'My Princess and Me'..❤️

Episode 31♥

🖤 F E NI A ' S P O V 🖤

Οι σκέψεις μου πηγαινοερχόντουσαν, πλέον στο μυαλό μου είχε σχηματιστεί ένα σύννεφο γεμάτο σκέψεις.. Σηκώθηκα απο πάνω του και χαμογέλασα αχνά καθώς κοίταξα γύρω τον χώρο και τεντώθηκα ελαφρώς, έπρεπε να βρω έναν τρόπο... έναν τρόπο να του περιγράψω τα συναισθήματα που νιώθω τόσα χρόνια για εκείνον..

''Φένια;'' άκουσα την βαθιά φωνή του ενώ έβγαλε απο την τσέπη του τσιγάρα, παράξενο.. συνήθως καπνίζει ηλεκτρονικό.

''Τι έγινε;'' Τον ρώτησα απορημένη ενώ πήγα και κάθησα δίπλα του κοιτόντας τον βαθιά στα καστανοπράσινα μάτια του.

'' Να.... Σήμερα φέρεσαι κάπως weird. Δεν ξέρω αν είναι η σκέψη μου, αλλά όντως φέρεσαι weird.'' Eίπε τραυλίζοντας απο την αμηχανία του καθώς έβυξε και άφησε το πακέτο με τα τσιγάρα στο τραπεζάκι.

'' Δεν είναι κάτι δημήτρη μου.. οι ορμόνες φταίνε.'' Είπα με τον ίδιο ακριβώς αμήχανο τρόπο ενώ μέσα στο μυαλό μου έκανα υπολογισμούς για την μεγάλη έκπληξη που του ετοίμαζα.

'' Δεν ξέρω αν θυμάσαι.. αλλά σου ξεκαθάρισα ότι όσο είσαι μαζί μου θέλω να τα μοιραζόμαστε όλα, να μην λύπει τίποτα κενό.'' Ψέλλισε, καθώς έβαλε το τσιγάρο στο στόμα του και το άναψε αφού το άναψε πήρε μία βαθιά τζούρα και φύσιξε τον καπνό μακρία, ήταν τόσο σέξυ όλο αυτό.. δάγκωσα αμήχανα τα χείλη μου ενώ γύρισα το βλέμμα μου αλλού... μακρία...

'' Είναι τόσο όμορφος..'' μονολόγησα με την ελπίδα ότι δεν ακούστηκα και ένιωσα τα πονηρά μάτια του να με καίνε σαν φωτιά, ένα πλατύ χαμόγελο είχε σχηματιστεί στα χείλη του ήρθε σχετικά κοντά μου και ένωσε το κουτελό του πάνω στο δικό μου.

'' Είναι τόσο όμορφη.'' Είπε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ενώ άρχισε να χαχανίζει σαν παιδάκι δημοτικού, με κοίταξε βαθιά στα μάτια και χωρίς να το καταλάβω έγυρε ελαφρώς το κεφάλι του αφηνοντάς μου ένα γλυκό παράλληλα παθιασμένο φιλή στα χείλη μου, όλο αυτό ήταν σαν ηλεκτρισμός... σαν το πρώτο μας φιλί σε εκείνο το πάρτι, έπιασα το μαγουλό του ενώ άρχισα να τον χαιδεύω όπως φιλιώμαστε, μόλις τελείωσε το φιλί μου χαμογέλασε αχνά και με χάιδεψε στο κεφάλι.

'' Νομίζω πως...πως πρέπει να σου πω κάτι.'' Είπα αναστενάζοντας καθώς έριξα το βλέμμα μου απο την άλλη μεριά για να μην τον κοιτάω απο την ντροπή μου, εκείνος με έφερε προς το μέρος του και χαμογέλασε.

'' Όπως;'' Με ρώτησε , ενώ έσβησε το τσιγάρο του και έβγαλε το κινητό του απο την τσέπη του ενώ συνέχισε να με κοιτάει στα μάτια.

'' Κοίτα... πλέον τα συναισθήματα μου όσο πάν-'' Πήγα να πω αλλά ακούσα την πόρτα να χτυπάει, πήρα μία βαθιά ανάσα προσπαθώντας να ηρεμίσω ενώ σηκώθηκα και πήγα να ανοίξω την πόρτα, ήταν ο Σταμάτης και ο Ερίκκος.. Χαμογέλασα αχνά ενώ τους έκανα νόημα να περάσουν, σε κάποια φάση το μάτι μου έπεσε πάνω στην νικολέτα.. ένα πλατή χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη μου, χωρίς να χάσω ευκαιρία έπεσα πάνω στην αγκαλιά της, μολις μπήκε μέσα καθήσαμε όλοι στον καναπέ και αρχίσαμε να μοιράζουμε αναμνήσεις απο το σχολείο, αναμνήσεις που δεν ξεχνιούνται εύκολα όπως η πρώτη μου συνάντηση με τον Δημήτρη.

'' Κάτι ήθελες να μου πριν.'' Άκουσα την πονηρή φωνή του δημήτρη να χτυπάει σαν τριπάνη τα αυτιά μου κανοντάς το σώμα μου να ταράζεται.

'' Ναι... δεν έχει νόημα πλέον.'' του είπα χαμογελαστή καθώς τον φίλησα στα χείλη και σηκώθηκα να πάω να φέρω κάτι στα παιδιά να φάνε, μόλις γύρισα επικρατούσε ένας φιλικός καβγάς ανάμεσα σε Σταμάτη και ερίκκο, ο ερίκ απο την μία αδιαφονούσε και απο την άλλη ήθελε... Έτριψα αμήχανα τα μάτια μου και κάθησα δίπλα στον Δημήτρη μου ο οποίος ήταν αμέτοχος μέσα σε όλα αυτά.

'' Σαγαπώ." του είπα χαμογελαστή ενώ ένα πλατύ χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του.

'' Κι εγώ.'' μουρμούρισε, ενώ χαμογέλασε με την κατάσταση που επικρατούσε στα παιδιά.

.

.

.

Γειαααααα σας κορίτσια μου, Φένια εδώ! :D μετά απο έναν ολόκληρο χρόνο επιτέλους κατάφερα να βάλω σε αυτό το ιμάτζιν όπως κ σιγά σιγά στα υπόλοιπα βιβλία μου, θέλω να ζητήσω σε όλα τα κορίτσια συγγνώμη αλλά το λάπτοπ είναι στα τελευταια του και το κινητό δεν με βολεύει καθόλου, σε λίγες μέρες τελειώνει όποτε να ξέρετε θα υπάρξει ένα παρόμοιο βιβλίο.. :3 αν σας αρεσε vote/comment και οτι σας ευχαριστω πολυ για την υποστηριξη που μου διχνεται 1μιση χρονο τωρα :)