Καθόμουν και χάζευα διάφορα πράγματα απο πάνω, ήταν τόσο υπέροχα.Όταν το μάτι μου έπεσε πάνω σε εκείνον, αν τον έβλεπες νόμιζες πως ήταν ένας άγγελος. Είχε μείνει να με κοιτά αμέσως, χαμογέλασα και άκουσα την φωνή της κολλητής μου να λέει:
''Φένια, ακόμα να μπεις; Έχει μπει ο Μαθηματικός. Σε περιμένουμε!'' Είπε, χαμογελώντας μου. Όταν το πήρα χαμπάρι μπήκα μέσα και κάθησα στην μπροστινή θέση, μπροστά απο την έδρα που κάθομαι συνήθως. Το μάθημα ήταν τόσο βαρετό κυρίως όταν άκουγες κυρίως τα ίδια και τα ίδια. Μετά απο μιά-μισή ώρα, το κουδούνι χτύπησε. Άρπαξα την ζακέτα μου και με μία φόρα βγήκα απο την τάξη, κατέβηκα όσο γρήγορα μπορούσα και κάθησα πάνω στο παγκάκι όταν ήρθε δίπλα μου η Χριστίνα.
''Πάει και αυτό το μάθημα..'' Ψέλλισε, καθώς έφαγε λίγη μπουκιά απο το donut της.
''Ακριβώς.'' Απάντησα, κοιτώντας τα ζευγαράκια που περνούσαν χέρι-χέρι.
''Τι ήταν αυτό που κοιτούσες στο προηγούμενο διάλλειμα;'' Με ρώτησε, καθώς είχε μείνει να με κοιτάει καλά,καλά.
''Ένα αγόρι, δεν ξέρω αλλά... Με τράβηξε!'' Μουρμούρισα, καθώς το προσωπό μου πήρε άλλη λάμψη. Εκείνη κούνησε θετικά το κεφάλι της και ανταπέδωσε το χαμογελό της.
''Οοοο, αυτά είναι! Όπως εμένα με τραβάει κάθε μέρα ο Αρούλης μου. (Άρης Μακρής και έτσι;D)'' Απάντησε, η Χριστίνα μου χαμογελώντας μου, εγώ δεν μίλησα παράμονο σκεφτόμουν εκείνο το έντονο βλέμμα του. Ξαφνικά, του κουδούνι χτυπούσε μες στα αυτιά μου.
''Δεν το πιστεύω..'' Μονολόγισα. Είχα τρομάξει απο τον δυνατό ήχο. Σηκώθηκα απο το παγκάκι και ανέβηκα στην τάξη, όπως πήγα να μπω μες στην τάξη άκουσα την διευθύντρια να φωνάζει απο το μικρόφωνο ότι έχουμε πεντάωρο, άρπαξα την τσάντα μου και έφυγα τρέχοντας χωρίς να χαιρετίσω καμία απο τις φίλες μου. Την ώρα που έβγενα απο την εξώπορτα του σχολείου προσπαθούσα να βγάλω τα ακουστικά μου, σοίκωσα το κεφάλι μου και αντίκρυσα εκείνον. Ήταν δίπλα απο ένα κόκκινο αμάξι. Κρατούσε ένα μηχανικό τσιγάρο στο στόμα του, μάλλον καπνίζει. Με το που πήγα να φύγω ένιωσα ένα χέρι να με σκουντάει γύρισα και αντίκρυσα την Εύα.
''Ωπ, γειά σου Εύα.'' Ψέλλισα, χαμογελόντας αμήχανα. Εκείνη μου, τράβηξε το αριστερό μου ακουστικό και είπε:
''Σε φωνάζω εδώ και 5 λεπτά και εσύ τίποτα.'' Είπε, καθώς μου έκανε νόημα να προχωρίσουμε.
''Σόρρυ, ρε αγάπη...Παραρσύρθηκα με την μουσική.'' Απάντησα, τρίβοντας αμήχανα το σβέρκο μου. Αφού το πίστεψε, κοίταξα για μία τελευταία φορά εκείνον, όπου δεν είχε ξεκολλήσει το βλέμμα του απο πάνω μου και φύγαμε προς τα σπίτια μας.....
.
.
.
...........................
Well, καλή χρονιά σε όλους!:) Εύχομαι το 2016 να μας φέρει όσα επιθυμούμε ευτυχία, αγάπη και πάνω απο'λα υγεία και ελπίδα στα ονειρά μας! Τι κάνετε πως είστε; Ελπίζω να'στε καλά. Είχα καιρό να σας βάλω λόγο των μερών. Τι λέτε να γίνει μεταξύ τους; :) Αν σας άρεσε Like/comm τα σχετικά πολλά φιλάκια -Φένια♥
Υ.Γ. Στην φώτο, είναι η Φένια :) Και το τραγούδι, είναι αυτό π άκουγε η Φένια. Στο επόμενο έχουμε εξελίξεις.
YOU ARE READING
'My Princess and Me'..❤️
Teen Fiction'Τον έρωτα δεν τον προγραμματίζεις... Έρχεται απο εκεί που δεν τον περιμένεις. Και συχνά είναι ένας άνθρωπος που ούτε καν το φανταζόσουν.' ~Real Love Story✔️ ♥ -Book One- ♥ #FeNoulinEdStyles #Wattpad2015♥