Diabolik lovers Witchhunter

De tuin van Yuma

'Yuma wat doe je hier?' vroeg ik een beetje nieuwschierig, hij keek me een beetje onverschillig aan en zei 'ik wilde even kijken of het goed met je gaat, na wat er allemaal is gezegt'. Ik keek hem een beetje vragend aan, en zei 'ik maak me meer zorgen om Ayato, Laito en Kanato, hun hebben te horen gekregen dat hun echte moeder nog leeft'. Ik kreeg het gevoel dat hij boos op me wilde worden maar in plaats van boos worden keek hij me aan of hij zich zorgen om mij, het viel me op hoe leuk hij eigelijk was 'o nee zo moet ik nu niet gaan denken, en hij haat me' zei ik in me hoofd. 'Als je wilt mag je wel even binnen komen' vroeg ik na een lange stilte, en hij knikte en liep langs me naar binnen. Hij ging op de zelfde plek zitten zoals de vorige keer, ik ging een stukje van hem af zitten en bleef naar hem kijken. Opeens stond hij op en liep naar het raam en zei 'je mag me niet zo he?' en ik keek geschokt zijn kant op en begon een beetje te lachen. Ik zag in zijn reflectie van het raam dat hij boos werd, hij draaide zich om en wilde weg lopen. Ik pakte hem bij zijn arm vast om hem tegen te houden en zei 'sorry dat ik lachten, maar het ging van zelf. Ik haat je niet, maar ik kreeg meer het gevoel dat jij mij niet mag en daarom lachten ik van opluchting'. Hij draaide zich om en keek me aan en begon te glimlachen 'tuurlijk haat ik je niet, je bent Yui's zus en je wilt haar graag beschermen en zoals wij' en ik blooste een beetje maar ik zorgde er wel voor dat hij het niet zag. Opeens tilde hij me op en fluisterde hij in me oor 'schrik niet, ik wil je graag iets laten zien' en vervolgens stonden we in de tuin. Ik zag een klein bordje staan met 'Yuma's tuintje' en ik begon te glimlachen, maar er stond nog helemaal niks. Yuma keek me aan en zei 'je denkt nu vast waarom wil hij me dit laten zien, want er staat helemaal niks' en ik knikte en hij lachten en zei 'ik wil je vragen of je mijn tuinje van de huize Mukami naar hier wil halen, elke dag heen en weer gaan is ook niet te doen'. Ik begon te lachen en zei 'ik wil het graag doen, maar dan moet ik wel eerst naar huize Mukami om naar het tuintje te kijken voordat ik het kan verplaatsen. Hij knikte en tilde me op en fluisterde weer 'hou je goed vast' en voor ik het wist stond ik in de onbekende tuin, en ik keek hem aan en zei 'ik weet niet of je het ooit is opgevallen maar ik ben ook een vampier, en ik ben even snel als jou of zelfs sneller' en hij begon te lachen en zei 'ik dacht dat je een halve vampier was, en je bent vast niet sneller dan mij' en ik rolde met me ogen. Ik keek om me heen, het zag er niet slecht uit. 'Vind je het mooi?' vroeg Yuma en ik draaide naar hem om en knikte, en liep veder de tuin in 'misschien als we ooit weer naar dit huis gaan neem ik je wel mee' en ik lachten naar hem. 'Yuma waar je je mooie tuintje?' vroeg ik en hij wijze de richting van het tuintje op, ik liep naar deze richting. Ik zag een mooie tuin met allemaal groentes en fruit, en ik liep door het tuintje heen. 'Gaat het je lukken om het tuintje te verplaatsen en hem ooit weer terug te plaatsen?' vroeg hij een beetje bezorgd aan me 'ja het gaat me lukken, en het gaat me zelfs lukken om hem terug te plaatsen. Alleen gaat het me veel kracht kosten, ik denk niet dat ik dan terug kan lopen' zei ik met een grote glimlach. Yuma keek me aan en bloosde een beetje hij probeerde het te verbergen maar ik zag het, en begon zachtjes te lachen en hij hoorde het en begon nog erger te blozen. 'Als je het niet erg vind ga ik nu beginnen, ik heb het geluk dat het volle maan is voor meer kracht' zei ik en hij knikte, ik begon in het latijns de zinnen op te zeggen om het tuintje te verplaatsen. Toen ik klaar was voelde ik me een beetje zwak en zakte door mijn benen, maar voor dat ik de grond bereikte had iemand me al opgetilt. Ik keek Yuma aan en zei 'dankje dat je me opgevangen heb, en ik hoop dat het gelukt is' en hij keek me aan en zei 'geen probleem en ik vertrouw je'. Voor dat ik het wist stond ik weer in de tuin van de Sakamaki's en ik keek om me heen, ik zag in de verte het tuintje van Yuma in perfecte conditie staan, en ik lachten en zei 'het is mij gelukt' en voordat ik mijn zin had uitgebracht was ik al in slaap gevallen. Ik hoorde allen nog een stemmetje zeggen 'slaap lekker, Yuka'.
De volgende dag werd ik in mijn eigen bed wakker, ik zag dat er een briefje naast me lag. Ik keek wat er op het briefje stond, het was een bericht van Yuma. Er stond op dat hij me heel dankbaar was voor het tuintje en dat hij me naar bed heeft gebracht, en als ik wakker was naar het tuintje moet komen. Ik ging even douche en daarna kleed ik me om, toen ik geheel klaar was liep ik richting de tuin van Yuma. Ik zag in de verte al dat Yuma in zijn tuin bezig was, ik rende zijn richting op en tikte hem op zijn rug en riep 'Goede morgen'. Yuma schok zich dood,hij had mij helemaal niet horen aan komen. Yuma draaide zich om en begon te lachen, en tilde me op en fluisterde in me oor 'goede morgen, kleine heks'

WORD VERVOLGD...