~7~AŞK MI? KARDEŞLİK Mİ?

266 69 23
                                    

Sevgili okuyucularım umarım bu bölümü beğenirsiniz multideki yakışıklı başrolümüz.

Babamla annem gidince eve dolaşmaya başladım uzun zamandır evime gelmemiştim ama ev hâlâ sanki dün bırakılmış gibiydi.

Elif Teyzeyle elinde çantası kapıdan çıkarken karşılaştık.

"Eylül kızım bende seni arıyodum ben hastaneye gidiyorum."

"Neyin var yoksa bişey olduda bizemi söylemiyosun?"

"Yok kızım midem bulanıyo kustum biraz ondan gidiyorum."

"Bende geliyorum seninle."

"Gerek yok kızım iyiyim ben hem saolsun Cemil Bey benimle gelicek. "

Elif Teyze yıllarca sigara içmişti ve biz tanıştıktan 2 yıl sonra mide kanserine yakalandı.Başlarda anlayamadık ve teşhis çok geç konuldu.Şimdi kanseri çok ilerlemişti ve sıksık doktora gitmek zorunda kalıyordu.

Elif Teyzede gittikten sonra bende bahçeye çıktım.Bahçedeki çoğu ağaç kurumuştu.Bi tek o ağaç kalmıştı babamla benim diktiğim kiraz ağacı hâla meyve veriyordu.Salıncağım bile hala aynı yerindeydi.Babamın bana bu salıncağı kurduğu günü hatırladım.

"Evet bu salıncak tamam şimdi yanına bi tane daha yapıcaz."

"Neden baba?"

"Çünkü oda benim olucaz birlikte gökyüzüne uçucaz seninle.Hem hep yanında olucam senin."

"Canım babam seni çok seviyorumm.."

Seni hiç bırakmıyıcam hep yanında olucam demişti.Ama bıraktı beni,annemi babam bizi yalnız bıraktı.Babama en çok ihtiyacım olduğu zamanda yanlız bıraktı bizi ben hep baba özlemiyle büyüdüm.
İçim bu düşüncelerle dolmuşken Tolga geldi birden.

"Korkuttun beni."

"Noldu karakara düşünüyosun?"

"Hiç. Eskileri hatırladım bian nasıl oldu da ev hiç değişmedi anlamıyorum."

"Adam zengin yeni ev almıştır kendine asıl burda neden iki salıncak var yoksa senin kardeşinmi var?"

"Hayır babamındı o salıncak hep birlikte kalıcaktı ama o sözünü tutmadı.Ama eskisi kadar üzülmüyorum çünkü o adam için deymez."

"Biliyomusun bende üzgün değilim çünkü bizim tanışmamıza neden oldu.Yoksa nasıl karşılaşıcaktık seninle?"

Uzun bi süre ikimizde hiç konuşmadık salıncağın tam karşısında masmavi deniz vardı kaybolduk sanki denizde.Onunda sıkıntıları vardı ailesinde ama ben hiçbir zaman öğrenemedim daha doğrususu sormadım anlatılmadı sonra birden Tolga bu sessizliğe bir son verdi.

"Benimde hiçbir zaman mutlu bir ailem olmadı.Ben fakir bir ailenin çocuğuyum babam içki,sigara,kumar nerde pislik var orda olan cinsten bi adam.İçip içip her gece annemi dövüyomuş.Tabi benim hikayemde aldatma kısmı önemsiz onu zaten her zaman yapar annemde laf etmeye kalkınca önce döver sonra sokağa atarmış.Annem kimsesiz bi kadın gideceği yeri olmadığından tekrar eve gelirmiş.Sonra annem bana hamile olduğunu öğrendiğinde belki herşey düzelir diye babama söylemiş ama babam o çocuğu aldır demiş.Annem aldırmayıncada atmış evden.Annem bizim mahallede bi nine var Şeker nine derler lakabının aynısı şeker gibi kadın onda kalmış pastahane de onun zaten annemi yanına işçi almış evinde kalıp maaş almıyomuş.Sonrasında ben büyüdüm ve anneme sürekli soruyodum babamı bana hiç anlatmadı sadece bir resim o kadar baban öldü diyip durdu.Bigün Şeker nineye anatırken duydum.Ozamanlar annem hamileyken başka bi kadın daha ondan hamileymiş.Hemde kadın çocuğu doğurmuş benim yaşlarımdaymış.Çocuk halimle gidip o adamı vurucam filan dediğimi hatırlıyorum.Bigün babamı parkta çocuğuyla gördüm ona çok iyi davranıyodu gidip sarılmak istedim koştum ama beni değil o çocuğu aldı kucağına, öptü yanaklarından,bende öylece uzaktan izledim tanımadı oğlunu.O zaten hiç merak etmedi beni."

...

"Eylül bunları ağlaman için anlatmadım ben alıştım.İstersen devam etmiyim.Hatta hiç anlatmamalıydım özür dilerim.

" Hayır lütfen anlat bu zamana kadar bilmem gerekirdi."

"Peki sen bilirsin.Herneyse evde iki oda vardı Şeker nineninkiyle sözde salon.Salonda soba vardı odada küçüktü.Annem o odada kalıyordu bende Şeker nineyle aynı odada.Her sabah erkeden kalkıp iki yanağını öperdim oda uyur gibi yapıp bi anda öperdi beni.Bi sabah uyandım öptüm iki yanağından ama hiçbişey yapmadı bekledim bekledim tık yok.Ölmüş Şeker ninem ölmüştü.Şeker nine öldükten sonra öğrendik kimsesi yokmuş pastaneyide anneme bırakmış."

...

"Ben gerçekten çok üzgünüm senin durumun benimkindende kötüymüş.

Uzun bi süre ağladım beni çok etkilemişti Tolganın hayat hikayesi nasıl olmuştu da bukadar geç öğrenmiştim.

" Tamam bu kadar ağlama yeter şimdi güzel yerindeyiz hikayemizin.Birgün okuldan sonra pastaneye gittim her zamanki gibi.Annem erken kapatmıştı o gün.O zamanlar bilmiyoduk hastalığını arada kusuyodu filan bende rahatsızladı eve erken gitti sandım.Eve geldiğimde seni gördüm sarı uzun saçlarını masmavi gözlerini boncuk boncuk bakıyordun.Benim karanlık hayatıma güneş gibi doğmuştun.Her sabah uyandığımda seni görmek bana iyi geliyordu.Sanki eksik olan parçamı bulmuştum.Ben senin hayatımdaki varlığına aşık oldum Eylül."

Bu bomba itiraf bir yıldızı haketti bence ;)

SİYAHIN İÇİNDEKİ BEYAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin