SİYAHIN İÇİNDEKİ BEYAZ

~6~ EVDE İLK GÜN

Kapıyı yavaşça çaldım

"Tolga uyudun mu?"

"Hayır içeri gelsene"

"Babam benim odamı hiç değişmemiş herşey küçücük çocukluğumdan kalma bu gece burda kalsam olurmu?"

"Tabiki olur burası senin evin hem iki yatak var."

"Burası benim evim değil."

"Şimdilik.Annen hiçbişey hatırlamıyo hatırlayana kadar burdasın.Kesin bir zaman yok ya hiç hatırmazsa o zaman evli evine köylü köyüne biz döneriz sen kalırsın."

"Sen öyle san Tolga bey ölene kadar peşindeyim bu eve asla dönmiyicem."

"Tamam öyle olsun hadi uyuyalım yorucu ve ilginç bir gün oldu."

Sabah uyandığımda Tolga hala uyuyordu sessizce ayağa kalktım.Odanın camından dışarı baktım ilk defa bu pencereden bakıyodum.Babamın yıllar önce bana yaptığı salıncak bile aynı yerindeydi.Tolga uyanıp mırıldanmaya başladı.

"Ben bir rüyamı görüyodum yoksa biz gerçekten son model bir arabayla geldiğimiz sizin köşktemiyiz."

"Maalesef rüya değil hadi kalk madem kısa süreliğine burdayız zeninliğimizi değerlendirelim."

"Bana uyar."

Kahvaltıda uzun zamandır bu kadar çeşidi bir anda görmemiştim. Annem hala hiçbişeyi hatırlamıyordu bizi evde bile istemiyordu.Bugün babamla birlikte tekne turu yapıcaklardı ama önce benim babamla konuşmam gereken önemli bir konu var.

"Baba biraz konuşabilir miyiz?"

"Tabi kızım ne oldu yoksa eve mi dönmeye karar verdin?"

"Hayır.Senden bişey istiyorum bizim bir pastahanemiz var ama çok eski bana bir iyilik yap ve orayı yenile olurmu?"

"Olur sen nasıl istersen."

"Bide odam,orda kalamıyorum hem neden hiç değişmedin orayı hatta evi herşey aynı."

"Çünkü sizi özledim.Ben bu evde kalmadım bile siz yokken özledikçe gelip eve baktım bu ev hatıralarla dolu."

"Sen bizi yıllar önce bu evden attın unuttunmu? Sakın beni kandırmaya çalışma büyüdüm ben karşında o senden tek beklentisi çikolata olan kız yok artık.Şimdi git ve annemi bekletme"

Bölümler kısa olsa da gitgide uzayacak oy vermeyi unutmayın.❤❤❤