'' gromt hij als hij zich omdraait. Zijn hand zit geklemd om zijn neus. ''Zal ik even een koud doekje pakken?'' vraag ik geschrokken. ''Als je zou willen, graag'' mompelt hij. Ik stap uit bed en trek het T-shirt recht. Snel vervolg ik mijn tocht richting de badkamer. Voordat ik naar binnen loop klop ik eerst even op de deur, voor het geval dat er iemand op de wc zit of onder de douche staat. Als ik geen antwoord krijg maak ik voorzichtig de deur open. Ik kniel neer voor het kastje onder de spiegel. Mijn handen rommelen tussen de spulletjes in als opeens de deur opengaat. Ik schrik op en stoot mijn hoofd tegen de rand van de wasbak. ''Shit...'' vloek ik. ''Harry?'' De stem van Anne klinkt door de badkamer. ''Nee ik ben het, Tess'' antwoord ik. ''Is alles oké?'' ''Ja, maar ik was op zoek naar een vochtig doekje.'' ''Oh.'' Anne komt naast me zitten en pakt een pakje vochtige doekjes uit het kastje. Wauw, ik ben echt blind in de ochtend. ''Bedankt'' glimlach ik zenuwachtig. ''Waar heb je ze precies voor nodig?'' glimlacht ze. ''Harry beweert dat ik zijn neus heb gebroken, dus hij vroeg om een vochtig doekje'' antwoord ik. ''Zal ik anders een koelpack pakken? Misschien helpt dat beter'' oppert Anne. ''Daar dacht ik eerder ook aan.''

Gewapend met een koelpack gewikkeld in een theedoek en een glas water loop ik weer Harry zijn slaapkamer in. ''Dat duurde lang'' mompelt hij onverstaanbaar omdat hij zijn neus nog steeds dicht heeft geknepen. ''Je moeder betrapte me'' antwoord ik als ik naast hem op het bed ga zitten. ''Wat zei ze dan?'' ''Ik heb haar gezegd wat ik heb gedaan, toen moest ze lachen en gaf ze me dit.'' Ik laat hem het koelpack zien. ''En hier heb je nog een glas water.'' Het glas zet ik op zijn nachtkastje. Hij steekt zijn hand uit en ik leg het koelpack erin. Voorzichtig drukt hij het op zijn neus. ''Nogmaals sorry'' zeg ik. ''Ach ja, nu staan we tenminste wel quit'' lacht hij zachtjes. ''Dus je bent niet meer boos?'' vraag ik hoopvol. ''Nu kan ik een rendierpak aantrekken want met die neus ben ik net Rudolf het rendier.'' Ik lach door zijn opmerking. ''Moet ik nu de hele tijd met dat ding op mijn neus lopen?'' vraagt hij, wijzend naar het koelpack. ''Kom maar even hier, dan kun je wat drinken.'' Ik pak het ding van hem aan en geef hem het glas met water. ''Je bent best een goede zuster'' glimlacht hij.