'My Princess and Me'..❤️

Episode2♥

Όταν αγαπάς, σε λιμάνια , σταθμούς και σε τρένα πηγαίνεις και τρέχεις και πας.Όταν αγαπάς δεν υπάρχει γραμμή να χωρίζει τι θέλεις τι πρέπει τι μη...Όταν αγαπάς, το μυαλό δεν μιλάει η καρδιά μου απαντάει σε ότι ρωτάς. Όταν αγαπάς, μα εσύ δεν με αγαπάς.....

..........................

''Πω ρε φίλε, αυτό το τραγούδι έχει καταντήσει σπαστικό.'' Άκουσα, τον Σταμάτη καθώς πήγε να αλλάξει τον σταθμό, αλλά εγώ τον σταμάτησα.

''Μην διανοηθείς..'' Γρύλισα, καθώς του έκανα νόημα να συνεχίσει να οδηγάει, εκείνος για μία ακόμη φορά με άκουσε και συνέχισε το δρόμο για το σπίτι. Όταν φτάσαμε, τον ευχαρίστησα για μία ακόμη φορά και ξεκλείδωσα την πόρτα του σπιτιού, όταν μπήκα μέσα όλοι καθόντουσαν στον καναπέ και με κοιτάζαν σαν να μπήκε κανένας της FBI μες στο σπίτι.

''Τι έγινε;'' Ρώτησα, κλείνοντας απο πίσω μου την πόρτα, καθώς τους κοιτούσα απορημένος.

''Τίποτα, τίποτα..'' Απαντήσαν, καθώς αλλάξαν το βλέμμα τους προς άλλη κατεύθυνση.

''Μάλιστα..'' Ψέλλισα, καθώς άφησα την τσάντα μου πάνω στο τραπεζάκι της κουζίνας. Όπως πήγα να ανοίξω το ψυγείο κάτι πετάχτηκε απο μέσα, ήταν κάτι σαν σαύρα. Έκανα ένα βήμα πίσω και φώναξα:

''ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;'' Φώναξα, καθώς έπιασα τον θωρακά μου. Η Νάντια σοικώθηκε και έτρεξε να το πιάσει.

''Ααα, είναι το σαυράκι μου. Μας το δώσανε στο σχολείο για μία εργασία στο σχολείο και το είχα χάσει.'' Απάντησε, περνωντάς το αγκαλιά. 

''ΚΑΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΦΕΡΕΙΣ ΣΠΙΤΙ ΝΑΝΤΙΑ; ΑΦΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΟ ΤΑ ΣΥΧΑΙΝΟΜΑΙ ΑΥΤΑ!'' Φώναξα, καθώς σταύρωσα τα χέρια μου, όσω και να μην το παραδεχόμουν τα φοβόμουν.

''Εεε, συγγνώμη ρε Δημήτρη. Πως θα μου βάλει βαθμό;'' Ρώτησε, καθώς με κοιτούσε με μισό-κατεβασμένο το κεφάλι της.

''Έχεις δίκιο...'' Ψέλλισα, καθώς βούτηξα την τσάντα μου και ανέβηκα στο δοματειό μου κατευθείαν, κλείδωσα την πόρτα και έβγαλα το μηχανικό απο την τσάντα μου ενώ το έβαλα στο στόμα μου. Άνοιξα το ραδιόφωνο και έπεζε το 'είχα κάποτε μία αγάπη.' του παντελίδη. Αχ, το κορίτσι με τα μαύρα περνάει συνεχώς στο μυαλό μου. Το βλέμα της, το χαμογελό της, το πως με κοίταξε όλα....Και κάπως έτσι άκουσα την πόρτα να χτυπάει σαν τρελή.

''ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ;'' Φώναξα, για να με ακούσουν.

''Εγώ είμαι παιδί μου, η μανούλα.''  Άκουσα, την φωνή της μάνας μου καθώς ακουγώταν απ' έξω. Έκρυψα με μιας το μηχανικό μου και ξεκλείδωσα την πόρτα.

''Τι θες ρε μάνα, προσπαθώ να διαβάσω.'' Ψέλλισα, καθώς ακούμπησα τα χέρια μου πάνω στην πόρτα.

''Θέλω να μιλήσουμε, σαν μάνα προς τον γιο της, μάλλον... σαν φίλοι!''  Είπε, η μάνα μου καθώς μου χαμογέλασε.

''Οκευ...'' Απάντησα, ενώ την κοιτούσα καλά,καλά. Εκείνη μου έκανε νόημα να κάτσω και εγώ κάθησα.

''Πες μου, τι σε απασχολεί;'' Με ρώτησε, η μητέρα μου καθώς μου χαμογέλασε.

''Κοίτα... είναι λίγο περίπλοκο...'' Ψέλλισα, καθώς άρχισα να σκουπίζω το κουτελό μου απο αμηχανία.

''Είσαι ερωτευμένος έτσι;'' Με ρώτησε, η μητέρα μου καθώς χαμογέλασε. Μα, πως το κατάλαβε; Με παρακουλουθεί...

''Κάπως έτσι..'' Απάντησα, χαμογελόντας.

.

.

.

.

Ωπ! Δεύτερο για σήμερα^.^ Και ο Δημήτρης είναι ερωτευμένος με την Φένια:D Τι πιο τέλειοοο:) So, στην φώτο είναι ο Δημήτρης (Zach Abels απο τους The Neighbourhood) Και το τραγούδι είναι το 'Οταν αγαπάς.' Του Σταν :) Λέτε να μιλήσει ο Δημήτρης με την Φένια; Όλα εδώ! Αν σας άρεσε ένα Vote και ένα Comment απο κάτω, μέχρι το επόμενο πολλά φιλάκια -Φένια♥