Chapter 9

38 1 0
                                    

AN:

Ang dami ko pala g errors. But to finalize things here it is..

George's Mom's occupation is doctor
&
Paulo not Paolo. Pawee not Paowee.

--

"Bagay sayo. Lalong hindi ko na mapigilan sarili ko."

Huminto ata si Mother Earth dahil sa narinig ko. Buti na lang bigla ako ginulat ng inner self ko, "Hoy George! Pinapaasa ka lang nyan. Wag ka masyado humopia!" At bigla ako natauhan.

Tinapik ko siya sa braso at pinagtawanan. Nanatili siya sa akin nakatitig. "Halika na. Kung ano ano na lumalabas sa bunganga mo eh."

Habang nagddrive si Pawed ay nanatili kaming tahimik. Kapag may pagkakataon ay nililingon niya ako at nginingitian.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko kaya napangiti na din ako. Hinampas ko siya sa braso "Ano ba! Bakit ba para kang tanga dyan!" Hiyaw ko sa kanya na tumatawa tawa.

Nagpatuloy siya sa pagddrive na parang baliw na nakangiti. "Wala. Ang ganda lang ng araw ko."

Makalipas ang ilang oras nakarating na din kami sa Tagaytay. Pagkababa ko ng sasakyan ay nilabas ko kaagad ang cellphone ko para kumuha ng mga pictures. It's been a long time since that last time I uploaded a photo at instagram.

Medyo malamig ang panahon ngayon sa Tagaytay kaya tuwang tuwa ako kinuha ko ang jacket ko. Tsaka ako bumalik sa pagkuha ng litrato. Napansin ko na nakajacket na din si Paulo at kumukha na din siya sa ng mga litrato. Habang kumukha ako ng litrato ay bigla siya tumalon sa harapan ko. What a scene stealer he is. But I found the photo.. Beautiful. Nang makita namin ang photo ay nagtawanan kami sa itsura niya.

I turned on my mobile data and opened my instagram. Then I saw that he tagged me and I saw a photo of me-- Taking pictures of the beautiful place. He is a good photographer. Bcos I look so good at this photo. Haha.

He captioned the photo "Beautiful"

Then I looked at him. "Pst. Hoy. Ano yung beautiful? Yung lugar o ako?" Pang asar na tanong ko sa kanya.

Tiningnan niya ako at inirapan. "Kapal. Bagong gupit lang lumakas ng confidence." Sagot niya sa akin habang umiirap irap. Hindi ko mapigilan ang matawa ka sa kaartehan niya.

"Pawee, let's get inside and check the place." We went inside the Josephine's. This is one of my favorite restaurants. I still remember the days when my family used to go there. Papa and Kuya Gio will play the piano and I will be watching them from a far, wishing that one day, my love will be playing the piano for me.

Pawee talked to one of the waiter and he reserved a table for us. Pasunod naman na sila Celine. So we decided not to seat on the table muna and to explore Josephine's.

I decided to go to the bathroom first. "Pawee, I'll go to the bathroom muna. I'll text you na lang."

"I'll be here. I'll wait for you. Take your time." And then he continue roaming around the restau.

Before I hold the doorknob, the piano, caught my eyes and I felt happy. I dont know why. But I felt genuinely happy. Then I went inside of the comfort room. Nagayos ako ng buhok ko and everything. Mga 15 mins din siguro ang tinagal ko sa loob ng comfort room.

Let's give it a tryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon