'My Princess and Me'..❤️

Episode29♥

-Την Άλλη μέρα-

Καθόμουν στο καναπέ του σαλονιού, καθώς διάβαζα την τοπική εφημερίδα. Μιλούσε για κρίση, προθυπουργούς με δικό τους συμφέρον ένω απο κάτω υπήρχαν σκίτσα γεμάτα με σατιρισμό. Έκλεισα την εφημερίδα και την πέταξα πάνω στο τραπεζάκι.

''Δημήτρη μου, να σου φέρω καμία πορτοκαλάδα;'' Με ρώτησε η μητέρα μου καθώς κρατούσε τον κουβά με τα άπλυτα ρούχα.

''Μπα, σε λίγο..'' Ψέλλισα, βγάζοντας το ηλεκτρικό απο την τσέπη μου. Αμέσως του τράβηξα μία τζούρα και φύσιξα αμέσως τον καπνό του. Όπως πήγα να πάρω άλλη μία τζούρα άκουσα την πόρτα να χτυπάει το άφησα πάνω στο τραπεζάκι και σοικώθηκα για ανοίξω την πόρτα, όταν την άνοιξα αντίκρυσα μπροστά μου την Φένια.. Ήταν τόσο όμορφη, όπως τότε όταν την πρωτοείδα χαμογέλασα και την έβαλα μες στην αγκαλιά μου.

''Πως είσαι;'' Την ρώτησα, καθώς την έβγαλα απο την αγκαλιά μου και την κοίταξα απορημένος.

''Σχετικά καλά...'' Μουρμούρισε, καθώς άλλαξε την μεριά που κοιτούσε.

''Γιατί;'' Την ρώτησα, καθώς την κοιτούσα απορημένος. Αμέσως, της έκανα νόημα να περάσει, εκείνη πέρασε μέσα και κάθησε κατευθείαν στον καναπέ.

''Ανοισυχώ για την Νικόλ.'' Μουρμούρισε, καθώς κατέβασε το κεφάλι της.

''Ωω, μην ανοισυχείς. Βρίσκεται σε καλά χέρια!'' Απάντησα, καθώς της χαμογέλασα.

''Τον εμπιστεύομαι τον Σταμάτη!'' Ψέλλισε, καθώς φάνηκε λίγο ανοίσυχει.

''Και εγώ, αν ηταν δεν θα τον άφηνα να την πάρει..'' Ψέλλισα, καθώς της χαμογέλασα. Εκείνη κούνησε θετικά το κεφάλι της και με κοίταξε για άλλη μία φορά...

''Δεν θέλω να μου στεναχωριέσαι.'' Ψέλλισα, καθώς γονάτισα μπροστά της και την έπιασα τα χέρια κοιτόντας την μες στα μάτια.

''Απλός φοβάμαι...'' Μουρμούρισε, κατεβάζοντας το κεφάλι της.

''Δεν χρειάζεται να φοβάσαι για τίποτα, η Νικόλ είναι δυνατή... εξάλλου λυποθύμισε λόγο του ποτού θα συνέλθει!'' Της είπα, καθώς της χαμογέλασα. Εκείνη κούνησε θετικά το κεφάλι της και με κοίταξε για μία ακόμη φορά μες στα μάτια, αυτην την φορά πιο έντονα... ''Για πες μου τώρα... τι θες να σου φτιάξω;'' Την ρώτησα, καθώς σταύρωσα τα χέρια μου και την κοίταξα απορημένος.

'' Τίποτα, εσένα θέλω.'' Ψέλλισε, καθώς με σοίκωσε και με έβαλε να κάτσω αμέσως ανέβηκε πάνω μου και άρχισε να με φιλάει με μανία πήγε να μου βγάλει την μπλούζα αλλά την διάκοψα.

'' Όχι, όχι τώρα..'' ψέλλισα, σκουπίζοντας το βρεγμένο μου κούτελο.

''Γιατί;'' Με ρώτησε, καθώς με κοίταξε απορημένη.

''Γιατί, γιατί είναι εδώ η μητέρα μου.'' Απάντησα, καθώς της έδωσε ένα ακόμη παθιασμένο φιλί.

''Μα... εγώ σε θέλω τώρα'' Μουρμούρισε, κατεβάζοντας το κεφάλι της.

''Κάνε υπομονή... αυτό μόνο!'' Απάντησα, κλεινοντάς της πονηρά το μάτι...

.

.

.

Γειά σας, ΚορίτσιαΜΥ^.^ Πως είστε; Ελπίζω να'στε όλοι καλά! :') Όπως καταλάβατε το επόμενο θα είναι το προ-τελευταίο και τέλος ο επίλογος. Όμως, μην στεναχωριέσται διώτη θα υπάρξουν και άλλα βιβλία:') Αν σας άρεσε like/comm και τα σχετικά ευχαριστώ για όλα, Φένια ♥♥