Episode8♥

96 10 0
                                    

Τα λεπτά περνούσαν, ακόμα να έρθει. Το άγχος με έπνιγε στο λαιμό μου περπατούσα πέρα-δόθε κρατώντας το μηχανικό στο χέρι μου. Που και που το έβαζα μες στο στόμα μου και άλλες φορές όχι, ξαφνικά ακούστηκαν κάτι τακουνάκια σοίκωσα το κεφάλι μου και αντίκρυσα εκείνην, ήταν τόσο όμορφη. Χαμογέλασα ελαφρώς και ήρθε απο την μεριά μου.

''Εμ, γειά σου.'' Είπε, ντροπαλά καθώς έβαλε μία τούφα πίσω απο το αυτί της.

''Γειά.'' Απάντησα, κοιτώντας την απο πάνω μέχρι κάτω. Ήταν πραγματικά πανέμορφη, σαν πριγκίπισσα.

''Εμ, ξέρω.. είμαι χάλια!'' Ψέλλισε, κατεβάζοντας ντροπαλά το κεφάλι της.

''Αντιθέτως, είσαι πανέμορφη.'' Απάντησα, καθώς της χαμογέλασα. Όταν το άκουσε, το προσωπό της ξανά έλαμψε σαν ηλιακτίδα.

''Αλήθεια μου λες;'' Με ρώτησε, καθώς χαμογέλασε.

''Αλήθεια. Πάμε;'' Την ρώτησα, καθώς την κοιτούσα απορημένη.

''Πάμε.'' Απάντησε, καθώς μου χαμογέλασε. ''Ώπα, κάτσε. Με τι θα πάμε;'' Με ρώτησε, καθώς είχε μείνει να με κοιτάει απορημένη.

''Εμ, με το αμάξι του πατέρα μου.'' Απάντησα, καθώς χαμογέλασα. Εκείνη, όταν το είδε έμεινε με ανοιχτό το στόμα, φενόταν ότι της άρεσε.

''Παρακαλώ, περάστε...'' Είπα, καθώς της άνοιξα την πόρτα.

''Ωω, σας ευχαριστώ.'' Απάντησε, καθώς μου χαμογέλασε. Έκλεισα την πόρτα και μπήκα μέσα, άναψα την μηχανή και ξεκίνησα τον δρόμο.

''Θες μουσική;'' Την ρώτησα, καθώς την κοιτούσα απορημένος.

''Εμ, ότι θες.'' Ψέλλισε, καθώς κοιτούσε τον δρόμο. Φένεται, ότι δεν βγαίνει πολύ συχνά. Πάτησα, το κουμπί και η μουσική ηχούσε στα αυτιά μας. Όταν φτάσαμε, πάρκαρα το αμάξι και βγήκαμε έξω. Την έβγαλα έξω και της έδειξα το χέρι μου να την πάρω αγκαζέ. Εκείνη δέχτηκε, όταν μπήκαμε μέσα χιλιάδες κορμιά χορεύαν όταν μας είδαν όλοι απο το σχολείο μας, είχαν μείνει να μας κοιτάνε με ανοιχτό το στόμα. Πιο κάτω, καθόντουσαν τα παιδιά. Όταν πήγαμε την άφησα για να μην την ενοχλώ και εκείνη αγκάλιασε την Νικόλ.

''Σε ευχαριστώ για όλα!'' Είπε, η Φένια καθώς της χαμογέλασε.

''Δεν κάνει τίποτα. Δημήτρη, πάρτην να χορέψετε.'' Άκουσα, την Νικόλ καθώς μου χαμογέλασε. Όταν το άκουσε η Φένια κοκίνησε αμέσως.

''Κοίτα, δεν μπορώ να την πάρω χωρίς την θελησή της.'' Απάντησα, καθώς έξησα αμήχανα το σβέρκο μου.

''Θέλω.'' Άκουσα, την φωνή της καθώς προσπαθούσε να χαμογελάσει απο την ντροπή της.

(Βάλτε το τραγούδι απο πάνω*0* Να παίζει:')) 

Το τραγούδι, ήταν τανγκό. Ήξερα, κάτι μισά. Την πείρα απο το χέρι και αρχίσαμε να χορεύουμε στους ρυθμούς του bust your windows. Χόρευε, υπέροχα. Κρατούσα την πλάτη της, ήταν τόσο μαλακιά. Όταν τελείωσε το τραγούδι, δεν άντεξα και ένωσα τα χείλη μου μαζί με τα δικά της. Στην αρχή αντιστάθηκε αλλά μετά της άρεσε. Γιατί το έκανα; Όταν τελειώσαμε το φιλί, βούρλωσε τα μάτια της και είπε:

''Τι ήταν αυτό;'' Ρώτησε, καθώς έπιασε τα χείλη της.

''Συγγνώμη.'' Ψέλλισα, καθώς κατέβασα το κεφάλι μου. Εκείνη, χαμογέλασε ελαφρώς με έπιασε απο το γιλέκο μου και ένωσε τα χείλη της πάνω στα δικά μου.

''Αυτό συμμένει πως;'' Την ρώτησα, καθώς χαμογέλασα.

''Ναι.'' Απάντησε, περνοντάς με αγκαλιά. Αυτό που ζω φένεται σαν όνειρο, μα είναι αλήθεια.

.

.

.

.

Οοοο, ναιι:) Επιτέλους φιλί*-* Τι λέτε να γίνει στην συνέχεια; Θα είναι ως το τέλος μαζί; Μην ξεχνάτε πως η κοπέλα πάει γυμνάσιο. Αν σας άρεσε vote/comment τα σχετικά... Πολλά φιλάκια -Φένια♥







'My Princess and Me'..❤️Donde viven las historias. Descúbrelo ahora