[...]
'' Αγάπη μου, ξύπνα... Έχεις σχολείο!'' Άκουσα, την φωνή της μητέρας μου καθώς με χάιδευε στα μαλλιά για να ξυπνήσω.
'' Τώρα , τώρα...'' Απάντησα, καθώς γύρισα πλευρό αλλά η μητέρα μου, άνοιξε τα παράθυρα και το φως του ηλίου έπεσε πάνω στα μάτια μου.
'' Αχ.. Τώρα,τώρα!'' Φώναξα, καθώς έβγαλα την κουβέρτα απο πάνω μου και σοικώθηκα διάλεξα κάτι πρόχειρα ρούχα απο την ντουλάπα έφτιαξα έναν ατειμέλιτο κότσο και κατέβηκα κάτω. Αφού έφαγα ότι υπήρχε πάνω στο τραπέζι πείρα την τσάντα μου απο τον καναπέ τους χαιρέτισα και χτύπησα την πόρτα της Νικόλ για να φύγουμε μαζί.
'' Είσαι έτοιμη;'' Την ρώτησα, καθώς την κοιτούσα απορημένη.
'' Ναι, μισό λεπτό. '' Απάντησε, καθώς μπήκε μέσα να πάρει την τσάντα της. Αφού ήρθε μου έκανε νόημα και φύγαμε μαζί.
'' Πως πέρασες το τριήμερο σου;'' Με ρώτησε, η Νικόλ καθώς με κοιτούσε απορημένη.
'' Τα κλασικά ξέρεις, εσύ;'' Την ρώτησα, καθώς χαμογέλασα.
'' Με φίλισε ο Σταμάτης!'' Φώναξε, απο την χαρά της η Νικόλ καθώς άρχισε να χοροπιδάει μες στην μέση του δρόμου.
'' Ιιιιιι, αυτά είναι τέλεια νέα!'' Απάντησα, με τον ίδιο τόνο της φωνής της και χαμογέλασα.
'' Φένια μου, δεν ξέρεις πόσο χαρούμενη νιώθω!'' Είπε, καθώς μου χαμογέλασε.
'' Σε καταλαβαίνω.'' Απάντησα, κλεινοντάς της πονηρά το μάτι. Όταν φτάσαμε επιτέλους στο σχολείο, μπήκαμε μέσα και δεν ήταν κανένας.
'' Που σου γαμώτο, χάσαμε την πρώτη ώρα!'' Είπε, η Νικόλ καθώς χτύπησε το πόδι της στο πάτωμα απο νευρικότητα.
'' Τι θα κάνουμε τώρα;'' Την ρώτησα, καθώς την κοιτούσα απορημένη.
'' Τι; Τι θα κάνουμε; Έχουμε πρώτη ώρα Νομικού σιγά μην πατήσω μέσα.'' Ψέλλισε, καθώς κάθησε στις κερκίδες.
'' Πφφ, καλά.'' Απάντησα, καθώς πήγα και κάθησα δίπλα της.
'' Τι να πεις...'' Είπε, η Νικόλ καθώς έβγαλε ένα πακέτο marlboro άναψε ένα τσιγάρο και το έβαλε στο στόμα της.
'' Καπνίζεις;'' Την ρώτησα, καθώς την κοιτούσα με έπληξη στο προσωπό μου.
'' Ναι, ο Σταμάτης μου έμαθε! Θες;'' Με ρώτησε, καθώς άνοιξε το πακέτο για να μου δώσει.
'' Εμ, όχι... Μία φορά δοκίμασα δεν θα ξανά-δοκιμάσω.'' Ψέλλισα, καθώς κοιτούσα απο την απέναντη μεριά.
'' Όπως θες..'' Απάντησε, καθώς κοίταξε απο την άλλη μεριά. '' Εμμ, Φένια;'' Με ρώτησε, καθώς κοιτούσε απο την άλλη μεριά.
'' Έγινε κάτι;'' Την ρώτησα, κοιτώντας της απορημένη.
'' Αυτά δεν είναι τα αγόρια μας;'' Ρώτησε, καθώς κοιτούσε απο την απέναντη μεριά. Γύρισα το κεφάλι μου και τον Αντίκρυσα. Ήταν τόσο όμορφος είχε το μηχανικό στο στόμα του και το ένα χέρι του στην τσέπη. Μιλούσε με τον Σταμάτη και με μία κοπέλα.
'' Ποιά είναι αυτή η τσαπερδώνα;'' Την ρώτησα, καθώς κοιτούσα την Νικολ απορημένη.
'' Πάω να σπάσω την σιωπή.'' Είπε, η Νικόλ καθώς σοικώθηκε απο την θέση της και έφτιαξε την μπλούζα της.
'' Μοίπως δεν είναι σωστό;'' Την ρώτησα, καθώς την κοιτούσα απορημένη.
'' Δεν με ενδιαφέρει.'' Φώναξε, και άρχισε να πηδάει για να κατέβει απο τις κερκίδες.
.
.
.
.
.
Γειά σας, ΚορίτσιαΜΥ:') Επιτέλους, μετά απο κάτι μέρες μου ήρθαν ιδέες ♥ Χμ, ποιά λέτε να ήταν η μελαχρινή που μιλούσε στα αγόρια; Τα κορίτσια λέτε να ζηλέψαν; ( Το παρατηρήσαμε απο τον τρόπο που την είπε η Φένια τσαπερδώνα) Αν σας άρεσε Vote/comment και τα σχετικά.... Πολλά φιλάκια -Φένια♥
Υ.Γ. Στην φώτο είναι το Outfit της Φένιας ( Sofia Carson)
YOU ARE READING
'My Princess and Me'..❤️
Teen Fiction'Τον έρωτα δεν τον προγραμματίζεις... Έρχεται απο εκεί που δεν τον περιμένεις. Και συχνά είναι ένας άνθρωπος που ούτε καν το φανταζόσουν.' ~Real Love Story✔️ ♥ -Book One- ♥ #FeNoulinEdStyles #Wattpad2015♥