O gün anneme alzheimer teşisi konuldu.Artık beni,Elif teyzeyi,Tolgayı hatırlamaz oldu.
"Anne hadi gel biraz yürüyüş yapalım olurmu?"
"Kimsin sen bırak beni tanımıyorum ben seni."
"Nasıl tanımazsın anne benim kızın Eylül bak üzülüyorum yapma"
"Üzülürsen üzül benim çocuğum yok biz balayına gidicez kocamla. Kocam nerde benim Murat hayatım ben hazırım hadi gidelim."
Annem hastalağı yüzünde beni artık yanına yaklaştırmaz olmuştu.Sürekli beni Murat'a götürün diyordu.Babamı aramak zorunda kaldım birgün.
"Alo kızım biliyordum babama dönüceğini söyle yerini bir araba yollatıyım"
"İstemem araban senin olsun bana sen lazımsın dinle annem hiç iyi değil alzheimer hastasıymış bizde yeni öğrendik bazen çok garip davranıyo sürekli seni özlediğini söylüyo.Sadece bir ay bir ay sana taşınıcaz kabul ediyomusun?"
"Kızım sen istediğin zaman gelde beni o kadınla karşılaştırma ..
"Peki sen bilirsin"
"Tamam tamam kabul ediyorum."
"Bir şartım daha var iki kişi daha gelicek bizimle misafir gibi düşün kabul mu?"
"Olur kızım yeterki sen gel"
"Tamam yarın saat on birde mesaj attığım yerde ol."
Elif teyze başta kabul etmedi ama sonra annem için oda razı oldu sabah hazırlandık pastahanenin önüne gittik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAHIN İÇİNDEKİ BEYAZ
RomanceAlzheimer bazen hayat kurtarır; kalpsizin birine güvenirsin,o hayatını darmadağın eder,ileri derece bir hafıza kaybıyla tutunursun hayata...
